3VL-voorzitter Schouwaerts: “Nog meer in functie van de atleten, clubs en wedstrijden, hopelijk ook op nationaal vlak”

Met de 20ste Hel van Kasterlee zit het triatlon-, duatlon- en multisport-jaar 2022 er nu helemaal op. Tijd om, zoals we de laatste jaren gewoon zijn, even terug te blikken met Michaël Schouwaerts, voorzitter van Triatlon Vlaanderen. Die zag in 2022 een verdere groei in aantal atleten en wedstrijden binnen de Vlaamse triatlon en duatlon federatie. Maar hij blijft de lat hoog liggen en wil, nadat 3VL dit jaar weer toetrad tot Triathlon Belgium, ook dat er meer verbinding komt tussen de verschillende federaties.

3athlon.be: Hoe was 2022 voor Triatlon Vlaanderen?

Michaël Schouwaerts: 2022 is een jaar met een dubbel gevoel. Onze sport is blijven groeien en het is indrukwekkend wat onze clubs organisatoren, vrijwilligers en officials hebben gepresteerd.  Hun niveau is in de meeste gevallen nog gestegen en dat zorgt voor een niveau waarop onze atleten kunnen bouwen om te presteren en dat zie je, nationaal maar ook internationaal.  Op het niveau van de federatie kunnen we alleen maar tevreden zijn over het harde werk binnen onze dagelijkse werking, de doorlopende groei en een aantal uitdagingen.

De inpassing van nieuwe collega’s en een verhuis zijn prima verwerkt en de federatie is op alle gebieden sterk en gewapend voor de toekomst maar op bestuursniveau moeten de zaken eenvoudiger gemaakt worden. Die mogen nog meer gericht worden op het faciliteren en ondersteunen van onze clubs, organisatoren en atleten. De stappen die daar al gezet zijn en de stappen die gezet moeten worden, dienen meer tot uiting te komen en zichtbaar te worden. Op dit moment duren sommige dingen nog te lang door achterhaalde procedures of eindeloze beslissingsrondes en dat komt de uiteindelijke werking niet altijd ten goede. Over het algemeen ben ik dus tevreden maar we moeten als federatie blijven groeien zodat we de juiste steun kunnen blijven bieden.

Wat brengt de nabije toekomst?

Het belangrijkste is dat 3VL de voorbije jaren een heel stabiele basis heeft gekregen. We werken met beperkte budgetten en zijn (nog) geen grote federatie maar we zijn financieel gezond en kunnen tegen een stootje. Zo zijn we in staat om ondersteuning te bieden in activiteiten en faciliteiten voor onze leden. Ook organisatisch kunnen we een uitdaging aan, het vertrek van één of meerdere medewerkers is mogelijk een verandering van inhoud maar niet van kwaliteit.

De nieuw opgestarte collega’s zorgen niet zelden voor een nieuwe benadering maar hebben een duidelijke meerwaarde voor de werking en doen ook nadenken richting vernieuwing en een bredere blik.  Met dankbaarheid en respect voor de collega’s die een andere richting gekozen hebben, maar elke organisatie heeft nood aan vernieuwing op alle niveaus, zo is ook mijn positie niet eindeloos in tijd en hoop ik oprecht dat anderen zich geroepen voelen om de federatie te begeleiden naar een volgend niveau. Onze nieuwe mensen nu gaan op hun nieuwe locatie in 2023 nog beter ingewerkt zijn, we mogen dus met veel vertrouwen naar de toekomst kijken

Met Tim Moriau hebben jullie een nieuwe technisch directeur topsport. Zie je daar al de gevolgen van?

Absoluut, Tim is één van de nieuwkomers waarnaar verwezen en is, door zijn functie en ervaring, mogelijk de meest zichtbare van de nieuwkomers. Tim is ook een perfect voorbeeld van de meerwaarde van een nieuwkomer, ook al doet die term nieuwkomer hem met zijn uitgebreide ervaring te kort. Hij kijkt met een frisse blik maar met een duidelijke visie en een strak uitgestippeld plan naar de toekomst. Hij doet dat met veel respect voor de uitstekende werking van Reinout en Nick en behoudt wat hij nodig acht ,maar hij durft ook veranderingen door te voeren in functie van de uitgestippelde visie. 

