Genieten in Kona 5: “Voldoende om even niet terug te komen”

Iets meer dan een maand geleden kwam Olivier Cornelis na 9u56’29 over de finish van het WK Ironman in Hawaii. De missie was om dit jaar meer te genieten in Kona dan bij zijn vorige passage op Big Island. Of dat gelukt is, kom je te weten in de slotaflevering van “Genieten in Kona”, de blog die Olivier voor ons bijhield rond zijn avontuur in Hawaii. “Genoeg genoten om even niet meer terug te komen, al had ik je verteld dat je die vraag nu niet mocht stellen…”

“Om 3u40 ging de wekker om lekkere pancakes te eten 😉 Didier, Pieterjan en Sofie gingen mee naar de start. Eerst body marking en dan drank op de fiets zetten en eten,bandjes oppompen en wachten op de start. Na de pro vrouwen konden we in het water maar daar wil je ook niet te vroeg in want dan kan je 20 minuten liggen watertrappelen. De massastart was de max! De kick en sfeer is toch speciaal om daar klaar te liggen aan de pier en te wachten tot het kanonschot.

Laatste 30 km even inhouden

Gelletjes van 35 graden warm

Eigenlijk ben je de hele tijd een verzopen waterkieken 😂 lopen op de Queen K is wel verschrikkelijk saai en veel meer hoogtemeters dan Alii drive. Nog 9 km tot Energy lab en dan Energy lab in naar beneden en dat ging ineens vlotter. Naar boven was wel iets anders 😱 Mijn special needs bag lag daar al de hele dag in de volle zon, dus een gel binnen krijgen van 35 graden u’s niet echt aangenaam meer maar wel heel belangrijk om de finish te halen.

De terug weg leek eindeloos en samen met een Duitser beginnen praten want we wilden toch graag onder die 10 u en stelden daar ons tempo op af. Km’s van 5 min dienden we te blijven lopen , een tempo dat ik nooit loop maar wat nu aanvoelde als pushen. Palani road naar beneden is eigenlijk een heel pijnlijke zaak voor uw benen maar zorgt voor extra tijdswinst op ons schema 😂

Onderweg was het super leuk om te supporteren voor de andere Belgen als ik ze herkende natuurlijk 😉 We hebben hier toch echt wel heel sterke Belgische age groupers! Dikke Merci aan Sofie Hermans , de kindjes,de papa en Didier Willemssens… beste supporters ooit!! Ook dank aan de coach Freddy Cappaert voor de super begeleiding en iedereen bedankt voor de leuke berichtjes!!”