3quest: Lukas Bosmans

De laatste ronde van Mo Farah in de 10.000m is voor mij even heroïsch als de aankomst  op Alii Drive in Kona!

1. Je bent lang geblesseerd geweest. Hoe zwaar was het (mentaal) om terug op niveau te geraken?

Ik heb inderdaad mijn portie tegenslag gehad de laatste tijd. Sinds mei dit jaar is alles weer in stijgende lijn. Het was geen gemakkelijke periode, de winter van 2013-2014 was het moeilijkste. Ik had net een goede prestatie neergezet in de Ironman 70.3 van Lanzarote en wou dit kost wat kost bevestigen in 2014. Ik werd echter vele malen terug met de voeten op de grond gezet. De periode tussen het vaststellen van mijn blessure (ITB-frictiesyndroom) en mijn operatie duurde te lang naar mijn zin. Uiteindelijk beslisten de dokters midden juni 2014 te opereren. Eindelijk, vooruitgang! De operatie duurde nog geen 10 minuten en was succesvol. Ik mocht 2 weken mijn been niet plooien. De dokters zeiden dat ik mocht beginnen fietsen als ik 100 graden kon plooien. Dat kwam al snel. Op 9 augustus mocht ik de eerste keer “lopen”: 2′ lopen-1′ wandelen-2′ lopen. Al snel moest ik beslissen om op het WK 70.3 Ironman in Canada alleen te zwemmen. Ik wou nu een sterke winter doormaken en in 2015 sterk uit de hoek komen. Die goede winter lukte me goed, tot we op stage vertrokken naar Zuid-Frankrijk met TDLeuven-Verbinnen Sport. Daar liep ik een overbelasting op aan de andere knie. Met de goede begeleiding van mijn dokter Bart Vandewynckele en mijn osteopate Sofie Geraerts werden het gelukkige “maar” 5 weken out. Op de 70.3 van Luxemburg was ik nog niet top maar in Wilhelmshaven kon ik in augustus wel een topdag voorleggen. Het was mentaal zwaar, zeker die eerste maanden in 2013. Maar ik heb dat kunnen relativeren en besef dat ik nog jong genoeg ben om nog een reeks mooie races af te leveren!
Ik denk trouwens dat jij, Christophe, hetzelfde verhaal kan vertellen. Enkele blessures na elkaar en dan BAM: 9e op het WK U23!

2. Uiteindelijk kennen we je nog niet zo heel lang in triatlon. Nooit spijt van gehad dat je niet eerder met deze sport bent begonnen?

Ik vind triatlon een bangelijke sport! Maar in alle eerlijkheid: moest ik geen scheenbeenvliesontsteking gehad hebben in 2011, dan was ik nog steeds voor atletiek aan het trainen. Atletiek is in mijn ogen nog de meest pure sport. Het is prachtig om op een piste te knallen en objectief je tijden te vergelijken. De laatste ronde van Mo Farah in de 10000m is voor mij even heroïsch als de aankomst  op Alii Drive in Kona!
Ik heb echter wel enorm spijt dat ik niet eerder met zwemtrainingen ben begonnen. Er is toch een enorme achterstand in techniek, dat is toch telkens een confrontatie als ik met jullie zwem. Maar de fun die we hebben maakt dat meer dan goed!

3. Ben je nog altijd fier op je titel van Belgisch kampioen Beermile? En ga je dit jaar Denteneer kloppen?

Ik vond het leuk dat ik het eerste kampioenschap op mijn naam kon schrijven. Er is echter veel veranderd in de beermilesport. Tijden werden sneller, bieren wisselen,… Ik was eigenlijk meer fier op mijn voormalig Belgisch record van 5’32. Het deed pijn dat Peter Denteneer er een seconde afpitste in 2014. Ik wil graag dit jaar nog een gooi doen naar de winst. Enkele weken geleden op mijn vrijgezellenweekend werd echter duidelijk dat er nog veel trainingsarbeid op mij wacht. Mijn trouwgetuige Wim Janssens had een soort beermile in elkaar getimmerd, inclusief hinken, haasje over, rond de vinger draaien, handen en voeten lopen,… Er waren genoeg getuigen om te bevestigen dat een nieuwe recordpoging niet evident gaat worden!

Wie wordt het volgende slachtoffer voor de 3quest?

Ik zou graag de volgende 3 vragen op Geert Janssens afvuren:

1: Overal hoor je “Geert Jannsens stopt met triatlon na zijn Ironman in Zurich”. De mensen die je een beetje kennen weten dat hier ergens iets niet klopt. Een paar weekends geleden had je nog een trainingsdag van 6u, wat zijn je volgende bucketlist wedstrijden?

2: Als CEO van de beermilebond moet jij de geinteresseerden meer info kunnen geven. Wanneer staat de volgende editie op het programma? Start je zelf? Welk bier gaat er overgegeven worden? Moeten we schrik krijgen?

3: Je werk nu full-time bij de federale politie, je zit dezer dagen zelfs weer op de schoolbanken. Is dit een enorme aanpassing, of geraak je dit snel gewoon? Van 8 tot 17u stil zitten, kan niet makkelijk zijn voor u?