Bart Aernouts na brons op EK: “Het was de moeite waard om te blijven vechten…”

Bart Aernouts is aan een topseizoen bezig met, na zijn zege in de 70.3 Ironman van Florida en zijn vijfde plaats en kwalificatie voor Hawaii in de Ironman Oklahoma, nu ook een bronzen medaille op het Europees kampioenschap halve triatlon in Walchsee. Het kostte hem opnieuw een intensieve inhaalrace en een spannende eindspurt met Ruben Zepuntke om brons te pakken, maar dat is hij ondertussen gewoon. “Ik merk dat je van meer Ironmans, ik heb nu 19 Ironmans gedaan denk ik, niet sneller wordt. Het is pijnlijk om zien dat de jonge mannen alleen maar sneller worden…”

“Soms nog mooie verrassingen op het einde…”

Wie in de helft van de race had gezegd dat Bart Aernouts alsnog brons zou pakken, hadden ze wellicht gek verklaard. Bart zelf verwachtte het ook niet meer. “In het midden van het fietsen had ik het ook niet meer verwacht dat ik hier nog voor het podium ging vechten,” reageert een blije Bart Aernouts. “Maar ik had wel de resultaten van het verleden bekeken en ik zag wel grote verschillen in het lopen. Dus ik wist wel dat het een wedstrijd was waarin ik gewoon moest blijven vechten. En vandaag was het echt de moeite waard om te blijven vechten. Toch fijn om nog juist het podium te halen.”

Het is niet de eerste keer dat Bart na het zwemmen en het fietsen een inhaalrace tot een goed einde brengt. “Ja, ik ben het al gewoon. Ik ben meestal al wat achter na het zwemmen. Ik heb dus wel geleerd om te vechten en meestal, of toch vaak, wordt dat ook beloond. Het is soms een lastig gegeven dat je vijf, zes minuten achterop hangt. Maar soms zijn er toch nog mooie verrassingen op het einde,” legt Bart uit.

“Van al die Ironmans word je niet sneller…”

Na de race zei Bart al lachend bij onze collega’s van 3athlon.nl dat hij stilaan te oud wordt voor dit werk. Met Funk en Steger finishen er twee jonge talenten voor hem, maar hij laat wel heel wat jonge gasten achter zich. “Ja, dat is waar, het is ook meer een grapje” lacht Bart. “Maar ik merk ook wel dat met meer Ironmans, ik heb nu 19 Ironmans gedaan denk ik, je wordt er niet sneller van. Elke keer begin ik er in het tweede deel van de wedstrijd door te komen. Dan kan je nog veel doen, dat heb ik in het verleden ook wel geleerd. Maar ik zit toch vrij ver achter de overwinning. Het is wat pijnlijk om te zien dat de jonge mannen alleen maar sneller worden,” aldus Bart, die op een goeie dag helemaal geen last heeft van de warmte…