Subscribe Now
Trending News
By using our website, you agree to the use of our cookies.
Grenzen verleggen 1: “Hollandse humor”
Column

Grenzen verleggen 1: “Hollandse humor”

opgegeven Oud Gastel

Nog drie dagen en dan gaan we onze grenzen verleggen… Letterlijk, in elk aspect van het woord. Want met de 1/3de triatlon van Oud-Gastel wagen we ons aan afstanden die we in wedstrijdverband nog nooit trotseerden, en hoewel de buurgemeente van Roosendaal op een paar minuutjes van Essen en Kalmthout ligt, is het wel officieel Nederland en dus mogen we spreken van een internationaal debuut. En daar hoort dus weer een projectje bij. In deze eerste aflevering krijg je te horen hoe dit project tot stand kwam.

“Het is 12 april, zo rond 8 uur ’s ochtends. In Horst aan de Maas staat de eerste grote speakeropdracht van het seizoen op het programma. Alvorens Kenneth Vandendriessche begint aan zijn Europese veroveringstocht, keuvelen collega-ringmeester Wim van den Broek en ondergetekende een eind weg over het dan nog lange seizoen dat voor ons ligt. Zoals wel meer het geval is geweest dit jaar, gaat het over onze fysieke verschijning, de (“amai, respect”) trainingen en natuurlijk de plannen voor 2015, met de grote hamvraag: “En Welke Wedstrijd Ga Je Doen?” Wegens een overvloed aan triatlons op zondag en een accuut gebrek aan ruimte in onze agenda, blijft het dan nog een beetje zoeken. Tot collega Wim zijn geniale idee oppert: “Wij organiseren in Oud-Gastel op zaterdag, waarom doe je bij ons niet mee?”

Toen leek het nog een goed idee. En er waren tal van argumenten pro deelname aan Oud-Gastel. Het is namelijk een klassieker die dit jaar aan zijn 31ste editie toe is. Het is een 1/3de triatlon en daar zijn er niet veel van. Bovendien kregen we vorig seizoen na een min of meer geslaagde deelname aan de triatlon van Kapelle Op Den Bos (waar we dit jaar ook weer aan de start willen verschijnen) al van een pak atleten te horen wanneer de eerste halve triatlon gepland stond. En dan is zo’n 1/3de toch al een mooi alternatief, niet? En wat ons helemaal over de streep trok: er moet in Oud-Gastel slechts 1300 meter gezwommen worden. Dat er daarna nog 60 km fietsen en 14 km lopen volgen, leek toen geen onoverkomelijk probleem…

Hans Cleemput Oud-Gastel proefzwemmen

Fast forward naar dinsdag 23 juni. We staan aan de Vliet te trappelen aan de trap van Gastel Sfeer naar de start van het zwemmen. Het water is 19° en het is warmer in het water dan op de kant. Vanavond staat het “Proefzwemmen” op het programma. In gewone Vlaamse termen betekent dat eigenlijk een groepsverkenning van het zwemparcours. Voor organisaties bij ons die aan klantenbinding willen doen, een absolute tip om in het programma op te nemen. Een dertigtal atleten en triatleten in spé duiken het water in, de ene al gracieuzer dan de andere.

Een halfuurtje later stappen we met een grijns richting die andere Nederlandse topspeaker Ruud De Haan. Hij zit mee in het organisatieteam en we verdenken hem er stiekem van dat hij ons niet toevallig een plaatsje toebedeeld heeft in de wisselzone naast kleppers als Bart Colpaert, Tim Jacobs en Gerrit Schellens. Lachen jongens, maar voor ons ideaal, want tegen dat wij uit het water zijn, zijn die mannen al flink gas aan het geven op de fiets… en dus hebben wij alle ruimte in de wissel, ha! Het inzwemmen leerde ons al wel dat het bruine water van de Vliet weinig dieptezicht geeft, dat er niet al te veel stroming staat, maar vooral dat de orïentatie in het open water niet evident is. Eerst moeten we onder een brug door waarna de Vliet wat breder wordt en daarna is het zoeken naar de ideale lijn richting keerpunt. Maar het gevoel is goed. Proef geslaagd… haha 🙂

Ruud Wim Speakers

Zo goed dat we samen met Joris Sels nog even de tijd nemen om het fietsparcours te verkennen. Dat hij te laat thuis zou komen, was helemaal onze schuld Marjolein 🙂 Tot twee keer toe slagen we erin om verkeerd te fietsen. Beter nu, dan op wedstrijddag. En zo gemakkelijk het parcours op papier lijkt met zijn lange rechte stukken, zo lastig is het op de fiets. We laveren doorheen de polders en de wind speelt een ongenadig spel. Leuk die lange rechte stukken, met de wind of opzij in de flank of vooraan los op de neus. Pas in het laatste gedeelte, op weg naar het centrum van Oud-Gastel krijgen we de wind even in de rug. Hemels. Voor zaterdag wordt er meer wind voorspeld. Want in Oud-Gastel waait het altijd op de triatlon. En het gebrek aan kilometers op de fiets zou ons wel eens parten kunnen gaan spelen.

Maar soit, er is geen weg terug. Dit is waar we de afgelopen weken en maanden voor getraind hebben, we hebben er zelf voor gekozen en we gaan van elk moment genieten. En we gaan afzien ja, maar opgeven, nee… dat zijn we niet van plan. Toch apart, die Hollandse humor. Want bij ons betekent “Opgegeven voor de Triatlon Oud-Gastel” toch heel wat anders… Alleen maar zorgen dat het zaterdag geen Belgenmop wordt, maar we zijn er nu al van overtuigd dat Colpie en de Pa de Belgische eer wel zullen hoog houden!”