In de Xterra Zweden kregen we een ongezien spannende strijd. De verschillen tussen de top-3 bleven, na 1500 meter zwemmen, 30 km mountainbiken en 10 km lopen, beperkt tot 24 seconden. Kris Coddens zorgde bijna voor een stunt, maar een lekke band hield onze landgenoot van een tweede Xterra zege. Zelfs met lekke band zette hij op het redelijk vlakke parcours de snelste fietstijd neer. De Xterra Lite over de korte afstand leverde wel een Belgische zege op.
Hilde Cleemput, geen familie van onze hoofdredacteur (of misschien van heel ver), won de Xterra Lite met overmacht. Ze was de absoluut snelste op het mountainbike parcours en finishte na 1u20’31 met ruim 6 minuten voorsprong op de Zweedse Cecilia Ljung.
Een door ziekte verzwakte Kris Coddens kon zijn lekke band gelukkig zelf vervangen: “Eerst op de fiets was Sam Osborne die naast z’n ITU races hier een ticket voor Maui kwam halen,” vertelt Kris. “Hij zwom 2min35 rapper dan mij, maar omdat ik iets rustiger in de voeten had kunnen zwemmen voelde ik mij onmiddellijk goed op de fiets. Het was een prachtig parcours over 2 ronden van 15km met wat kortere klimmetjes, wat snelle stukken maar ook veel technischere stukken over rotsen en wortels. Gesneden brood voor mijn Orbea Oiz…
De laatste kilometers waren dan weer echt ploeteren door de modder en dat kennen we thuis natuurlijk ook. Ik had een 8 tal andere atleten ingehaald tot ik in de modder m’n kamergenoot Jan Pyott passeerde en die zei me dat enkel Osborne nog voorop reed. Ik begon aan de 2 de ronde en hoorde een tijdsverschil van ongeveer 40 seconden. Dat leek dus goed te komen tot m’n voorband iets te agressief langs een rots ging en de band behoorlijk snel loste. De antilek vloeistof kreeg het niet dicht dus moest ik stoppen om een binnenband te steken. Rustig blijven en voortdoen en 3 anderen terug zien passeren….
Leuk is anders. Ik denk dat ik een 2-tal minuten heb staan prullen om de achtervolging terug in te zetten. Ik had nog een goede 10km… Zoals de eerste ronde kon ik terug opschuiven tot ik opnieuw in de modder Jan inhaalde om weer in 2de positie de fietsronde te eindigen.
Ik hoorde een achterstand van een 100 tal seconden toen ik aan het lopen begon, Jan Pyott had kort na me gewisseld. We moesten 2 ronden van 5 kilometer afleggen die rustig begonnen maar dan heel technisch werden met veel klimmen, dalen, rotsen en wortels. Dit was ik niet gewoon maar het was wel prachtig. Ik had wat moeite om tegelijk op mijn voeten te letten en te zien waar de linten hingen die we moesten volgen. De benen zaten ook niet meer zo fris en ongeveer halfweg de eerste ronde haalde Jan me bij. Hij kende het parcours goed dus bleef ik achter hem zodat ik al niet meer moest zoeken waarheen. Ik keek er wel van op dat ik moeite had om z’n tempo te volgen wat normaal niet het geval is.
Het was hard doorbijten tot we in de laatste kilometers plots Sam zagen lopen. Het ging natuurlijk nog wat sneller, maar ik kon me blijven vastbijten. Ik dacht niet dat het ging lukken maar plaatste de laatste kilometer nog een versnelling op het enige stukje waar wat ruimte was om te passeren. Ik kon Jan inhalen en hij loste… Nog even blijven bijten, maar Sam was nog te ver. Binnen de 25 seconden finishten we alle drie. Sam Osborne won dus, ik was 2de en Jan Pyott 3de. Lars Erik Fricke werd 4de en Jan Kubicek 5de.”
Het volledige verslag van Kris vind je hier. Volgende week trekt hij naar Schluchsee in Duitsland om er zijn Europese titel Cross Triatlon te verdedigen. Naast Kris stond ook landgenoot Oliver Schouppe aan de start. Hij werd 33ste en 6de in zijn age group.
Volg 3athlon.be
Jogclub Podcast
FVDW
Jelle Geens en Marten Van Riel meteen samen op het podium in de T100
Video: Challenge Roth
- Deze Nederlanders komen dit weekend in actie tijdens WK Ironman 70.3 Taupo
- Stem nu: atleet (m/v) van het jaar 2024!
- Toch geen overstap naar wielrennen, Blummenfelt blijft triatleet
- NTB-voorzitter Ellis van der Weerden stopt vanwege ‘zware tijden voor sport’
- Challenge Almere-Amsterdam genomineerd voor vijf Challenge Family Awards