Subscribe Now
Trending News
By using our website, you agree to the use of our cookies.
Het beste van 2014: 7- “All the young dudes…”
Column

Het beste van 2014: 7- “All the young dudes…”

Marten Van Riel EK Penza

In ons hoogstpersoonlijk, compleet onvolledig maar niettemin supersportief jaaroverzicht hoeft het niet altijd te gaan over de gevestigde waarden. Sterker nog, deze vierde aflevering wijden we graag een keer volledig aan de jeugd. Want onze jonge landgenoten zorgden dit jaar voor een paar absolute hoogtepunten die in dit overzicht niet mogen ontbreken.

Tien dagen geleden werd Marten Van Riel 22 jaar, een typische leeftijd waar men vaak de termen “eeuwige belofte” en “klaar voor de doorbraak” aan vastkleeft. Niet zo bij de goedlachse, maar ook immer bescheiden atleet van het 185-Sportoase-Castelli Team. Marten is die status al ontgroeid en mag sinds dit seizoen definitief tot de Belgische top gerekend worden. De reden dat hij voorlopig alleen in Wuustwezel en in triatlonkringen wereldberoemd is, kan u vinden in onze vorige aflevering van het jaaroverzicht.

En dus sommen we hier nog even graag op waarom u Marten Van Riel zeker zou moeten (leren) kennen. Als op 8 augustus totaal onverwacht Ward Herremans overlijdt, zit zoon Marc, coach én idool van Marten, er een dag later verslagen bij, aan de rand van het parcours bij de Sterke Peer. De thuiswedstrijd van Marten en Marc is dit jaar volledig zwart-geel-rood gekleurd voor het BK Sprint. Op deze moeilijke dag zorgt Marten voor een enorm lichtpunt. Hij stijgt boven zichzelf uit en zet als een ware kopman het BK Sprint naar zijn hand. Hij wint een razendsnelle wedstrijd, vlak voor Arthur De Jaegher (nog zo’n jeugdtalent om te koesteren, die, jawel, vlak voor zijn grote doorbraak staat) en Pierre Balty.

Ruim twee weken later volgt de kers op de taart. Internationaal leek er in 2014 een schakelaar op Marten te staan, met twee standen “op” en “af”. Maar in Edmonton komt alles samen in een gigantische sportieve uitbarsting. Zijn zwemmen en fietsen waren nooit beter en hij begint aan het lopen in een luxe-positie. Groot is onze verbazing als na één ronde de kopgroep van vijf bekendgemaakt wordt, met daarbij 1 Belg: Marten Van Riel. Hij blijft een hele tijd meestrijden voor de medailleposities maar komt een handvol seconden te kort tussen een aantal wereldtoppers die zelfs bij de elites vlot mee kunnen. Marten wordt vijfde, een onvoorstelbare topprestatie.

Marten kan overigens ook vlot mee bij de elites. Dat bewees hij door de tegenstand (met onder andere Tim Brydenbach en andere Jannekes en Miekes) in Ieper gewoon weg te blazen op de fiets. Dus als u volgend jaar of in 2016 vlak voor Rio in de pers verhalen leest over het zogezegde doorbraakjaar van Marten, dan weet u alvast beter…

balty dobbeni

Marten was overigens niet de enige die dit seizoen uitpakte. Ook Jelle Geens en Christophe De Keyser staken met enige regelmaat de neus aan het venster. En een categorie jonger mochten we genieten van Jonathan Wayaffe en Pierre Balty die op een sterkbezet EK bij de juniores België weer eens op de kaart zetten. Wij zijn alvast fan van JoJo en bij uitbreiding van Erwin Vanderplancke. Maar vooral Balty vinden we een modelatleet, gedreven, hard werkend, aanvalslustig, bijna perfect tweetalig en met zijn uitstraling ook nog eens mediageniek. Rio komt voor deze mannen nog te vroeg, maar 2020 mogen ze stilaan met rode stift in hun agenda’s aanstippen.

Alleen maar mannen, hoor ik u vragen? Tja, over het hele seizoen bekeken, hinkten onze jongedames een beetje achterop tegenover de beloftevolle lichting bij de jongens. Nochtans waren er een paar opvallende lichtpunten. Niet in het minst de bronzen medaille van Sofie Hooghe op het EK U23 in Penza. Zij verpulverde eveneens de tegenstand op het BK kwart-triatlon in eigen land.

Bij de juniores is het sinds de passage van Sofie al een tijdje minder goed gesteld, maar gelukkig is er een sterke nieuwe generatie Jeugd A en Jeugd B atletes op komst. Zo legde Hanne De Vet als nieuwkomertje flink het vuur aan de schenen van de andere topmeisjes, al kwam ze in Weert nog net te kort om Amber Rombaut te bedreigen. Die mocht dus als enige Belgische naar Nanjing voor de Jeugd Olympische Spelen en werd er knap elfde.

Kirsten YOG relay

Wij stuurden overigens nog een Belgische atlete undercover naar Nanjing. In het oranje van onze 3athlon.be huisstijl pakte ze een schitterende zesde plaats. Geen Nederlander die, ondanks haar sappige Vlaamse dialect van de Noorderkempen, doorhad dat Kirsten Nuyes gewoon op en top Belgische is. Getuige daarvan haar Belgische titel op het BK Sprint in Wuustwezel. Nee, Kirsten heeft de dubbele nationaliteit en heeft ervoor gekozen om internationaal voor Nederland uit te komen (vooral omdat Nederland voor haar had gekozen, met een brede(re) omkadering).

Dus, laat die wissel van de macht maar komen, wij kijken uit naar het doorbraakjaar van al die eeuwige beloftes… De man uit onze volgende aflevering was als junior ook zo’n belofte. Morgen op plaats 6 in ons overzicht, twee Ironmans, een Challenge, de McDonalds, de Kentucky Fried Chicken en de Pizza Hut…

Foto's: Rudy Geens en Kirsten Nuyes