Subscribe Now
Trending News
By using our website, you agree to the use of our cookies.
217 debutanten, geen all-time finishers meer en  9 andere dingen die je moet weten over de Hel van Kasterlee
Seppe Odeyn in de sneeuw in 2018 (foto: 3athlon.be/Mario Vanacker)
Multisports

217 debutanten, geen all-time finishers meer en 9 andere dingen die je moet weten over de Hel van Kasterlee

Zondag wordt in het hart van de Stille Kempen de 19de editie van de Hel van Kasterlee gehouden, de zwaarste winterduatlon ter wereld. Terwijl de weersvoorspellingen voor deze editie gunstig zijn, met temperaturen rond 10 graden en droog weer, blijven de afstanden tot de verbeelding spreken, zeker in deze tijd van het jaar. Deelnemers moeten 15 km lopen, 117 km mountainbiken en dan nog eens 30 km lopen. Seppe Odeyn gaat op zoek naar zijn negende overwinning en kan zo de 15de atleet worden in de club van 10, atleten die minstens 10 keer gefinisht zijn in de Hel. Dat en andere weetjes over de Hel van Kasterlee vind je hieronder. En volg het zondag live op 3athlon.be.

Het Zofingen van de winter

Filip Van Damme winnaar van de eerste Hel van Kasterlee in 2002 (foto: Johan Tack)

De Hel van Kasterlee werd in 2002 in het leven geroepen door Jan ‘Powerjakke’ Daems, ervaren duatleet die een aantal keer de finish haalde in de Powerman van Zofingen, nog altijd het Hawaii van de duatleten. Hij wou het concept van Zofingen naar de winter brengen en bedacht de Hel van Kasterlee. Iedereen verklaarde hem gek, maar op zondag 29 december, toen nog tussen Kerst en Nieuwjaar in, namen 64 atleten de start. Door de aanhoudende regen haalden slechts 39 deelnemers de finish. Maar liefst 25 duatleten gaven op. Filip Van Damme haalde het in die eerste editie in 8u13. Een legende was geboren… Jan Daems deed zelf overigens ook twee keer mee in de Hel, maar haalde slechts 1 keer de finish. Bekijk hier nog eens de uitslag van de eerste Hel van Kasterlee.

Sandor Mol een douchebeurt later nog aan de leiding

In de allereerste editie wisten we met zijn allen niet wat we ervan mochten verwachten. De regen maakte van het mountainbiken op het oude parcours een echt modderbad en de verschillen liepen enorm op. De Nederlander Sandor Mol had ruim twintig minuten voorsprong op de nummer twee, maar Sandor had onderweg al besloten dat hij na het fietsen zou stoppen. Hij zette de mountainbike in de wisselzone, ging zich rustig omkleden. Na zijn warme douche kwam hij ons goed aangekleed vragen wie er nu aan de leiding lag. Dat was nog altijd Sandor zelf, want de tweede in de race liet nog even op zich wachten. Hij is echter toch niet meer van start gegaan voor het lopen…

Meer dan de helft zijn debutanten

395 deelnemers staan er op de startlijst van de Hel van Kasterlee zondag. Een opvallende trend van de afgelopen jaren is het grote aantal first-timers in de Hel. Zondag starten er 217 debutanten, opvallend dus dat meer dan de helft van de deelnemers voor de eerste keer aan de start komt. Het is een echte bucketlist-race, maar pas op, want deelnemen aan de Hel is gevaarlijk. Verslaving loert om de hoek, wat ons naadloos naar ons volgende onderwerp brengt: de club van 10, de mannen met minstens 10 en twee zelfs met 18 finishes…

Seppe Odeyn straks in de club van 10?

Ludiwg Willems haalde 18 keer de finish (foto: Johan Tack)

Het is ondertussen een indrukwekkend lijstje, de atleten die minstens 10 keer over de rode loper op het podium de finish haalden van de Hel van Kasterlee. In de club van 10: Walter Aerts (15 keer aan de start, 10 keer aan de finish), Michel Beeckman (18 starts en 18 finishes), Paul Ceuppens (11 keer finisher), Erik Daems (11 aankomsten), Walter De Smet (13 keer gestart, 12 keer gefinisht), Guy Lemmens (zondag voor de 14de keer aan de start, al 12 keer finisher), Walter Mariën (15 starts, 10 finishes), Marc Monden (18 finishes), Ludo Somers (12 keer finisher), Wim Sterckx (10 keer finisher, zondag voor de 11de keer aan de start), Bart Van Impe (15 keer finisher), Dennis Vangoidsenhoven (10 keer op rij finisher tussen 2010 en 2019), Francois Vloemans (van 2002 tot 2018 15 keer de finish gehaald) en Ludwig Willems (18 starts, 18 finishes). Zondag kan Seppe Odeyn bij in deze club komen als hij ook zijn tiende Hel van Kasterlee tot een goed einde brengt.

