Van Dij(c)k tot Dam 3 – Appelsienen en peperkoeken records

 

Hij zwemt, hij fietst, hij loopt en hij schrijft. Frederik Van Dijck heeft het in zijn derde column richting WK Rotterdam over voeding en pannenkoeken, veel pannenkoeken…

“Als triatlon bestaat uit 3 onderdelen met zwemmen, fietsen en lopen, dan wordt “voeding” vaak als vierde belangrijke onderdeel aangehaald. Want zowel voor, tijdens als na trainingen en wedstrijden heeft het eten en het drinken een impact op de prestatie en op het lichaam in het algemeen. Daarom sta ik vandaag eens even stil bij wat mijn “voedingsplan” is, specifiek voor het WK in Rotterdam. Als bonus zitten in dit artikel 7 dierennamen verstopt, aan jou om ze te zoeken!” 

 

“In de weken tussen wedstrijden verander ik in het algemeen niet al te veel aan mijn dagelijks voedingspatroon. Ik probeer gevarieerd en evenwichtig te eten, op vaste tijdstippen, zonder al te veel excessen. Ik hou er de gewoonte op na om op weekdagen geen alcohol te consumeren en let verder op met te veel vetten. Handig genoeg staat er op het werk regelmatig vers fruit dus dat vraagt al niet te veel extra moeite om genoeg verse producten in te nemen. Want peerlijk duur het langst.

Voor eendagswedstrijden van korte duur, zoals het WK, doe ik eigenlijk niet al te veel bijzonders. In de aanloop naar de wedstrijd ga ik wel koolhydraten stapelen. Ik at vroeger gewoon altijd havermout, maar nu eet ik ’s morgens in de paar dagen voor de wedstrijd pannenkoeken. Niet per se omdat dat het ideale triatlonvoedsel is, wel omdat me dat smaakt, dat maakt de wedstrijdweek iets “specialer”. Ik hoop overigens dat je van veel pannenkoeken eten zelf geen pannenkoek wordt, want vooralsnog hebben de meeste pannenkoeken geen knappe resultaten voorgelegd. Verder kan je daar al gemakkelijk toch iets meer van eten, en als je het beleg beperkt tot zoetigheden dan krijg je best wel veel koolhydraten binnen. Op het werk koop ik dan ook sporadisch eens een fruit-smoothie en zo heb ik toch wel wat extra suilkers. Vanaf 3 à 4 dagen voor de wedstrijd drink ik ’s morgens 1 glas rode bietensap, eventueel ook nog eentje ’s avonds.

 

Voor een kwart-triatlon heb ik op wedstrijddag niet zo’n ingewikkeld plan, zeker bij normale weersomstandigheden. Ik zorg wel altijd voor extra cafeïne-inname: ’s ochtends 1 koffie, 1 gel met cafeïne voor wedstrijd en eentje tijdens wedstrijd. Ik neem twee bidons mee voor op de fiets, want als alles goed is gegaan heb je tijdens het zwemmen niet te veel gedronken en gegeten. Ik drink toch onderweg op de fiets sowieso wel iets, dus afhankelijk van de koelte van het weer zal dat vooral water zijn, water met sportdrank, of water met extra zout en sportdrank. Over het algemeen eet ik tijdens het lopen op de kwartafstand niets meer, en drinken beperkt zich meestal tot het water van de organisatie.

Leuke extra spelletje bij warme wedstrijden is trouwens om te proberen zoveel publiek als mogelijk nat te maken met slechts 1 bekertje water. Mijn record staat op 7. Best wel pas proberen in de laatste ronde, daarna rende ik gewoon door. 

 

Gelukkig staat er aan de aankomst meestal een riant buffet met eten, dus is het aangenaam vertoeven in de finish-zone. Daar worden volgens mij wereldrecords gebroken, zowel in het “appelsienen snijden” als “zoveel mogelijk peperkoeken schransen”. Want het zijn niet enkel de records tijdens de wedstrijd die tellen, nietwaar. 

 

Tot slot nog een quote die ik eens heb opgevangen vlak voor de start van een wedstrijd: zegt de ene, ervaren triatleet tegen de duidelijk zenuwachtige beginner: “Je weet toch waarom de badmutsen zo flashy gekleurd zijn?” “Neen”, antwoordt die. “Dan kunnen ze beter zien als er iemand op de bodem ligt”. Je zag wel duideijk de moed in zijn blote voeten zakken (hij had geen schoenen meer aan). Ook psychologische oorlogsvoering kan; maar laten we toch vooral vriendelijk zijn tegen elkaar, zeker aanstaande zondag onder de Belgen!”