Schweiz ist Scheiß: the sequel (Bruno Clerbout)

Heb er net een halve triatlon opzitten en het lijkt of ik niets gedaan heb. De fysieke conditie is gewoon super. Zo, ik ben toch met iets positiefs begonnen. Hop, hop, hop Bruno.

Een schitterend deelnemersveld. Een mooie mix tussen toppers van de korte afstand en de lange.

Na een inhaalrace in het zwemmen slaagde ik erin om voet aan wal te zetten met enkele specialisten van het korte werk. Hop, hop, hop Bruno. Vlot wisselen en dan de fiets op.

Het rollende gedeelte liep lekker en bij het eerste klimwerk kwam de berggeit in me naar boven. Wat is triatlon leuk. Op het hoogste punt aangekomen had ik al wat schade kunnen aanrichten bij de deelnemers rond mij. Top-10 is haalbaar. Nu verstand op nul en dalen als gek. Een Italiaan wil nog gekker doen. Hij komt me voorbij en sluit lekker de deur. Voor ik tijd heb om te reageren krijg ik een zwarte kaart onder mijn neus geduwd!? Ik kan het nog steeds niet vatten. De eerst volgende penaltybox mocht dus voor vier minuten een bezoek van mij verwachten. Hop, hop, hop Bruno. Ocharme die mensen. In mijn slechtste Engels, Duits en beste Frans kregen ze de volle lading. Sorry, want wat konden zij er aan doen dat mijn wedstrijd verloren was na 30 kilometer. De volgende ronde waren ze mijn hevigste supporters. Sympathiek … of wilden ze me gewoon zo snel mogelijk zien passeren.

Wat miste ik tijdens het lopen mikpunten voor me en de hete adem van tegenstanders achter me. Met een degelijke chrono, maar 2 minuten trager dan de vooropgestelde tijd liep ik furieus binnen. Hop, hop, hop Bruno.

Tegen beter weten in heb ik vervolgens een klacht ingediend. 50 euro aub. Je krijgt ze wel terug als men akkoord gaat. En hoe groot is die kans? Zo groot als twee keer lek rijden in dezelfde wedstrijd. Klein dus, maar het kan. Hoe beschamend trouwens om met een doorstreepte rugnummer rond te moeten lopen. Misschien vond ik dat wel het ergste.

Hop, hop, hop naar Nice Bruno. En dan geen verhalen, gewoon een goed resultaat. Ja, ik werd uiteindelijk 18de. Maar wat doet dat er nog toe.

Enfin, de andere Kapellenaren deden het in ieder geval super. Hen zo stralend te zien was ongetwijfeld het hoogtepunt van de dag. Een positief einde.