Geen all-time finishers meer

Hierboven kon je al lezen hoe Michel Beeckman en Ludwig Willems tot en met 2019 aan elke Hel van Kasterlee deelnamen en ook de finish haalden. Ze waren de laatste 2 overblijvers van de all-time finishers, maar ze komen allebei niet aan de start zondag. Vooral Ludwig Willems had het er zwaar mee. Hij was goed getraind, maar corona betekende een streep door de rekening bij de man uit de streek. Marc Monden kan zich zondag op gelijke hoogte hijsen met Michel en Ludwig. Mad Max uit Arendonk miste de 2018 editie door een blessure, maar gaat zondag voor zijn 18de finish.

De familie Beeckman, goed voor 30 deelnames

Hierboven kon je al lezen dat er geen 19de Hel van Kasterlee komt voor Michel Beeckman. Ook hij blijft helaas op 18 steken, maar de Beeckman-familie blijft wel voor eeuwig verbonden aan de Hel. Michel finishte 18 keer, broer Daniël deed 10 keer mee en haalde 9 keer de finish. En samen met de twee starts (en finishes) van Eddy Beeckman is de familie Beeckman goed voor 30 deelnames. In de beginjaren ging dat overigens gepaard met een heuse Vlaamse kermis in de Kastelse sporthal, want de drie duatleten waren lid van Beast, de triatlon- en duatlonclub uit de streek van Dendermonde, en daar hielden ze in december jaarlijks wel van een stevig feestje met veel supporters die naar Kasterlee trokken.

De grootste volhouder, 4 opgaves en 1 finish

De Hel van Kasterlee in de sneeuw in 2009 (foto: Johan Tack)

De prijs voor karakter en doorzettingsvermogen in de Hel van Kasterlee is ongetwijfeld voor Francois Vanlommel. Hij nam 5 keer de start in de Hel van Kasterlee, maar haalde slechts 1 keer de finish. In 2010 slaagde Francois er in om zijn grote droom te realiseren. Hij werd 151ste van de 157 finishers dat jaar. Hij zou het nog een paar keer proberen, maar uiteindelijk bleef het bij 1 aankomst en 4 opgaves tussen 2009 en 2013.

Recordtijd in 2016

In vroegere jaren werd er nog wel gesproken over parcoursrecords en er werden zelfs extra premies voor uitgedeeld. Maar de ervaring heeft ons geleerd dat ook het parcoursrecord het grootst beïnvloed wordt door de weersomstandigheden. Het is dan ook geenszins verrassend dat de snelste tijden ooit werden neergezet in de kurkdroge editie van 2016. Een jaar eerder pakte Seppe Odeyn al uit met 6u37 maar in 2016 knalde hij naar een supersnelle overwinning in 6u08’37. De media stonden maar net op tijd klaar om zijn binnenkomst live mee te maken.

Ingekorte Hel door de sneeuw

In 2009 waren er ook supersnelle tijden, maar dat had alles te maken met de sneeuw. Kasterlee kreeg een wit tapijt van 20 cm sneeuw te verwerken. Nog tijdens het mountainbiken moest de organisatie het parcours aanpassen en inkorten. De passage in Lichtaart was te gevaarlijk geworden omdat de auto’s door de sneeuw niet tijdig konden rommen voor eventuele overstekende atleten. En dus werd het parcours ingekort en het aantal ronden opgedreven. Het hield Chris Maes niet tegen om in 6u47 de Hel te winnen.

8 keer winnen en toch niet van Highway To Hell houden

Start van de Hel van Kasterlee (foto: 3athlon.be/Mario Vanacker)

“Du-du-dummm…” De openingsriff die Angus Young uit zijn Gibson SG tovert als intro bij AC/DC’s Highway To Hell staat bij veel deelnemers aan de Hel van Kasterlee garant voor instant kippenvel. Het is de standaard song die elk jaar bij de start wordt gespeeld en op diezelfde tonen komt elk jaar ook de winnaar over de finish. Seppe Odeyn mocht het acht keer achter elkaar meemaken, maar bekende ons al een paar keer dat het helemaal niet zijn favoriete AC/DC nummer is en dat hij eigenlijk liever iets anders zou horen bij start en finish.

Twee zeges voor de mama van een wereldkampioen

Wie het palmares van vrouwen in de Hel van Kasterlee bekijkt, zal er mogelijk niet zo lang bij stilstaan, maar de winnares van de eerste twee edities is een bijzondere dame. Bijna niemand kende de Kempische atlete Irma Verheyen, die bij haar eerste deelname geen tegenstand had. Ze was de enige vrouw en zonder enige duatlon-ervaring pakte ze op karakter de overwinning in 11u49. Het jaar nadien moest ze het opnemen tegen Els Loodts, maar opnieuw pakte Irma de zege, deze keer in 10u31 met net geen uur voorsprong. Nadien pas zou ze echt bekend worden als de mama van wereldkampioen duatlon en gouden medaille winnaar op de Wereldspelen, Rob Woestenborghs. Rob werd zelfs overigens derde in de Hel in 2015 bij zijn afscheid van de topsport.