Rotterdam, de parcoursverkenning: aanvallen op de Van Brienenoordbrug

Twee weken voor het WK triatlon in Rotterdam trokken redacteurs Gert-Jan D’Haene en Hans Cleemput de stoute (koers)schoenen (en hun Sportoase 3athlon.be uitrusting) aan om het fietsparcours van de age groupers te gaan verkennen. De ronde van 17 km gaat van het stadscentrum over het parcours van de proloog van de Tour de France van 2010 richting Feijenoord. Vlakbij de Kuip fietsen we via de Van Brienenoordbrug langs de andere oever van de Nieuwe Maas richting Het Park. De Van Brienenoordbrug is de enige echte grote hindernis op het parcours dat voor de rest volledig vlak is, voor een deel over het fietspad loopt (wel lekker breed en vlot rijdend). Onderweg stelden we wel vast dat de beleving in Rotterdam voorlopig nog zo goed als nul is.

Het organiserende TIG sports had de laatste maanden zijn handen vol met het fietsparcours in Rotterdam, zeker toen bleek dat de stad geen toestemming kon geven om het age group fietsparcours twee dagen vrij te geven. Als gevolg moet de sprint- en de kwarttriatlon op dezelfde dag ingepland worden. Bovendien loopt het parcours langs een paar belangrijke verkeersaders zodat het WK moet uitwijken naar het fietspad. Maar we kunnen onze age groupers van het Belgium3Team al gerust stellen… de fietspaden zijn in Rotterdam voldoende breed en van een zeer degelijke kwaliteit. 

Tourproloog van 2010

We starten op het Willemsplein bij restaurant Prachtig, onder de Erasmusbrug. De age group atleten hebben eerst nog de verplaatsing van T1 aan de overkant van De Maas te maken via de Erasmusbrug om dan aan het echte fietsparcours te beginnen. Wij laten die eerste aanloopstrook links liggen wegens veel te grote verkeersdrukte op de Erasmusbrug. Waar de elite atleten links het centrum intrekken na de Erasmusbrug gaan wij rechtdoor langs de Nieuwe Maas. Het eerste deel van het parcours loopt over het traject van de Tourproloog van 2010. We wanen ons even Fabian Cancellara, die toen in de regen won. Wij houden het de hele tijd gelukkig droog en ons tempo ligt in het verkeer een stuk lager dan Spartacus destijds. 

Via de Willemsbrug en nog een paar kleinere bruggetjes verlaten we het centrum en trekken we rechts de wijk Feijenoord in. Van het hippe centrum komen we nu in een wat grauwere woonwijk terecht waar het vlotte asfalt plaatsmaakt voor betonklinkers. Die liggen er gelukkig wel goed berijdbaar bij, maar we vloeken toch een paar keer na de zoveelste verkeersdrempel… We passeren de Grace Kelly, een gracieus wit jacht op het water, en iets verder moeten we even zoeken om de juiste weg te vinden door een klein industriegebied. Rechts van ons torent de Kuip boven het stadsdeel uit, thuisplaats van landskampioen Feijenoord Rotterdam. 

Brug voor powerhorses

Vanaf hier is het een lang stuk rechtdoor om dan via het fietspad een brede bocht te maken naar de Van Brienenoordbrug, de drukke snelwegbrug over de Maas. Het is de enige echte hindernis op het verder vlakke parcours en wie drafters in zijn wiel krijgt, kan ze hier perfect losgooien. De brug is redelijk lang en lijkt een eeuwigheid omhoog te gaan, ideaal voor de powerhorses onder ons om de wattages de hoogte in te jagen. De afdaling doen we op ons gemak, want er is vrij veel fietsverkeer over de brug. De Van Brienenoordbrug brengt ons aan de juiste kant van het water, dat we vanaf nu een kilometer of zeven blijven volgen richting centrum Rotterdam. Ook hier weer grotendeels over een gelukkig ruim en goed geasfalteerd fietspad. Op twee korte stukken langs het water heeft de wind wat vrij spel, maar voor het overgrote deel worden we beschut door de stad rond ons. Het zou wel eens een snelle fietsproef kunnen gaan worden op 17 september…

Bij Prachtig ligt het keerpunt voor de tweede ronde, maar wij rijden door richting Het Park… Jawel, zo heet het enige grote park in Rotterdam, lekker gemakkelijk: Het Park… We zitten nu op het fietsparcours van de elites. En waren onze betonklinkers nog in orde in Feijenoord, dan is de kwaliteit van de klinkers op weg naar Het Park een stuk minder. Als je als elite in de laatste rondes kapot zit, ga je het constante gedaver over de steentjes niet zo leuk vinden… We zoeken een tijdje naar de finish, kunnen het eerst niet vinden en blijken er dan vlakbij gepasseerd te zijn… Zo zonder aankleding lijkt het nergens naar… Iets verderop vinden we wel een prima lokatie om het Belgian House in te richten, mét redelijk wat Belgische bieren op de kaart, maar daarover binnenkort meer 🙂

Beleving is er nog niet in Rotterdam

We besloten om de route op Komoot te plaatsen en dus namen we onderweg regelmatig halt om foto’s te nemen. Het mooie aan de Komoot-applicatie is namelijk dat je je fietsroutes kan voorzien van foto’s zodat andere fietsers/triatleten de punten op het parcours kunnen herkennen. Dat gaf ons ruim de tijd om de omgeving wat te verkennen. Langs het parcours zagen we helaas geen enkel teken dat het over twee weken WK triatlon is. We hebben geen enkele vlag gezien, geen affiches, geen posters… helemaal niks. De Rotterdammers die we aanspreken, zijn een beetje op de hoogte maar een precieze datum kennen ze niet. “Wanneer is die triatlon ook weer, en is dat echt een WK?”… En als we vertellen dat het om 10 km lopen gaat bij de elites, kijkt er eentje verbaasd op. “Hoezo, is het dan geen volledige triatlon?”… Opmerkelijk voor een WK dat volledig in handen is gegeven van TIG sports, dat eerder wel veel volk bij elkaar kreeg voor onder andere het EK atletiek en zorgde voor veel beleving.

Laten we hopen dat Rotterdam wel warm loopt voor de triatleten over twee weken, want tot slot moet ons nog van het hart… Hoewel Nederland bekendstaat als een fietsvriendelijk land, merkten we weinig respect van de Rotterdamse autobestuurders, zeker in het begin van onze parcoursverkenning. Dus één raad: mocht je zelf nog gaan verkennen, wees dan voorzichtig…