Belgisch dubbel in Nice

Tine Deckers van het Uplace Pro Triathlon Team heeft vandaag voor de derde keer de Ironman Nice gewonnen. Met een tijd van 09:16:05 (een nieuw wedstrijdrecord) was ze sneller dan Gina Crawford (Nieuw-Zeeland; 9:26:25) en Kristin Möller (Duitsland; 09:37:07). Tine won de Ironman Nice ook al in 2009 en 2010.

Met haar overwinning zorgde Tine mee voor een unieke Belgische Ironman dubbelslag. Frederik Van Lierde won immers bij de mannen voor de tweede opeenvolgende keer met, eveneens, een wedstrijdrecord (8:21:51). Uplace-atleten Bruno Clerbout (08:46:54) en Axel Zeebroek (08:56:43) werden respectievelijk vierde en zevende. Paul Amey (VK; 8:42:48) en Francois Chabaud (Frankrijk; 08:45:23) vervolledigden het podium.

Tine Deckers begon met een solide zwemstart. Ze kon haar achterstand op sterke zwemmer Crawford beperken tot vijf minuten. Eenmaal op de fiets begon Tine aan een gestage opmars. Rond kilometer 120, op de Col de Vence, nam ze de leiding over van Crawford. In het laatste gedeelte van het fietsen ging het snel en ze kon de transitiezone inlopen met meer dan vijf minuten voorsprong. In de marathon ging Tine meteen op dat elan door. Na 20 kilometer lag Crawford al meer dan 8 minuten achter. Tine liep de marathon dan ook van begin tot einde aan de leiding om met meer dan tien minuten voorsprong overtuigend en onbedreigd als eerste te finishen.

“Goed, he! Ik ben zo blij!”, jubelde een dolgelukkige Tine Deckers. “Eigenlijk voelde ik me de hele wedstrijd goed. Ik ben weliswaar met vijf minuten achterstand uit het water gekomen. Maar omdat zwemmen niet mijn sterkste discipline is en Crawford normaal gezien loeihard zwemt, was ik tevreden met dat resultaat. Op de fiets had ik direct een goed tempo te pakken, maar ik heb toch lang moeten jagen voor ik een uitstekend fietsende Crawford te pakken had. Ik wist dat ze hard kan lopen, en dat ik dus extra voorsprong op de fiets moest pakken. Dat is prima gelukt. In de marathon is het altijd even afwachten hoe je je voelt en hoe de tegenstand het doet. Maar ik vond snel mijn ritme, op mijn gevoel, zonder horloge. Na de eerste ronde al riepen de supporters dat het gat groter werd en ze bleven dat doen. Ik wist dus dat het goed zat, maar toch was ik verbaasd toen ik de eindtijd zag. Ik had echt niet gedacht dat ik zo sterk zou zijn vandaag. Mijn voorjaar was niet optimaal met een voetblessure en ik was ook een paar keer ziek. Daarom doet deze overwinning extra deugd.”

Axel Zeebroek startte naar goede gewoonte sterk. Hij kwam in een kopgroepje met Van Lierde en Pannier uit het water. Bruno Clerbout volgde vier minuten later in zevende positie. Axel kon Van Lierde, op weg naar een fietsrecord in Nice, iets meer dan 20 fietskilometers bijhouden voor hij moest lossen. Daarna liep zijn achterstand snel op. Op het einde van het fietsgedeelte was hij vierde met 21 minuten achterstand op Van Lierde. Bruno kon ondertussen zijn positie behouden, maar verloor veel tijd op Van Lierde. Hij kon als achtste beginnen lopen met 30 minuten achterstand. Terwijl Axel het moeilijk kreeg en plaatsen verloor, zette Bruno een echte opmars in. Hij schoof op naar een vierde plaats, maar kwam een minuutje tekort om een podiumplaats af te dwingen.

Bruno Clerbout had zijn zinnen gezet op een plaats in de top-drie. Zijn vierde plek was dan ook een flinke teleurstelling: “Ik begin die vierde plaats hier in Nice [dit is de derde keer dat Bruno vierde eindigt in Nice] echt beu te worden. Ik wilde absoluut op dat podium staan, maar dan moet je mee in de wedstrijd zitten. En dat was vandaag niet het geval. Ik heb weliswaar een goeie marathon gelopen, maar wat maakt het uit als je niet meedoet voor de prijzen? Het afzeggen van Zamora en Faure heeft in mijn nadeel gewerkt. Met hen erbij was de kans dat ik met een goeie groep mee in de wedstrijd kon strijden, veel groter geweest. Dit is echt zuur. Ik had het team en de mensen rond me meer willen geven. Maar ja, dat is triatlon.”

Axel Zeebroek zag een waarschijnlijke kwalificatie voor Hawaï als de enige positieve kant aan een off-day: “De vorm die ik een aantal weken geleden in de Ironman St. George nog had [Axel werd er derde] liet me vandaag helemaal in de steek. Op de fiets had ik geen energie en kreeg ik last van mijn rug. En in het lopen was de kracht er ook niet. Ik ben echt heel moe zonder een goede prestatie te hebben neergezet. Sportief was het dus een wedstrijd om snel te vergeten, al heb ik met mijn zevende plaats waarschijnlijk wel mijn kwalificatie voor de Ironman Hawaï kunnen afdwingen.”

Volledige resultaten:
http://ironman.com/events/ironman/france?show=tracker&;race=france&year=2012