Deze week presenteren we u eigenlijk een dubbele Foto Van De Week, want we wilden in dit geval een Voor en een Na aan u presenteren… Om te laten zien hoe het er uitziet wanneer een triatleet in de buurt komt van de magische grens van 4 uur op de 180 km fietsen in een Ironman, maar ook wat daar de gevolgen van zijn. Andrew Starykowicz schreef geschiedenis door in Texas een tijd van 4u01’14 neer te zetten op zijn Orbea. Niemand fietste ooit sneller in een Ironman, niemand kwam ooit zo dicht in de buurt van een sub-4 fietsproef. Maar Starky moest die inspanning in de marathon cash betalen en na iets meer dan 10 km stond de Amerikaan geparkeerd en moest hij regelmatig wandelen. Ter zijn verdediging moeten we wel toelichten dat het de comeback was van de sterke fietser die vorig jaar op training werd aangereden en daar verschillende breuken aan overhield.
De reacties op zijn fietstijd waren erg dubbel. Enerzijds werd de Amerikaan geprezen om zijn aanvalslust omdat hij ten minste niet afwachten koerst maar op de fiets er vol voor gaat. En dat op deze manier de grens van 4 uur zeker gaat doorbroken worden in de toekomst. De andere kant van de medaille is het hoge energieverbruik en de onmogelijkheid om nadien nog een degelijke, laat staan een snelle, marathon te lopen. Wij zijn benieuwd wat jullie er zelf van vinden. Is een sub-4 fietsproef haalbaar in combinatie met een sub-3 marathon? Starky wist alleszins dat hij ging ontploffen, alleen niet precies wanneer, zo blijkt uit zijn tweet. En hij bevestigde dat dit nog maar het begin van zijn comeback is…
I started @IRONMANtri #IMTX knowing I would blow up at some point, the question was when. I executed perfectly & #Comeback17 has now begun! pic.twitter.com/PHyjUTKabC
— Andrew Starykowicz (@starykowicz) 24 april 2017
Dit is toch geen triatlon?
Correct! Onze Foto van de Week is even nat als het eerste derde van een triatlon, maar daar stopt de…
