De Grooff toont in Balen klaar te zijn voor Hawaii

In de sprint triatlon waren alle ogen gericht op de plaatselijke favoriet, Ruben Geys die enkele dagen voordien in het lab van Bioracer enkele veranderingen had laten aanbrengen om nog sneller te kunnen zwemmen. Halfweg de wedstrijd was de kloof al een feit want samen met  Laurens Verluyten trokken ze de kop. Tijdens de fietsproef werd het spannend hoewel tegen het meesterschap van Ruben Geys weinig te beginnen was. Enkel Joris Aerden en Pieter Van Dijck zorgde voor de spanning toen ze uit een verloren zwempositie toch konden oprukken op het lange rechte jaagpad waar de wind pal op de kop stond. Bij de tweede loopronde had Laurens Verluyten zijn 48 seconden achterstand op Ruben meer dan kunnen halveren en hij schakelde een extra tandje bij.

 

 “Tegen beter weten in” vertelde Laurens na aankomst. “Ik kreeg vertrouwen dat het zou lukken maar Ruben was er een beetje mee aan het spelen. Als hij versnelde, dan wist ik meteen dat het zilver zou worden en daar ben ik best tevreden mee,” aldus Laurens die de snelste belofte was.  Joris Aerden moest zich reppen in de finale want Pieter Van Dijck (snelste looptijd) kwam erg dicht opzetten maar moest tevreden zijn met de vierde plek.

 

Bij de vrouwen was Kaat Van Eynde de gedoodverfde favoriete. Met een erg goede zwembeurt kon ze schade beperken tijdens het fietsen want Dorien Heylen was van plan haar huid duur te verkopen.  Met een opvallend snelle loopproef nestelde Melanie Massant zich als laatste op het podium.

 

Was het verloop van de sprint eerder eentonig te noemen, dan zat er meer suspens in de  kwarttriatlon. Nochtans leek het lange tijd erop dat een verrassende Joachim Weera de vruchten van een erg snelle zwembeurt zou kunnen plukken. Ook tijdens het fietsen hield hij heel goed stand en achter hem had zich een select groepje in de achtervolging gezet met onder andere Hans Moonen, Antoon Houben, Rob Carmans en David De Grooff. Achter deze TGV mannen zorgde Joery Wouters voor de verrassing maar kreeg in de finale pech en zag zijn droom uiteen spatten.

 

Vooraan kreeg Joachim Weera het steeds moeilijker en het was dan niet verwonderen dat de latere winnaar David De Grooff en Hans Moonen hem op de nek vielen.  De talrijke Balense supporters schreeuwden hun favoriet Hans Moonen naar een primusplaats maar dat was zonder David gerekend die op anderhalve kilometer van de eindmeet alle registers open trok tot Hans Moonen uiteindelijk moest plooien. “Het was inderdaad een serieuze gok om zo diep in de finale door te trekken” , hijgde David De Grooff uit na aankomst. “Onderweg had ik gemerkt dat ik Hans Moonen enkel met een ultieme aanval zou kunnen verslaan. Ik heb dan ook gedoseerd zodat ik mijn plannetje kon laten lukken. Of ik met vuur gespeeld heb? misschien een beetje” aldus de Trinity-atleet.

 

Bij de vrouwen leek het er lange tijd op dat Marie Luyckx van start tot aankomst de wedstrijd zou domineren. Een erg snelle zwembeurt legde de basis van haar hoofdrol in het scenario. De strakke wind op de kanaaldijk haalde meer energie uit haar tank dan ze had voorgenomen en diep in de finale moest ze dat ook cash betalen. Ondanks een mindere fietsbeurt kwamen Jolien Vandemoortele en Vanessa Cuyvers opzetten in die finale. Met een handvol seconden was de zege voor Jolien Vandemoortele terwijl Marie Luyckx nog heel even diep moest gaan in de laatste rechte lijn omdat de plaatselijke favoriete Birgit Massagé haar kwam bedreigen.