Rust zacht, Debby! Het was een ongelijke strijd die je niet kon winnen

Zaterdag is in Poppel de 41-jarige Debby Gabriëls, atlete en sfeermaker van dienst bij de White Cliffs van Malle, overleden na een lange en ongelijke strijd tegen kanker. Hoewel we wisten dat Debby terminaal was, hoopten we samen met haar dat ze zou kunnen instappen bij nieuwe studies van de UZA en de KULeuven. Het nieuws van haar overlijden sloeg toch nog in als een bom, want ze heeft enorm hard gevochten tegen de ziekte. Ze probeerde zoveel mogelijk van het leven te genieten, stond erg positief in het leven, al had ook zij haar moeilijke momenten. Vooral dat ze niet meer kon sporten, deed haar meer pijn dan ze liet uitschijnen. We gaan haar ongelofelijk hard missen, maar we gaan proberen niet te hard te rouwen en vooral de leuke herinneringen aan deze Helleveeg levendig te houden!

Goed anderhalf jaar geleden brachten we een artikel over hoe kanker atlete Debby Gabriëls niet klein kreeg. Het werd een inspiratiebron voor andere sporters die met kanker kampten of gekampt hadden, veel meer dan dat Debby zelf wist. We leerden Debby vooral kennen in 2021 toen ze haar debuut maakte in de Hel van Kasterlee. Ze maakte meteen indruk, ook op ons en dan vooral door haar vrolijke reactie op onze speaker-lapsus. We kondigden Debby namelijk aan als Debby Verstraeten, de vroegere Belgisch kampioene halve triatlon en Kamp Waes-deelneemster. Die lapsus zorgde meteen voor een unieke band met de enige echte Debby Gabriëls. Ze werd bovendien zesde in haar eerste Hel, finishte net boven de 10 uur. Een veelbelovende start en we keken uit naar het vervolg.

Na die Hel van Kasterlee van 2021 had ze nog plannen om een tweede 70.3 Ironman te doen, nadat ze in 2019 de 70.3 Luxemburg had meegedaan. Maar er zouden helaas geen halve triatlons meer volgen. Ze kreeg de diagnose borstkanker, herstelde en begon weer te sporten. We haalden haar met veel plezier over de finish in onder andere Viersel en Turnhout, maar het noodlot sloeg opnieuw toe en deze keer hielp geen chemo of andere behandeling meer. Toch bleef ze het leven omarmen, genieten van familie en vrienden, van haar trips naar haar geliefde Slovenië en de wilde natuur daar.

We haalden zelf extra motivatie uit de manier waarop Debby in het leven stond, zeker richting onze eerste halve triatlon. Een paar dagen voor de Challenge Vieux-Boucaux stuurde ze nog een berichtje. “Zal best zijn dat je finisht he! Of ik kom spoken zenne!” Bij die finish was absoluut in onze gedachten.

Zaterdag heeft ze de ongelijke strijd tegen de terminale kanker helaas verloren. Maar ze heeft hard en moedig gevochten. Dus rust zacht, Debby! We gaan je enorm hard missen. We wensen haar partner Kristof, de familie en vrienden, iedereen van de White Cliffs van Malle en alle atleten die Debby een warm hart toegdragen hebben, heel veel sterkte toe.

Als je meer wil weten over Debby en over hoe ze in het leven stond, lees dan zeker haar blogberichten op haar website eens. Online condoleren kan op deze website.