Wedstrijdverslag duathlon Hyères (10.04.07)

Als ik dacht dat ik het gekste al had gezien qua loopparcours, dat moet ik mijn mening sinds dit weekend even herzien…

Met niet minder dan 270 atleten stonden we zondag aan de start van de jaarlijkse duathlon van Hyères over 11.2km lopen, 62.8km fietsen en 9.4km lopen. Vertrekkend van ongeveer zeeniveau werden we na een tweetal km vlak lopen meteen den berg opgestuurd. Wat vals plat begon werd al gauw +25%, al dan niet op losliggende keien. Eens boven moest het 'crazyeste' nog beginnen: de afdaling: 30% naar beneden, korte en lange trappen, rotswegeltjes,… Het minste wat kon worden gezegd was dat het parcours afwisselend was… Een potje slalom tussen toeterende auto's en zondagmiddagflanerende zuiderlingen maakten het plaatje compleet. Met in totaal een kleine 200 hoogtemeters stond ik opnieuw aan de wisselzone. Op de top als 14e doorgekomen maakte ik in de afdaling al wat plaatsen goed. Samen met Benj' – superhyperkineet – Landier en één van de vele Triathl'aix-atleten kwam ik als 9e het wisselpark binnen. De kopgroep met toppers Faure (in 2006 1e in IM Nice, Embrun en Frans kampioen), Mazure (veelvuldig winnaar in Grand Prix triathlons en lid van het Frans nationaal team) en Beuzeboc (ook in onze contreien gekend als superloper, ook lid van TriGT) waren 1'30" eerder weg. Ook topfietser en gewezen Frans triathlonkampioen Charly Loisel was al vertrokken.

Eens op de fiets zat ik meteen in mijn ritme. De eerste 8km waren 'vlak', maar dan begon het feest… Col nummer één ging van 8km vals plat over in 2km heel onregelmatig klimmen. Een korte gevaarlijke afdaling later was het weer vals plat te klimmen en na 29km kregen we de Col de Babaou voor onze wielen geschoven: 6km klimmen met een kleine 300m hoogteverschil. Vlot bereidbaar, maar goed bergop dus.

Vanaf de voet van de eerste col had ik last van twee wieltjeszuigers eerste klasse… Ze zouden het in de tweede run zwaar bekopen… Intussen was het zo'n beetje haasje over spelen: ik passeerde drie man en drie man passeerde mij (oa mr Cervélo France Olivier Spagnol die een schitterende koers afwerkte en ook een fietsprof die later in de wedstrijd kennis zou maken met het mannetje met de heel grote hamer…).

De afdaling van dik 9km was behoorlijk gevaarlijk wegens niet verkeersvrij… Als volleerde angsthaas verloor ik in die 9 km dus dubbel zoveel tijd als op de rest van het parcours. Toch wist ik een 10e tijd te fietsen, op een parcours niet echt het mijne (alle kerels voor mij wegen 10kg minder…). Enkele kms voor de wissel haalde ik Laurent Beuzeboc in. Hij had blijkbaar iets te hard gestayerd en was in overdrive gegaan… Het zal hem leren!!

9-3+3-1+1=9. Dus als 9e begon ik aan de tweede loopproef op een totaal ander parcours als de eerste run. Meteen zat ik in een goed ritme en aan km 1 lag ik 8e, ik wist wel dat Beuzeboc nog zou komen. En inderdaad, samen met nog een andere kerel van TMT stoven ze me voorbij. Terug 9e dus. Eén van de andere snelle fietsers werd nog ingehaald en zo lag ik 8e, met nog 5km te lopen. Ik had me al neergelegd bij deze eindnotering toen ik in de mot kreeg dat Beuzeboc het moeilijker kreeg om zijn ritme aan te houden. Eén serieuze cartouche kostte het me om het gat toe te lopen en meteen het verschil te maken. De laatste 3km kon ik controlerend naar de 7e plaats lopen. Verrassing aan de meet was dat ik nog de 3e looptijd had laten noteren.

Conclusie: basisuithouding en aerobe capaciteit is goed. De goede fietsproef én de heel degelijke tweede loopproef wijzen erop dat mijn fietsniveau al aanvaardbaar is, minder dan 6 weken voor Lanzarote. De eerste run was echter niet helemaal comilfo. 1'30" verliezen is te veel. Met amper twee maanden looptraining in de benen verwacht ik echter niets anders. Ik zit dus helemaal op schema en kan met een gerust gemoed van de alternatieve weg afslaan op de hoofdbaan…

Greetz,

Loïc