De overtuiging waarmee Tim dit brengt en de rechte lijn waar hij nauwelijks van afwijkt is mogelijk voor sommigen nogal direct, maar de no-nonsense aanpak en de richting die Tim voor ogen heeft, kunnen op de volledige steun en vertrouwen van het bestuur rekenen.

De sterkte van zijn aanpak is de duidelijkheid en de welomlijnde richting die hij uit wil. De overtuiging waarmee hij dit brengt en de rechte lijn waar hij nauwelijks van afwijkt is mogelijk voor sommigen nogal direct, maar de no-nonsense aanpak en de richting die Tim voor ogen heeft, kunnen op de volledige steun en vertrouwen van het bestuur rekenen.

De eerste gevolgen van Tim zijn beleid worden zichtbaar binnen de begeleidingsstructuur van onze atleten maar achter de schermen wordt ook hard gewerkt aan de structuur van de toekomst. Enerzijds is er de structuur waarbij Parijs 2024 voorbereid wordt met onze huidige generatie wereldtoppers maar ook de structuur die ons in staat moet stellen om de aankomende atleten maximaal te ondersteunen richting een topniveau in de verdere toekomst.  Dat is soms een uitdagende spreidstand maar ik ben ervan overtuigd dat Tim de geschikte persoon is om ons door die uitdaging te loodsen.

Ondertussen is er met Stijn Demeulemeester een nieuwe teamleader multisport. Hoe staat het met de zoektocht naar een nieuwe bondscoach?

De benoeming van Stijn is een heel mooi voorbeeld van de beschreven aanpak van Tim. Er zijn bijzonder veel gesprekken en overlegmomenten vooraf gegaan aan de uiteindelijke keuze.  Sommige van die gesprekken waren fel en hevig en de kracht van een dergelijke procedure schuilt in de optelsom van alle verschillende visies en meningen. Ik vind dat mooi aan een dergelijk proces, hoe hard en fel ook, op voorwaarde dat het uiteindelijk leidt tot een conclusie die de sport en doestelling ten goede komt. In dit specifieke geval is dat zo en dat is veelbelovend voor de toekomst.

Het is echter een uitdaging om de duidelijke criteria en procedures die we de voorbije jaren op Vlaams niveau gebruiken gedeeltelijk door te zetten op nationaal niveau en dat leidt, naast discussies over objectieve processen en budgetten, naar een trage besluitvorming die niemand ten goede komt

De zoektocht naar de bondscoach is een iets moeilijker verhaal.  Wat voor sommigen niet altijd even duidelijk is is dat overkoepelend nationale- en internationale activiteiten binnen onze sport de bevoegdheid zijn van BE3, de nationale federatie. Binnen 3VL vonden wij het dan ook al langer een evidentie dat de bondscoach onder de vleugels van BE3 dient te acteren, daarbij nauw begeleid en ondersteund door de technische directeurs van de Vlaamse- en de Franstalige liga.  Het is echter een uitdaging om de duidelijke criteria en procedures die we de voorbije jaren op Vlaams niveau gebruiken gedeeltelijk door te zetten op nationaal niveau en dat leidt, naast discussies over objectieve processen en budgetten, naar een trage besluitvorming die niemand ten goede komt. Uiteindelijk zijn we zo goed als rond maar in de toekomst moeten we toch proberen om dergelijke zaken meer efficient te organiseren

Jullie zijn sinds 2022 opnieuw vertegenwoordigd in de RVB van Triathlon Belgium. Mogen we zeggen dat BE3 nog niet op hetzelfde niveau als 3VL acteert? Wij stelden ons het afgelopen jaar vragen bij de toekenning van kampioenschappen, de communicatie naar de media of het gebrek daaraan en een triatleet van het jaar verkiezing met heel weinig draagkracht.

Laat ons zeggen dat het geen eenvoudig proces is, het vergelijken van niveaus is niet aan mij maar aan anderen om te beoordelen, het is echter duidelijk dat er binnen 3VL op een andere manier gewerkt wordt. Raden van Bestuur bij 3VL zijn ondersteunend aan de dagelijkse werking en dienen om een kader te creëren en te bewaken waarin 3VL kan werken en groeien, op nationaal niveau gaat de besluitvorming toch wat moeilijker en dat ondanks bijzonder veel en lange vergaderingen.

