Peter Croes: “Dichtbij top-tien” (EK Holten)

"Na een zwaar trainingsweekend trok ik naar de kinesist om mijn heup eens te laten controleren, aangezien ik wat stijfjes was. Zo bleek dat mijn ITB zodanig over mijn heupgewricht wreef dat er een vochtophoping was en mijn bursa zeer licht ontstoken was. DUS…. snel naar Herentals om alles in detail te bespreken met dr Toon Claes. Die zag geen andere uitweg dan een inspuiting. Hoewel ik daar geen fan van ben, weet ik dat hij het ALTIJD bij het rechte eind heeft, en dat als je zijn raad opvolgt, je alleen maar kan winnen.

GEZAPIG TEMPO
Maandag en dinsdag voor het EK deed ik dus niets, en zag ik af van de pijn. Na de woensdagtrainingen liet ik mijn heup mobiliseren om donderdag nog intens te fietsen achter de brommer, rustig te zwemmen en opnieuw wat te lopen.  Tot de ochtend van de wedstrijd deed ik alles nog wat op een gezapig tempo om niets te forceren.

Door mijn goed startnummer (12)  kon ik mij ook goed plaatsen op het ponton. Ik stond in de buurt van de betere zwemmers en kon me dan ook nog 700m goed handhaven. Toen ik voor de eerste maal uit het water kwam zag ik de kopgroep van 15 atleten een meter of 5 voor me uitzwemmen. Ik kreeg het gaatje echter niet dicht, en kwam in de tweede groep op 20sec terecht. Ook het eerste peloton brak, 7 atleten zwommen weg en in de eerste kilometers van het fietsen groepeerden we in een mooie achtervolgende groep.

STIJN GORIS
Ook Stijn Goris en Ludovic Dernier zaten in mijn groep. Na 2 van de 5 ronden fietsen hadden we 45” achterstand op de 7 atleten. Hoewel iedereen een minimum aan inspanning deed, werkten we goed samen en pakten op een zeer rustige manier tijd terug. Met Stijn  in de buurt had ik altijd wel een veilig gevoel, maar ik wou hem niet verplichten om kopwerk te doen, aangezien ik niet veel vertrouwen in het lopen had. Hij had zelf ook een goede trainingsperiode achter de rug en ik zag hem hier wel eens sterk presteren. Daarbij hadden we op voorhand ook niets specifiek afgesproken, dus was het beter dat ik mijn mond hield.

Het bleek niet echt zo te zijn, want na 1 km kon ik een tandje bijsteken en weer naar voren lopen. Door het geschreeuw van de trouwe supporters (coach Jul en Pieter en mijn ouders) liep ik terug naar plaats 8, zeer kort bij de toppers. Maar Steffen Justus kwam opnieuw opzetten van achteruit en nam daarbij nog 6 atleten mee. Ik moest zowaar de rol lossen bij hun.

MINDER DAN EEN MINUUT
In de laatste ronde kon ik dan nog wel weer wat opzetten en over de laatste anderhalve kilometer spurten om een top-10 er uit te krijgen. Zipf liep enkele meters voor me uit, maar met maagkrampen ging ik wel hard, maar niet hard genoeg. 12e was het verdict, tevreden met een tikkeltje teleurstelling omdat ik wel eens korter had kunnen eindigen. Maar het was zo, en wat we meenemen uit deze wedstrijd is een goede loopprestatie (minder dan een minuut verloren op Gomez en minder dan 40” op Brownlee).

Stijn Goris pakte hier een zeer verdienstelijke 22e plaats, en er zit nog veel meer in! Ludovic werd 37e na een minder loopnummer. Kjell moest spijtig genoeg vrede nemen met een 41e plaats nadat hij letterlijk klappen kreeg tijdens het zwemmen, maar hij heeft zichzelf een mooi loopnummer aangesmeerd!" aldus onze Olympiër Peter Croes.