Subscribe Now
Trending News
By using our website, you agree to the use of our cookies.
Twee Belgen op podium in Mont-Blanc triatlon
Nieuws

Twee Belgen op podium in Mont-Blanc triatlon

Loose Mont Blanc 2017 bike

Frankrijk en zijn extreme triatlons… Dit weekend was er de derde editie van de Mont-Blanc triatlon. Na de triatlon van Alpe d’Huez, de Altriman (in de Pyreneeën), de Embrunman en XL Triatlon van Gerardmer is ook de Mont-Blanc triatlon er eentje voor echte klimmers. Twee Belgen blonken uit in Frankrijk. Francois Reding pakte de tweede plaats, op zeven minuten van winnaar Audric Lambolez. Die had 4u40’45 nodig om de halve triatlon af te werken. Op net geen twee minuten van Reding kwam Christopher Loose als derde binnen. Hij heeft het in zijn wedstrijdverslag over de “Magische berg” en hoe hij in de toekomst wel meer de klimwedstrijden wil gaan opzoeken…

“Na de Ironman van Nice en het WK bij de militairen was ik wat onzeker,” vertelt Devil Boy. “Ik wist dat ik een goede conditie had, maar resultaten bleven uit. In Nice had ik last in mijn derde loopronde waardoor een podium aan mijn neus voorbij ging. Het WK 2 weken later kwam misschien wel te snel, maar toch voelde ik me er mentaal klaar voor. Maar dit was zonder het fysieke gerekend. Ik kwam aan de start met enorm slechte bloedwaarden die erop wezen dat ik vermoeid was door een ontsteking. De honger en de zin was enorm groot om nog een goeie race te doen alvorens ik begin september terug op missie vertrek, voor de derde maal dit seizoen, goed voor een 24 weken aan boord.

De halve triatlon van de Mont-Blanc was een uitgelezen kans voor mij met zijn meer dan 2000 hoogtemeters op het fietsparcours en geen meter vlak .Dat was ook de reden waarom iedereen voor de koersfiets koos en niet de  TT-bike. Ook het lopen was allesbehalve vlak, het parcours was uitgestippeld rondom het Lac de Passy, waar we ’s morgens in zwommen en deze loopronde bestond voor 90% uit offroad paadjes. Samen met  ploegmaat Wim Fierens vertrok ik naar Passy om deze wedstrijd te beleven! Ik wist niet wat ik kon verwachten maar ik zag er enorm naar uit! Het klimmen in de bergen is iets wat ik graag doe en misschien wil ik me er  in de toekomst wel verder op toe leggen!

Zondag om 7h30 zetten we alles klaar in de wissel en na een sanitaire stop en wat gezever onder elkaar trok ik mijn Aquaman Gold aan om me op de eerste rij naast de derde van vorig jaar en de in de IM van Nice net voor mij gefinishte Gabin Mantulet. Ik wist dat hij net wat sneller zwom dan ik en koos ervoor om gewoon in zijn voeten te blijven en dit lukte me ook. Samen kwamen we na een zwemtijd van 30 minuten uit het water op positie 6 en 7. In de wissel was hij net wat sneller weg waardoor ik op mijn Specialized Tarmac een perfect mikpunt had. Gabin had vorig jaar namelijk de snelste bike split. Ik volgde en na de eerste 2 beklimmingen waarin stukken van 12 tot 15 procent zaten, ging ik hem voorbij om hem deze dag niet meer terug te zien. Mijn wattages aanhouden en vooral mijn eigen race doen, was belangrijk. Aan km 65 kwam ik op de top van de laatste klim op 1300 hoogtemeter. Daarna was het afdalen, langs haarspeldbochten zoals in alle voorgaande afdalingen. Het fietsparcours was adembenemend met steeds de Mont-Blanc die ons toe lachte, een magische berg… 

Loose Mont Blanc 2017

Na 2h55 kwam ik binnen in de wissel als 5de. Ik trok mijn Hoka One One loopsloefen aan en wilde enkel naar mezelf zien en mijn eigen tempo lopen. Ik vond een goed ritme en verzorgde mijn voeding en drank, want ondertussen was het ook al rond 35 graden warm langs het loopparcours. De atleet voor me in vierde positie kreeg krampen en parkeerde en in de tweede van drie rondes lopen haalde ik hem in. In het begin van de derde ronde zag ik de nummer 3 voor me. Ik bedacht een plan om rustig te naderen en dan met een demarrage er voorbij te gaan, zodat hij zeker niet kon volgen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik wist dat plaats 1 en 2 ongrijpbaar waren. Ik verzekerde me door achterom te zien dat ik vrij spel had en liep de laatste kilometers genietend van het uitzicht van het meer, de Mont-B lanc en de toeschouwers.

Ik finishte in 4h50 en met de snelste run split van de dag. Na de finish wachtte ik op maat Wim die nog een 30ste plaats binnensleepte, goed voor de 3de plaats bij de Veteranen 2. Samen genoten we nog verder in de after race zone met een cola in de hand in opblaasbare jacuzzi’s met zicht op de Mont-Blanc. Dit was een top wedstrijd op een top locatie en zeker voor herhaling vatbaar. Graag zou ik mijn sponsors Fietsen Peleman en ProReno bedanken samen met de Midlon triathlon club,” aldus Loose.

Rest ons nog wat twijfel over het waarheidsgehalte van het laatste deel van het wedstrijdverslag van Devil Boy. Ok, Wim Fierens in een jacuzzi met zicht op de Mont-Blanc, tot daar aantoe, maar met een cola in de hand? Daar geloven we niks van… 😀 Toch mooi gedaan ook van de cafébaas van Chalet des Bains in Koksijde… 

Uitslag Mont-Blanc triatlon