Het feit dat BE3 gevormd wordt door de Vlaamse en de Franstalige liga is een uitdaging op zich. Beide liga’s dienen natuurlijk in eerste plaats de eigen belangen in functie van hun aangesloten leden maar om hieraan te verhelpen naar de toekomst toe hebben we de voorzitter gevraagd om een beleidsplan op te maken. Een beleidsplan in functie van die nationale werking en met respect voor een gelijkwaardige verdeling tussen beide liga’s zodat we in de toekomst onderbouwde- en tijdige beslissingen kunnen nemen in het belang van alle Belgische leden. 

In het beieldsplan hebben we namens 3VL ook gevraagd om duidelijke afspraken binnen de werking van BE3 zodat dit meer transparant en meer efficient verloopt. De toekenning van de kampioenschappen is wat mij betreft een illustratie van een proces dat geëvalueerd moet worden

Het mag duidelijk zijn dat dat plan voor 3VL belangrijk is want in het verleden kwamen de belangrijkste middelen binnen de werking van BE3 voor het allergrootste deel van Vlaamse zijde en dat zijn middelen die ook voorzien zijn voor de eigen werking en dus rechtstreeks voor Vlaamse clubs en atleten, deze dienen we dus evenwichtig en doordacht te besteden.

In het beieldsplan hebben we namens 3VL ook gevraagd om duidelijke afspraken binnen de werking van BE3 zodat dit meer transparant en meer efficient verloopt. De toekenning van de kampioenschappen is wat mij betreft een illustratie van een proces dat geëvalueerd moet worden. Het kan niet dat atleten tijdens de opmaak van hun seizoen te lang moeten wachten op de bekendmaking van de nationale kampioenschappen, dat moeten we binnen de schoot van BE3 kritisch durven bekijken, zowel naar inhoud als naar beslissingsproces en dat in functie van zowel de organisatoren als de atleten. 

Persoonlijk ben ik ook van mening dat we vanuit de federatie meer een samenwerking moeten aangaan met de organisatoren die een BK organiseren en daarin is het huidige bidsysteem aan herziening toe, maar dat is een zuiver persoonlijke mening en ondergeschikt aan de eerste noodzaak van eerste veranderingen.

Met 3VL zijn we opnieuw toegetreden tot BE3 omdat we van mening zijn dat we met onze werking ook daar een essentiele rol kunnen spelen binnen de evolutie van onze sport maar dat dient gefaciliteerd en georganiseerd met een duidelijke visie, vandaar de vraag van 3VL naar een beleidsplan voor de toekomst.

Triatlon is hot in Vlaanderen en bij uitbreiding heel België. In 2023 krijgen we in ons kleine landje een Challenge triatlon in Geraardsbergen, een EK Xterra in Namen, een EK halve triatlon in Menen en een 70.3 Ironman in Knokke-Heist. Wat vind jij als voorzitter van 3VL er van? En gaan jullie daar nog iets speciaals mee doen?

Ik denk dat dat in eerste plaats een illustratie is van je eigen standpunt, onze sport is hot! Het feit dat Belgie een vaste of hernieuwde plaats heeft in de agenda van deze internationale brands toont de grootsheid van onze sport in een klein land. Laat ons daarbij ook niet vergeten dat we in Kona aan de start stonden met de 6de grootste delegatie. Naar ondersteuning toe is ook hier de structuur van onze federaties een uitdaging maar we zijn in gesprek met al deze organisatoren en gaan op nationaal niveau de steun voor deze internationale wedstrijden maximaal bepleiten bij onze Franstalige collega’s binnen BE3. Op Vlaams niveau bekijken we binnen waar we ondersteuning kunnen bieden, dit met respect voor alle organisatoren want we mogen nooit vergeten dat ook de kleine organisaties bijdragen aan het succes van onze sport en dus rechtstreeks die uitstraling mee ondersteunen.

Wat waren voor jou de hoogtepunten van het jaar?

Ik behoed mij om er individuele prestaties uit te halen omdat de hoogtepunten zo talrijk zijn dat ik er gegarandeerd één vergeet. Het klinkt dan mogelijk wat algemeen maar de manier waarop onze community in de breedst mogelijke zin evolueert, vind ik leuk om zien. De algemene sfeer is bijzonder positief en constructief en uitdagingen of een negatieve opflakkering is tijdelijk en wordt elke keer opnieuw gevolgd door een goede oplossing.  Dat vind ik mooi omdat het de sterkte van onze basis bewijst en dat is ooit anders geweest. 

