De snee en het kruit van Pieter Rijnders

Na het absolute pechjaar 2011 was Scott-kopman Pieter Rijnders uiteraard in de wolken met zijn eerste overwinning in 2012 in Geluwe. “Deze wedstrijd zag ik als een ideale graadmeter voor de actuele conditie, als middel om mijn conditie naar een hoger niveau te tillen en om ook competitieritme op te doen”, vertelt Pieter. “Van voor halfweg de eerste run kon ik de rest van het deelnemersveld (waaronder de regerend wereldkampioen lange afstand Joerie Vansteelant) op achterstand zetten en dat was voor mij het gedroomde scenario. Ik kon mijn voorsprong stelselmatig uitbouwen en dat liet me toe om alleen aan de fietsproef te beginnen, continu mijn eigen tempo te rijden en mezelf goed te ‘pijnigen’ op het glooiende en winderige parcours.”

“De anderen kwamen niet meer terug, ondanks dat er een groot deel van de proef werd samen gereden achter mij”, gaat Pieter verder. “Uit deze groep, die Joerie Vansteelant had ingelopen, ontsnapte Kenneth Vandendriessche nog. In de slotrun had ik nog kracht genoeg over en volstond een vlot, onderhoudend tempo. Mezelf leeglopen was niet meer nodig.”

“Deze eerste zomerduatlon is het dus meteen raak. Na twee tweede plaatsen in winterduatlons (Almere en Geel-Bel, maar dat is met de MTB en dus minder mijn ding), knoop ik nu met de overwinning aan. Ik hoop dat er na mijn pechseizoen 2011 in 2012 nog een hoop mooie prestaties mogen bijkomen. Maar ik ben vooral tevreden over het gevoel tijdens de wedstrijd van vandaag, zowel tijdens lopen als fietsen. Tijdens het lopen zat er ‘snee’ op de benen en tijdens het fietsen zat er ‘kruit’ in. Dit geeft vertrouwen dat ik momenteel sta waar ik wou staan na een winter lang en hard werken. Nu werken aan die laatste procenten en het vormpeil laten pieken tegen het eerste grote hoofddoel van het seizoen, het ETU Long distance kampioenschap in Horst (NL) op 29 april 2012. De week ervoor staat nog één duatlon gepland, de non-drafting duatlon van Ruddervoorde.” aldus Pieter Rijnders.