Belgische vrouwen gaan voor Hawaii en voor de Hel

Naast een grote delegatie mannen, stonden er ook flink wat Belgische vrouwen aan de start van de Ironman van Maastricht. En ze deden het uitstekend. Met vijf dames in de top-5 van hun age group mochten Deborah Van Gossum, Florence Goffinet, An De Both, Nancy Obreno en Anneleen Coen terugkijken op een sterke wedstrijd. Ook van hen maken we hierbij graag een overzichtje.

Deborah Van Gossum: 15 jaar na papa Dirk

Bij de familie Van Gossum zit het duidelijk in de genen. 15 jaar nadat papa Dirk Van Gossum de Ironman van Lanzarote won, kwalificeert dochter Deborah zich voor het eerst voor Hawaii. “Ik was er vorig jaar in Klagenfurt al dichtbij en ook nu weer leek het ticket voor Hawaii me te ontglippen. Gekukkig was er een dame voor me al geplaatst en een andere wou niet gaan. In mijn categorie waren er maar twee plaatsen, dus kon ik met mijn vierde plek alsnog mijn slot pakken. Ik was eerst ontgoocheld naast het podium te vallen. Ik eindigde namelijk op een minuut van de tweede plaats. Maar uiteindelijk ben ik wel blij met mijn eindtijd van 10u58’48 en mijn 13de plaats overall bij de vrouwen,” aldus Deborah.

Nancy Obreno als vijfde uit het water

Voor Nancy Obreno werd het een superdag in Maastricht. Ze startte er samen met haar man Olivier Maes. Na het zwemmen stapte de Knokse atlete als vijfde overall bij de vrouwen uit het water. Met een solide fietsproef van 180 km en een sterke marathon van 4u34 werd ze tweede bij de F50 in een eindtijd van 11u55’00. Dat leverde haar een eerste ticket op voor Hawaii. “Yes, eindelijk!” was de reactie van Nancy die al eens een keer vlak naast een ticket voor Kona greep. Ze is er dit jaar in goed gezelschap, want ze trekt samen met vier TTK-teamgenoten uit Knokke-Heist naar Kona. Eerder plaatsten Luc Vanmaele (voor de 4de keer al) en Martine Aerts en Piet Depauw zich voor de Ironman Hawaii. Voor hen is het de tweede keer in Kona.

An De Both: Hawaii lag ook niet in de verwachtingen

An De Both lag een tijdje op koers voor zilver, maar werd door een snellere Duitse loopster nog in de slotfase van de marathon gepasseerd. Ze was toch enorm tevreden. “Ik ben heel blij met een derde plaats in mijn age group, een podium en een trofee! Het zwemmen was goed, het fietsen ging ook goed, een tijd van 6u01 en dat met 184 km. Super! Misschien ben ik in de eerste ronde iets te hard gegaan en de tweede heb ik bijgevolg iets meer gedoseerd. Jammer, maar dat heeft mijn benen niet gespaard voor het lopen. De slechtste marathon die ik ooit gelopen heb. Tot aan de 20 km ging het niet, de snelheid opdrijven was geen optie gezien ik last had van de ademhaling, wellicht door de warmte. Of de enkelblessure mee gespeeld heeft weet ik niet, ik heb ze in ieder geval niet gevoeld.Op 20 km ben ik erdoor gekomen en dan heb ik het tempo opgedreven met wat nog mogelijk was, om te redden wat er te redden viel. Helaas net niet genoeg voor een ticket voor Hawaii, maar dat was gezien de voorbereiding ook niet te verwachten”, aldus An.

Florence Goffinet: “Aan het begin van de marathon kon ik nog lachen”

Florence Goffinet zette een sterke prestatie neer in 11u22’19. Het leverde bovendien een mooie foto op. “Die foto was nog van het begin van mijn marathon en toen kon ik best wel nog vlot glimlachen. Je had me moeten zien aan de finish na 11u22. Toen zat ik helemaal kapot. Meer dan een vijfde plaats zat er niet in en dus geen ticket voor Hawaii. Daar blijf ik wel van dromen en er verder voor werken, maar nu eerst even vakantie,” aldus de Waalse atlete.

Leen Coen van Luxemburg naar Maastricht en nu op naar de Hel

Voor Leen Coen was het geen evidentie om in Maastricht te starten, laat staan te finishen. Het idee om een volledige Ironman te doen ontstond pas na de 70.3 Ironman van Luxemburg. Na die geslaagde halve triatlon had ze maar een paar weken tijd om te trainen voor Maastricht. Maar onder andere dankzij de steun van Luk Tijsman slaagde ze erin. En ze werd nog vijfde ook in haar Age Group in een tijd van 12u52’15. Dit smaakt blijkbaar naar meer. “Ik ben al een paar keer in Kasterlee gaan supporteren en nu de conditie zo goed is, staat mijn volgende uitdaging al klaar. Ik start in december in de Hel van Kasterlee,” laat Leen weten.