Je was er in oktober bij in Hawaii. Je eigen WK Ironman liep helaas op een sisser af door een rugblokkage in het zwemmen. Hoe is het ondertussen met de rug én met de triatlonplannen?

Op persoonlijk gebied was dat uiteraard een enorme ontgoocheling.  Ik wist dat alles echt perfect moest zijn en tot de week voordien is alles ook perfect verlopen maar zo perfect alles liep tot eind september, zo fout ging het in de laatste week. Mijn vrouw was vanaf het eerste moment in Kona ziek en mijn rugpijn werd gedurende de week erger en erger. De dag voor de wedstrijd ben ik ook ziek geworden en ondanks de pijnstillers en de grote motivatie mocht het niet zijn. Ik ben trots dat ik gestart ben maar het was angstwekkend om op het verste punt uit de kust niet meer te kunnen bewegen, gelukkig was er een jetski van de organisatie dichtbij of het had wel eens heel fout kunnen lopen. 

Daarnaast heb ik de mogelijheid gekregen om in Kona achter de schermen van de organisatie te gaan en wat ik daar mocht zien is indrukwekkend. Het is dan allemaal wat ‘over-Amerikaans’ maar op organisatorisch en commercieel gebied zijn er veel do’s en dont’s die ik meeneem uit mijn ervaringen en contacten die ik daar mocht beleven

De ontgoocheling was- en is nog steeds heel groot maar ondanks dat noem ik het geen sisser.  Ik had heel graag gefinished maar anderzijds heb ik vanop de eerste rij een voorbereiding op een dergelijke wedstrijd mogen meemaken en kan ik zeggen dat dat mijn begrip én respect voor atleten nog groter heeft gemaakt. Ik heb de weg richting die ultieme droom zelf mogen voelen en ben ervan overtuigd dat ik als bestuurslid van 3VL met meer inzicht en begrip kan proberen om onze atleten te faciliteren en steunen, dat is een meerwaarde die ik zeker niet wil vergeten. Daarnaast heb ik de mogelijheid gekregen om in Kona achter de schermen van de organisatie te gaan en wat ik daar mocht zien is indrukwekkend. Het is dan allemaal wat ‘over-Amerikaans’ maar op organisatorisch en commercieel gebied zijn er veel do’s en dont’s die ik meeneem uit mijn ervaringen en contacten die ik daar mocht beleven. Die zaken wil ik absoluut onthouden en mogen, hoe moeilijk ook, door mijn persoonlijke ontgoocheling niet overschaduwd worden.

Het vervelende is dat mijn rug nog steeds niet in orde is en dat ik dus al bijna 3 maanden met een voortdurende heftige pijn loop.  Blijkbaar had ik een hernia in ontwikkeling die zich tijdens de lange vlucht naar Kona gemanifesteerd heeft en die, ondanks veel behandelingen, maar niet wil verbeteren. Ik heb 3 maanden niet kunnen sporten en het ziet er eerlijk gezegd niet goed uit, ondanks de goesting en de plannen zou Kona wel eens mijn laatste startlijn geweest kunnen zijn.       

Langs de andere kant zag ik jou in Kona ook vol trots kijken naar al die Belgische triatleten. Die waren overigens doorgaans erg blij met het steunkaartje dat ze van 3VL ontvingen.

De ‘nations parade’ in Kona was ontzettend mooi om zien, door zelf te hebben ervaren wat je moet doen om daar te geraken voel je ook mee met al die atleten en dat verdient erkenning en waardering van de federatie.  Een kaartje is maar een kaartje maar het is vooral een uiting van trots en steun.  Als klein land mogen we trots zijn op al onze atleten en de plaats die we op wereldniveau innemen, de waardering die veel atleten op dat kaartje hebben geuit is een teken dat ze die trots ook aanvoelen en dat is het minste dat we vanuit de federatie kunnen doen

Tot slot, wat wens jij onze lezers en jullie leden toe in 2023?

2022 was een mooi jaar dus ik wens vooral veel van hetzelfde……. In gezondheid en in het genieten van elk moment. En voor mezelf wens ik het inzicht dat de waarde van de reis soms groter is dan de bestemming.