Cafébaas verbaast vriend en vijand in loodzware triatlon

Tot eind vorig jaar baatte Dirk Baelus op de markt in Arendonk het populaire jeugdcafé 't Verdiep uit, een typische nachtkroeg die pas in de vroege ochtend dichtgaat. Bier drinken en sigaretten roken maakten vier jaar lang vast deel uit van zijn job. 'Wat een triatleet gemeen heeft met een cafébaas? Uithoudingsvermogen', zegt Dirk. 'Ook in mijn café moest ik meermaals op mijn tanden bijten om de ochtend te halen.'

Vandaag is Dirk geen caféhanger meer, wel een topatleet die met trots kan terugblikken op zijn allereerste volledige triatlon: de Ironman van Engeland. Van de 1.572starters eindigde hij op een onverhoopte 89ste plaats. Nochtans scheelde het niet veel of hij moest na het zwemmen al opgeven. 'Volgens mijn vader, die mee naar Engeland was gereisd om te supporteren, kwam ik blauw uit het water', zegt Dirk.

 Dat hij onderkoeld was, kwam omdat hij al om 6uur 's morgens tot aan zijn kin in het ijskoude water stond en het startschot pas twintig minuten later afging. 'Amper 17graden was het water. Toen we eindelijk vertrokken, was ik al bevroren. Ik vertoonde zelfs al onderkoelingsverschijnselen. Daarom vloog ik er meteen keihard in, in de hoop dat ik het vlug warm zou krijgen. Maar na 3,8kilometer zwemmen stond ik nog altijd te klappertanden.'

Na het zwemmen moest hij enkele minuten gaan zitten, totaal van de kaart. Toch moest hij vooruit, want na het zwemmen volgde nog een fietsrit van 180kilometer en een marathon van 42,2kilometer. 'Gelukkig had ik een thermisch onderhemd en twee koerstruien in mijn tas gestopt. Zo kon ik me lekker warm aankleden. Pas na dertig kilometer was ik ontdooid. Daarna heb ik van elke meter genoten. (lacht) Dat is nu juist het leuke aan een volledige triatlon. Omdat je altijd wat reserves inbouwt, kun je onderweg volop genieten van het prachtige berglandschap.'

Zeewier en granen

Nog opmerkelijk: Dirk liep de wedstrijd uit op water en brood. 'Suiker vind ik vergif. Wielrenners durven me wel eens uitlachen, maar ik drink nooit sportdrank en -gels. Zoiets is alleen maar commercie. Twee jaar geleden stopte ik met roken en begon ik macrobiotisch te eten. Sindsdien was ik nooit meer ziek. Ik eet geen vlees, geen zuivelproducten en geen suikers. Waarop ik teer onderweg? Sesamzaadbars, granen, zeewier met rijst en groenten en Japanse thee met een pruimenconcentraat. (lacht) Ik ben puur natuur.'

Toch is voeding niet alles. Aan zijn Ironman-avontuur gingen vele maanden van Spartaanse training vooraf. Sinds hij drie jaar geleden met triatlon begon, nadat hij in het voetbal zijn zoveelste blessure had opgelopen, voerde Dirk zijn trainingsritme stelselmatig op, tot 400kilometer fietsen, 70kilometer lopen en 12kilometer zwemmen per week. 'Ik werk halftijds als redder bij Sunparks in Mol. Een fulltime job combineren met triatlon is onmogelijk.'

Op naar Hawai in 2009

Als we aan Dirk Baelus vragen of hij ervan droomt om ooit de Ironman in Hawai, tot nader orde de moeder van alle triatlons, uit te lopen, is zijn antwoord even verrassend als vastberaden. Ik droom er niet meer van, want ik weet nu dat ik het kan. Ik ben nog maar drie jaar bezig met triatlon en ben nog volop aan het groeien. Volgens mijn trainers heb ik nog heel veel progressiemarge. Mijn doel is om me te kwalificeren voor de Ironman van Hawai in 2009.

Eddy Meulemans, Het Nieuwsblad