Enorme tijdverschillen in Hageland Powertriatlon

Alexis Krug en Willem Brems wreven zich in de handen zondagmiddag toen helemaal duidelijk was dat door de warme watertemperatuur van de Plas in Rotselaar er in de Hageland Powertriatlon zonder wetsuit moest gezwommen worden. De twee sterke zwemmers van SMO-Specialized namen meteen een serieuze voorsprong na de 2 km zwemmen. Brems reed op de fiets 2’45 weg van zijn ploegmaat, maar dat bleek onvoldoende om in de 15 km lopen stand te houden. Achter de twee ploeggenoten gaapte een enorm gat van ruim acht minuten. Alex Tondeur klopte een sterke Sandra Wassink-Hitzert.

De Nederlandse, een paar weken geleden nog winnares van de triatlon van Brugge, kwam met ruime voorsprong uit het water en zag Tondeur pas laat terugkomen in de 60 km fietsen over een glooiend parcours. Door een tijdsstraf van 5 minuten moest ze de leidersplaats en de overwinning aan Alexandra the Great laten. “Ik deed er te lang over om de atleet voor mij te passeren, net op een lastig en technisch stuk. Ik kon er niet sneller naartoe, maar ik liet me ook niet uitzakken en dat had dus tot gevolg dat ik een penalty moest uitzitten. Ik schrok er wel van dat ik nog voor Alexandra van de fiets kwam, maar zelfs zonder die 5 minuten straftijd was zij vandaag de beste hoor,” gaf een faire Sandra toe.

Tondeur pakte zo een week na de Triatlon van Vlaanderen in Oudenaarde nu een tweede zege op rij. Sandra Wassink-Hitzert werd tweede en Charlene Ottevaere pakte de derde plaats. Birgit Massagé en Leen Vanden Daelen kwamen nog dichterbij maar moesten vrede nemen met de 4de en 5de plaats.

Bij de mannen leek het heel even een clean sweep te worden voor SMO-Specialized. De ploeg uit het Meetjesland had na 1 ronde fietsen in het Hageland Brems op 1, Krug op 2 en Lowie Dewitte op 3. Die kreeg het gezelschap van Bert Jammaer, Francois Humblet, Thomas Vandiest en Hannes Vandermoere. De LTTL-Oilservice atleet ging halfweg de fietsproef alleen op zoek naar de twee mannen voor hem, maar na de 60 km fietsen was het duidelijk dat de winnaar bij de twee vooraan moest gezocht worden.

Vandermoere zou derde worden, al moest hij zich nog reppen om uit de greep te blijven van een alweer sterke Francois Humblet en die andere Waalse topper Thomas Vandiest van RCBT. Ruben Geys knokte zich nog voorbij een straffe Bert Jammaer. “Ik heb de trainingen wat teruggeschroef en kwam hier niet meteen met ambities aan de start,” vertelde Bert ons. “Maar ik heb er wel van genoten en ik plan ook in de toekomst meer van dit soort wedstrijden in. Dat is het leuke aan terug zijn in België. En zo kan Leen ook een keer langs de kant mee genieten in plaats van op internet mijn wedstrijd te volgen,” aldus een stralende Jammaer.

Ook Willem Brems leek niet eens ontevreden met, net zoals vorig jaar, een tweede plaats. “Ik vreesde er al voor dat Alexis te sterk zou zijn in het lopen,” vertelde Willem ons. “Of er dan geen teamorders waren? Nee, we mochten alle twee onze eigen kans gaan. Het fietsen ging zeer goed bij mij, maar Alexis was sterk vandaag. Toen hij me in de slotronde voorbijkwam, was dat net op die steile helling en ik kon absoluut niet aanpikken. Dat het een ploegmaat is die me voorbij kwam, maakte het wat draaglijker,” besloot de man uit Herselt, die zo goed als voor eigen volk streed.

Opvallend was dat achter de te verwachte grote namen een pak jong talent de neus aan het venster stak. Sommigen betaalden nog wat leergeld voor hun jeugdige enthousiasme, maar we zagen mooie dingen van beste junior Sybren Baelde, die een aantal beloften achter zich liet, en Senne Bes.