Belgisch triatlon verliest een pionier, rust zacht Eddy

Woensdagavond bereikte ons het verschrikkelijke nieuws dat Eddy Senecaut overleden is, na een zware strijd tegen een onoverwinnelijke ziekte, 4 dagen voor zijn zeventigste verjaardag. Met het heengaan van Eddy verliest de Belgische triatlonwereld één van zijn pioniers. In zijn sportieve carrière heeft Eddy verschillende rollen uitgevoerd, van referee tot bestuurslid tot begeleider van honderden jeugdatleten bij internationale wedstrijden. Hij was een correcte, maar tegelijk ook zeer aimabele kerel die bij veel triatleten en hun families en supporters graag gezien was. We zullen hem ongelofelijk missen.

Eddy zou op vier september dit jaar 70 worden. De laatste jaren was hij, na het eerdere overlijden van zijn vrouw, steeds minder te zien op triatlons. De keren dat hij er was, deed het deugd om nog even met Eddy bij te babbelen. Hij was een man die zichzelf niet graag in de schijnwerpers plaatste, maar er vooral was voor de atleten. Zeker op buitenlandse wedstrijden. Honderden jeugdatleten werden door Eddy Senecaut begeleid tijdens internationale selecties. Hij was chauffeur, coach en vader tegelijkertijd. Dat kon je hier vijf jaar geleden al lezen, toen hij besloot om zijn bestuursfunctie binnen de VTDL neer te leggen. “Na 25 jaar is het genoeg geweest,” vertelde Eddy ons toen. “het waren voor mij onvergetelijke jaren met ongelofelijke herinneringen die ik nooit zal vergeten.” Wel, Eddy, hetzelfde geldt voor ons. We zullen enorm warme herinneringen aan je bewaren en je nooit vergeten. We wensen zijn zoon Dave, zijn vrouw Sarah en de rest van de familie enorm veel sterkte toe. Rust zacht, Eddy…

Ook Jef Cleemput heeft mooie herinneringen aan Eddy. “Het feit dat ik niet heel veel foto’s kon vinden in mijn archief van Eddy, bewijst dat hij een man was die graag buiten the picture werkte. Een man met ballen die ten alle tijde streng maar rechtvaardig was. We hebben elkaar pas echt leren kennen en appreciëren toen hij me uit de Coast-triatlon kegelde als begeleider omdat ik net iets te veel Triamo gezind was. Een verhaal waar we nadien veel plezier aan hadden in het exclusieve clubje van triatlonpioniers. Eddy bedankt!”