72 uur na Ironman Hawaii – De teleurstelling en het verhaal van Lionel Sanders

Het werd geen topdag voor Lionel Sanders in de Ironman Hawaii en dat was enerzijds te verwachten na zijn lange blessureleed in 2019 en zijn late kwalificatie. Maar van The Colonel mag je altijd iets meer verwachten en ook wij rekenden hem toch tot een van de kandidaten. Al lopend op Palani Road zag hij er zelfs goed uit, maar nadien ging stilaan het licht uit. En dat leidde ook bij Lionel zelf tot teleurstelling. Beleef het verhaal van het WK Ironman van Lionel zelf in onderstaande video. “Als je iets emotioneel beleeft, moet je even 72 uur wachten voor je reageert, dus hier ben ik, iets meer dan 72 uur na de Ironman Hawaii met mijn verhaal…”

Lionel Sanders zegt dat hij geleerd heeft dat je 72 uur moet wachten na een emotionele sportbelevenis alvorens je een reactie geeft. In zijn geval werd het zelfs iets meer dan 72 uur na Ironman Hawaii, want hoewel de opbouw niet goed was, is hij toch teleurgesteld met het resultaat. Maar eerst doet hij het verhaal van zijn wedstrijd, in drie onderdelen.

“Weinig energie verloren in zwemmen”

“Ik had na de Agusta 70.3 Ironman nog wat extra zwemtrainingen gedaan. En het ging goed in Kona. Dit was waarschijnlijk het zwemnummer waarin ik het minste energie verloren ben van al mijn Ironmans. Om aan te tonen hoe scherp ik was, ik was me zeer bewust dat ik in de buurt zwom van andere toppers als Cameron Wurf, Sebastian Kienle en Matt Russell. Dat ging goed, ik kwam uit het water met allemaal sterk fietsers rond mij,” vertelt The Colonel over het zwemmen.

“Laagste wattage in 5 keer Kona”

In het fietsen moest Lionel vol aan de bak. “Cameron Wurf ging meteen in de aanval en het kostte wel wat energie om hem terug te halen, zo’n 350 Watt in de eerste dertig minuten. Daarna kwamen we in een grote groep terecht met Boris Stein, Cam Wurf, Sebastian Kienle, Matt Russell, Joe Skipper en nog een paar sterke mannen. Alle grote kanonnen reden samen. En we deden het goed. Bij het keerpunt in Hawi hadden we het verschil van vijf naar twee minuten gebracht. Maar dan werd het moeilijker. Ik kon niet echt veel bijdragen. Ik fietste een gemiddelde van 290 Watts, wat in 5 keer Kona mijn laagste niveau was.”

“Als je dorst hebt, is het te laat”

Energie gespaard in het zwemmen en in het fietsen? Dat zou goed nieuws moeten zijn voor zijn lopen. Maar het voedingsplan ging fout. “Ik kwam van mijn fiets, zette voet aan grond en voelde me zwalpen zoals je soms hebt na het zwemmen, dat je orientatie helemaal weg is,” legt Lionel uit. “Ik wou me eerst volledig omkleden in de wisselzone, maar ik besefte dat ik mee moest zijn met deze sterke mannen. Ik greep snel mijn zonnebril en mijn fuel belt en met mijn handen vol miste ik de eerste drinkbus bij het aid station. Ik kreeg erg veel dorst in het eerste uur. En je weet als je dorst krijgt en je uitgedroogd voelt, dan is het meestal al te laat. Dat was het einde van mijn race, dan werd het survival mode,” aldus Lionel.