Bart Aernouts over zijn eerste Powerman

Gisteren stond ik aan de start van mijn eerste Long Distance duatlon, de Powerman van Nederland in Horst. Deze wedstrijd was tevens het Europese kampioenschap Powerman Duathlon maar dat heeft weinig belang aangezien het geen officieel Europees Kampioenschap is. De afstanden waren 15km lopen, 60km fietsen (niet stayeren) en tot slot nog 7,5km lopen.

Deze keer stond ik met heel weinig ambitie aan de start, ik zou wel zien hoe het vorderde in de wedstrijd. De laatste maand was ik wat op de sukkel, een kleine maand geleden heb ik enkele dagen in bed doorgebracht met griep en buikgriep. Daarna hervatte ik de training te snel en 2 weken geleden had ik een serieuze offday in de eerste Franse Grand Prix duatlon van het jaar. Tot overmaat van ramp waren mijn kuiten wat overbelast en werd het aquajoggen in plaats van lopen. De laatste dagen voelde ik mij terug wat beter en besloot ik om toch maar van start te gaan in mijn eerste Powerman.

De wedstrijd ging om 9u20 van start op de grote markt in Horst. Direct na de start ontstond er een kleine kopgroep. Ik was zelf van plan om rustig van start te gaan maar voelde mij redelijk goed in de aanvangskilometers en ging dus vlot mee met de kopgroep. Na een kleine 5km bleven we nog met 4 over, de Zwitser Ronnie Schildknecht, de Spanjaard Del Corral Morales, Joerie Vansteelant en ikzelf. Met deze groep bleven we ook de rest van het eerste lopen samen en na iets meer dan 46 minuten zat onze eerste loopproef van 15km er op. Met dit tempo hadden we trouwens ook geen slecht figuur geslagen in de Antwerp 10 miles denk ik . Het gevoel was bij mij verrassend goed tijdens de eerste loopproef.

Na de wissel sprong ik op mijn nieuwe Argon18 tijdritfiets. Na enkele honderden meters bleven we vooraan nog met drie over. Ik volgde achter Ronnie en Joerie, weliswaar op reglementaire afstand. Al snel voelde ik dat die twee hun fietstempo iets te hoog was voor mij en ik besliste om mijn eigen wedstrijd te rijden. Ook uit voorzorg omdat het mijn eerste lange afstandswedstrijd duatlon was en doseren is dan toch heel belangrijk. Ik zag Ronnie en Joerie langzaam verder wegrijden van mij maar zelf liep ik ook verder uit op mijn achtervolgers. Het fietsen was trouwens best lastig door de stevige wind en de frisse temperatuur. Naar mijn gevoel bleef mijn tempo toch redelijk constant tijdens de fietsproef. In de laatste van drie fietsronden reed Ronnie nog weg van Joerie. Na de 60km fietsen wisselde ik op een kleine 2 minuten van Joerie en 3 minuten van Ronnie. Ik had een comfortabele voorsprong van meer dan 4 minuten op de rest.

Tijdens de laatste loopproef drong ik niet meer aan en wou ik vooral proberen om comfortabel als 3de te finishen. Ik voelde mij eigenlijk nog vrij goed en had mijn krachten dus goed gedoseerd. Achter mij kwam niemand sterk terug en zo finishte ik na 2u42 als derde! Ronnie Schildknecht won de wedstrijd voor wereldkampioen duatlon lange afstand Joerie Vansteelant.

Ik ben uiteraard zeer tevreden met mijn resultaat. Met een betere voorbereiding had er misschien nog maar ingezeten maar ik ben vooral blij dat mijn conditie toch behoorlijk is. Hopelijk zijn mijn pechweken nu voorbij en kan ik mij rustig voorbereiden op mijn volgende hoofddoel, het EK Duatlon eind mei in Griekenland. Het langere werk is mij in ieder geval goed bevallen en ik sta zeker nog opnieuw aan de start van een Powerman duatlon.

Cheers,

Bart