[Kasterlee] Een 4-voudig verslag van de Hel

Dit is hoe Patrick Maache, Hank Mees, Bart Soontjens en Frank Van Dorp deze 4e editie van de Hel hebben beleefd

Bij mijn weten staat de hel bekend om zijn vuurhaarden, maar den Duivel heeft het dit jaar moeten afleggen tegen Koning Winter. Het winteroffensief van zaterdag had de Hel omgetoverd tot een sneeuwlandschap dat al snel een tot een ware modderpoel werd omgetoverd. We mogen van geluk spreken dat we onze doortocht in de Hel niet op zaterdag plaats vond, want eerlijk is eerlijk de zondag was het een "ideaal" weerken om een helletochtje af te werken.
Vooreerst moeten we gastronomie van de Kempen prijzen, onze huisvrouw Ann heeft ons heerlijk verwend, ’s avonds spaghetti met glaasje wijn en ’s morgens een uitgebreid ontbijt.
Vermoedelijk een beetje van de stress om hetgeen ons te wachten stond, maar we waren (Bart "de witten", Patrick "de zwerten" en Frank "de Sooi") al vrij vroeg (5u30) uit de veren.
Nadat Hank was gearriveerd was ons "team" compleet, nu nog vlug naar de briefing gaan en het nodige klaarleggen in de wissel zone en we zijn klaar voor de Helletocht.
Om klokslag 8u00 gingen we van start. Een gezellige ochtendloop (15 km) zou ons al direct op temperatuur brengen . Aan onze zijde zou de Vitas uitstekend werk leveren met het aanreiken van de eerste energie-repen en bijhorende dranken.
Het dient gezegd te zijn dat de nodige zorg voor drank en voedsel een pluspunt zou worden op dit onmenselijk avontuur. Het tempo en de sfeer zat er goed in, we waren al aant wegdromen hoe we onze zegetocht zouden plannen ettelijke uren later…..
Na 1u15 kwamen we terug in de wissel zone, opnieuw hebben we de nodige tijd genomen om onze kledij te wisselen en wat voedsel te nuttigen. Het was voor ons al duidelijk een podiumplaats zat er niet in en daarom konden we maar beter wat meer tijd vrijmaken voor onze verzorging.
Voila rond 9u30 sprongen we op onze mooi blinkende fietsen ….
Uit de trainingstochten die ik daar de voorbije maanden heb afgewerkt had ik voldoende kennis van het parcours, rondjes tussen 1u20 en 1u30 moesten mij (ons) in staat stellen om daarna nog een beetje te kunnen joggen hmhmhm
Voila we waren klaar om de 105 km MTB-tocht af te werken (4x +- 26km) na pakweg 4 km kregen we al een voorproefje van de Hel … slijk, modder, ijswater … diegene die het met eigen ogen gezien hebben zijn de enige die de impact van dergelijke inspanning kunnen inschatten.
Onvoorspelbaar, nie te doen …. onze fietsen kraakten onder al die vuiligheid, en toch was onze instelling nog immer positief. De Hank die een rustiger fietstempo als doel had, hebben we achtergelaten. De eerste ronde hebben we zonder noemenswaardige kleerscheuren doorgemaakt. Bij de wissel zone stonden onze vrouwen en familieleden ons op te wachten met diverse eetwaren (van brood tot Aiki Noedels…) Na +- 1u30 zouden we onze 2de ronde verder zetten. Ondertussen werden we al voorbij geraasd door de leider …. nie te doen met welk tempo hij aan het fietsen was.
Op de heel slechte stukken stonden er al wat toeschouwers te kijken, gezien de slechte omstandigheden was dat een beetje oneerlijk om daar een glimp op te vangen van de "helden".
Zelf op het topje van de plaatselijke modderberg stond er een werk collega te kijken … merci voor de steun op deze bangelijke plaats.
Opnieuw binnen de vooropgestelde tijd ging ronde 2 er ook aan,. aan de wissel zone opnieuw ons traditioneel ritueel eten,drinken en wat vertellen tegen vrienden en familie, Gerald, Paul (Fransken), Tom, Lisbeth ea… waren present om ons wat op te fleuren.
De Witten, talrijk gesteund door verschillende vrienden uit Kasterlee nam telkens wat minder tijd in de wisselzone, zodanig dat hij geleidelijk aan wat verder uitliep op de Zelenaars
