“DNF”

"Tot dan toe was er nog niets verloren. Akkoord, tijdens de eerste 200m na de start heb ik me een beetje laten doen waardoor ik redelijk ver in het pak verzeild geraakte. Tijdens de 2e ronde kon ik me echter herpakken. Zo bleef de schade beperkt en kwam ik in de staart van de derde groep uit het water. Mijn wissel ging vlot en ik was vast besloten om definitief weer aan te sluiten boven op de brug die we onmiddellijk moesten beklimmen. Toen ik op mijn fiets sprong liep het echter volledig fout. Van zodra ik op mijn zadel landde hoorde ik een suizend geluid. Ik dacht eerst dat mijn achtertube ontploft was maar toen ik mijn voeten in mijn pedalen stak wist ik direct hoe laat het was. Doordat mijn schoenen plots veel dichter zaten dan normaal besefte ik dat de zadelpen volledig in mijn frame geschoven was. Met de moed der wanhoop probeerde ik met mijn “kinderfietsje” de achtervolging weer in te zetten, maar moest na een ronde het hopeloze van mijn situatie inzien. Er zat niets anders op dan gedemotiveerd uit de wedstrijd stappen.

Ik snap nog steeds niet goed hoe dit is kunnen gebeuren. Bij het weer in elkaar steken van mijn fiets na een reis let ik er altijd op dat alle vijzen weer met de juiste spanning aangedraaid zijn. Bovendien heb ik nog een hele week getraind met deze fiets maar niets wees erop dat er wat mee aan de hand was. Zoals het er nu uitziet heeft murphy er zich mee bemoeid en dan sta je doorgaans met je rug tegen de muur.

Veel tijd om te piekeren is er gelukkig niet. Morgen vertrekken we naar Zuid-Korea waar zich volgende week al een nieuwe kans aanbiedt.
Tot binnenkort," aldus Marc.