‘De 10 van 2018’ – Belgian Hammers, de nieuwe sensatie…

We komen stilaan aan het einde van onze reeks van 10. In deze lijst kunnen onmogelijk onze Belgian Hammers ontbreken. Met het Europese brons op zak tankte het viertal het nodige vertrouwen om op deze prestatie verder te bouwen. Een kwalificatie afdwingen voor de olympische spelen is daarom niet langer een utopie, dromen van een medaille… Mag zeker! Hun individuele verhalen kan je momenteel volgen in de reeks ‘Gare Centrale’ die nog tot maandag loopt, hun prestatie als team overschouwen we nog eens in dit artikel.

Desillusie van Hamburg

De eerste test van het jaar voor de Hammers is op het WK in Hamburg midden juli. Daar komt voor het eerst de opstelling met Valerie Barthélémy, Claire Michel, Jelle Geens en Marten Van Riel aan de start. Valerie opent de race maar kent pech in de wissel, iets wat meteen wordt afgerekend binnen deze ultrakorte raceformat. De andere drie atleten slagen er niet meer in zich in de race te knokken en tot overmaat van ramp wordt Jelle Geens in het slot uit de race gehaald omdat de achterstand gewoon te groot geworden is.  België en Team Relay, het geslaagde huwelijk lijkt ver weg…

Heropstanding in Edmonton

Een herkansing volgde al zeer snel in de World Triathlon Series van Edmonton. In dat weekend stond ook een Team Relay gepland waar onze Hammers klaar waren om revanche te nemen voor het mislukte WK. Aan de tactiek werd alvast gesleuteld en nu was het Claire Michelle die de debatten zou openen. Na een sterk zwemnummer hield Michel de achterstond op de kop van de race beperkt en gaf zo Marten Van Riel een goede uitgangspositie. Marten baande zich verder een weg naar voor en gaf de figuurlijke stok als derde door aan Barthelemy. Valerie stond er helemaal en kon zelf de betere loopsters bijbenen. Jelle Geens kreeg de verantwoordelijkheid als slotatleet en stelde niet teleur. In een ijzingwekkend slot bleef hij lange tijd bij de kop van de race en kwam finaal als vierde over de streep, meteen de sterkste prestatie ooit van team Belgium op een Team Relay wedstrijd.

De Droom van Glasgow

De Europese wereldspelen, een van de grootste sportevenementen dit jaar en meteen mochten onze triatleten hier ten tonele komen. Marten Van Riel had al een bronzen medaille op zak maar wou zichzelf en het team maar al te graag nog een extra medaille schenken. Toch hield hij het lange tijd spannend nog voor de race begon want een blessure leek roet in het eten te strooien waardoor reserve-atleet Christophe De Keyser alsnog werk klaargestoomd. Maar dat Van Riel alsnog aan de start stond hoeven we jullie niet meer te vertellen… Dit keer zou hij wel ten opzichte van Edmonton als slotatleet de wedstrijd worden ingestuurd. Over de prestatie kunnen we maar een ding zeggen: onze Hammers stonden er, één voor één! In een nagenoeg perfecte race deden Claire, Jelle, Valerie en Marten wat ze moesten doen waardoor ze tot de laatste twee kilometer meestreden om het Europese goud. Frankrijk bleek echter net iets te sterk en de enorme remonte van Alarza mocht ook gezien worden. Maar met een bronzen medaille kunnen we niet meer dan trots zijn gezien de enorme evolutie die het team in één maand doormaakte…

De prestatie van onze Belgian Hammers werd niet alleen door de triatlonfans opgemerkt, ook de nationale en internationale pers prees de straffe prestatie van ons viertal dat het zelf schopte tot een bezoek aan ons koningshuis tot ook een selectie als team van het jaar. Misschien volgt wel na de droom van Glasgow het delirium in… ?!?