Subscribe Now
Trending News
By using our website, you agree to the use of our cookies.
Teleurstelling, maar ook respect
Nieuws

Teleurstelling, maar ook respect

Katrien Bart Nick Rio

In Rio staan de 55 beste atletes aan de start… Laten we daarmee beginnen. En laten we even benadrukken dat de weg naar Rio voor Katrien Verstuyft en Claire Michel allesbehalve gemakkelijk was. Ze hebben veel wedstrijden betwist, soms met mindere resultaten, maar af en toe met een uitschieter. En dan is er die 20ste augustus… de olympische triatlon waar onze landgenotes zo lang naar uitgekeken hadden, jaren naartoe geleefd. Helaas zat het er voor hen na het zwemmen al helemaal op, terwijl we voor de rest een beklijvende wedstrijd kregen met de meest indrukwekkende loopfinale ooit. Onze man in Rio sprak nog even met Claire en Katrien en we blikken terug op een wedstrijd op het scherpst van de snee.

Claire Michel kwam als 52ste uit het water: “Bij het zwemmen alleen geraakt tussen twee groepen. Op het einde nog mijn best gedaan om te kunnen aanpikken bij het laatste groepje, maar net niet gelukt. Alleen moeten fietsen en er was veel wind, zeer moeilijk om in mijn ritme te geraken. Ik heb het niet opgegeven, maar hopeloos. Eerste keer denk ik dat ik gedubbeld word en uit koers wordt gezet. En dat net op de Spelen,” aldus een teleurgstelde Claire.

Claire Michel interview Rio

In principe naar lange afstand

Katrien Verstuyft voglde nog twee plaatsen verderop. “Al bij de eerste boei uit de benen van anderen moeten lossen. De golven van Copacabana liggen mij blijkbaar niet, want in het test-event vorig jaar was het zwemmen ook al zo slecht. In Uberlandia ben ik op stage een paar dagen ziek geweest (maag, darmen) en heb ik mijn trainingen niet kunnen afwerken zoals het hoort, ook gewicht verloren. Ik dacht dat ik hersteld was, maar allicht niet. Als dit de OS niet waren, had ik er wellicht zelf de brui aan gegeven. Nu ben ik eruit gehaald, toen ik gedubbeld werd in het fietsen. Hier had ik me echt wel veel meer van voorgesteld. In principe stap ik nu over naar de lange afstand, maar dat moet ik allemaal nog eens goed bekijken, want het moet ook financieel leefbaar zijn,” aldus de Atriac-atlete.

Teleurstelling heerst ook, maar ze waren wel bij de 55 beste atletes ter wereld zaterdag en dat blijft ons respect verdienen. Katrien zien we op andere afstanden wel terugkomen en met haar 26 jaar heeft Claire nog minstens 1 olympiade voor zich.

De Belgische dames slaagden er dus niet in, zoals we eerder vandaag gehoopt hadden, om met een aantal snelle fietsers aansluiting te krijgen. Flora Duffy en Nicola Spirig zwommen overigens sterk, net zoals Gwen Jorgensen. Zo zaten alle topfavorieten helemaal voorin in een 40 km fietsen waarin Duffy één keer probeerde en Spirig zowat elke ronde in de aanval ging, zonder ooit echt ruimte te krijgen. In de slotronde bleef de Zwitserse constant het tempo hoog houden zodat zelfs outsider Rachel Klamer moest lossen in de laatste kilometers.

Katrien Bart Nick Rio

Waar iedereen dacht dat Spirig zichzelf zou opgeblazen hebben, speelde ze een verbazend spelletje blufpoker met Gwen Jorgensen. Spirig week niet vanuit de voetsporen van Jorgensen en bleef constant achter haar schouder hangen. Iets over halfweg kreeg het looponderdeel iets mee van een pistenummer. Beide koploopsters, die toen al twintig seconden hadden op het Britse duo Non Stanford en Vicky Holland, stoven van links naar rechts als betrof het een aanval in een sprintfinale op de wielerpiste. Bij het ingaan van de laatste ronde begonnen ze zelfs opvallend even met elkaar te praten. Jorgensen versnelde, Spirig volgde.

Indrukwekkend om zien, maar toen in de laatste anderhalve kilometer Jorgensen haar verwachte eindversnelling inzette, was het vat van de regerende olympische kampioene leeg. Spirig, vier jaar geleden nog olympisch kampioene in een beklijvende spurt met Lisa Norden (toen twee weken na haar winst in de 70.3 Ironman van Antwerpen) , moest de Amerikaanse laten gaan. Jorgensen domineert al twee seizoenen de World Triathlon Series en is een verdiende kampioene, maar wat de Zwitserse Spirig liet zien, was triatlon van het allerhoogste niveau. Non Stanford werd nog verrassend geklopt door Holland voor het brons. De Nederlandse Rachel Klamer pakte een knappe tiende plaats.

Onze landgenotes werden tijdens het fietsnummer uit wedstrijd genomen nadat ze gedubbeld worden en hebben dus een LAP achter hun naam, waardoor ze niet meer konden finishen.

Zwemonderdeel is cruciaal

De slotconclusie van de olympische tweedaagse in Rio is dat de sport een nog hoger niveau bereikt heeft dan in Londen (al hadden we toch graag nog geweten wat er gebeurd was met Javier Gomez erbij). De kopgroep missen bij het zwemmen is catastrofaal gebleken, ondanks een selectief fietsparcours. Aan Belgische zijde is er vooral werk aan dat zwemonderdeel, waarin Marten Van Riel wel mee was. Hij bevestigde nadien ook met een schitterende zesde plaats, als complete atleet die snel zwemt, zijn mannetje staat in het fietsen en dan ook nog een constant hoog tempo in het lopen kan aanhouden. Als hij er nog in slaagt om progressie te maken in dat lopen zodat hij in de slotkilometers nog kan versnellen, dan zit er in Tokyo nog meer in. Tot dan weet de BTDF wat gedaan: werken aan het zwemmen van onze jeugdige talenten!