Halfweg ronde 3 kreeg mijn maat de Sooi plots een tik van de hamer van den Duivel …
Na nog wat peptalk heb ik hem uiteindelijk alleen achtergelaten en hebben we ieder onze eigen wedstrijd verder gezet.
Bij het ingaan van ronde 4 zat ik nog vrij fris maar de kloof met de Witten was te groot om deze zonder kleerscheuren te kunnen dichten. Nu werd het een strijd tegen de natuur, de eenzaamheid en de opkomende vermoeidheid.
Als je een volledig ronde afwerkt zonder dat ge iemand tegen komt, steeds met het idee moet zitten om niet te overmoedig te worden, dan kan je dit alleen afwerken met een overdosis aan karakter, met een niet aflatende positieve ingesteldheid ja zelf met een beetje het gevoel dat ge de hel kunt overwinnen.
En ja hoor na ongeveer 6u15′ fietsen begaf ik mij naar de sporthal om van kledij te wisselen. Ondertussen nog een glimp opgevangen van de Witten die juist gestart was om de laatste 30km te lopen …
Bij het omkleden nog wat extra steun gekregen van de Zwitser … en om klokslag 16u00 ging ik van start. Geloof het of niet maar de eersten kwamen toen al van onder de douche …
Wat rest was een looptocht van 30km tegen een voorop gesteld tempo van 5’30 per kilometer.
Onze Vitas was voor de eerste run mijn begeleider …. Soms had ik het gevoel dat ik zijn begeleider was, maar samen hebben we het toch gemaakt. Mijn schoeisel, zoals vroeger bij het voetballen, een beetje te klein aangekocht, begon mij parten te spelen. Via GSM kon mijn vrouw bereikt worden die het nodige klaar zette.
Bij het ingaan van de 2de ronde begon het al echt donker te worden, gelukkig hadden we de begeleide fietsen uitgerust van voldoende licht want anders zou het bijna onmogelijk geweest zijn om door het bos te kunnen lopen.
Bij de tweede ronde had ik zowel mijn zoon als mijn vrouw als begeleider, op die momenten kan je wat steun gebruiken ….
Maar het tempo bleef er goed in en ja hoor inde tweede ronde heb ik nog verschillende mede die-hellers achter mij gelaten … De kilometers werden afgeteld …. Toen mijn vrouw zei dat ze die laatste 5km ook kan lopen gaf mij dat wat extra kracht om nog een viertal lopers voorbij te razen … of beter gezegd strompelen….
Het einde was inzicht en onze Vitas reed voorop om de gebruikelijke foto en de Champi klaar te zetten voor deze bijna heldentocht….
De 30 km lopen werden afgewerkt in +- 2u45 … wat mijn totale wedstrijd tijd bracht op +- 10u47′
Moe maar voldaan bereikte ik de finish …
De Witten heeft dit alles afgewerkt in +- 10u30, de Sooi heeft zijn klop in het fietsen gemakkelijk overwonnen en uiteindelijk is hij gestrand op 10u57′ en Hank heeft het gehaald in 11u21. Vergelijken is overbodig, afwerken en het doen is de enige maatstaf maar toch een kleine nuance de winnaar heeft er 7u40 overgedaan … Of zijn we allen geen winnaars. !!!!
Voorts hebben we kunnen ervaren dat de organisatie perfect was …. op een klein detail na, toen de eerste resultaten geprint werden bleek mijn naam niet vermeld te staan in het eindresultaat !!!
Ik stond vermeld bij de … oneerbiedig gezegd de opgevers …. zonde van de moeite die ik er ingestoken heb maar het blaadje papier weegt absoluut niet op tegen de vreugde die ik beleefde bij het overschrijden van de eindmeet.
Aangezien we toch nog een beetje reserve hadden hebben we de tent nog helpen sluiten … De Leffe smaakte heerlijk, ook daarin kwamen we sterk voor de dag!!!
Uiteindelijk hadden we nog een lange trip voor de boeg en rond 00u30 bereikten we Zele, wat nog lang zal blijven hangen in ons geheugen is het gevoel van overwinnen. De Hel overwinnen langs de grote poort, zonder kleerscheuren en met veel plezier …. het was een heerlijke dag in Kasterlee.

Merci voor alle steun, merci voor het logement, merci voor deze unieke wedstrijd …..

Patrick nr 167
Hank nr 168
Bart nr 179
Frank nr 200