Subscribe Now
Trending News
By using our website, you agree to the use of our cookies.
Girl Power: Charlotte Deldaele “Ik wil mezelf overstijgen”
Charlotte Deldaele in actie in Izegem (foto: 3athlon.be/Mario Vanacker)
Extra

Girl Power: Charlotte Deldaele “Ik wil mezelf overstijgen”

“Triatlon is een manier van leven. Ik heb nooit iets anders gekend en heb het ook nooit als een vervelend iets ervaren. Ik vond dat allemaal normaal…” Onze volgende ‘Power Girl’ is niet alleen toptriatlete maar ook een op en top power girl: Charlotte Deldaele. De 25-jarige triatlete uit Kortrijk, is lid van EFC-ITC Izegem en heeft een stevig palmares opgebouwd, zowel nationaal als internationaal. Haar vrouw Oshin Derieuw is wereldkampioene boksen. Iets in mij zei dat Charlotte niet “gewoon” is. Van een power girl gesproken zeg 🤪Lees even mee…

3athlon.be: Charlotte, wanneer vond jij dat het tijd was voor triatlon?

Charlotte: “Wel eigenlijk hebben mijn ouders daar wel hun aandeel in. Ze waren allebei olympiërs in kajak in Seoul ’88. Toen ze een einde maakten aan hun carrière, startte mijn vader een triatlonclub in Zwevegem. Tegelijk met het “No Limit Team” werd ook ik geboren. Mijn vader was trainer en zoals jullie al kunnen denken, werd ik opgevoed met enorm veel liefde maar ook met de voeding “triatlon”. Van zodra ik oud genoeg was om te starten werd ik ingeschreven.”

“Als 6 jarige deed ik locale loop-wedstrijdjes mee voor mandarijntjes of snoep en het zwembad werd mijn tweede thuis. Op mijn 12de kregen we fietsbehendigheidstraining op de parking van de Aldi in Avelgem en op mijn 14de startte ik uiteindelijk met competitie.”

Best wel vroeg allemaal. Vond je het echt leuk als kind of was het van moeten?

“Soms had ik het wel moeilijk, zeker als ik puber werd en veel leeftijdsgenoten andere dingen deden, terwijl ik ging trainen. Mijn ouders hebben me altijd de keuze gelaten maar ergens voel je jezelf wel verantwoordelijk om dat te doen. Mijn overwinningen hebben wel altijd zeer motiverend gewerkt. Tijdens mijn hele jeugdcarrière heb ik slechts tweemaal het eerste plekje aan mij voorbij zien gaan. Voor de rest werd ik telkens Belgisch kampioen. Als kind vond ik het reuze fijn om te kunnen zeggen, ‘Ik heb gewonnen’.”

Als bambi op ijs moest ik ‘klaar’ zijn, om mijn eigen leven te starten. Weg uit het financieel ondersteunende nest -thuis- startte ik met werken en ging ik samen wonen met mijn vriendin, ondertussen mijn vrouw…

“Na school ging ik trainen. Soms ging ik ook zwemmen voordat ik naar school ging. Het is een manier van leven. Ik heb nooit iets anders gekend en heb het ook nooit als een vervelend iets ervaren. Ik vond dat allemaal normaal. Het is maar welke opvoeding je meekrijgt, denk ik dan. Sommige kinderen zitten na school voor TV gekluisterd, ik was actief bezig. Iedereen moet doen waar ze zichzelf gelukkig bij voelen. Bij mij is dat triatlon.”

Hoe combineer jij het met je dagelijkse leven, je werk en je sociale leven?

“Na het derde middelbaar zat ik drie jaar op de topsportschool. Nadien heb ik nog drie jaar op kot gezeten in Leuven. Triatlon in combinatie met mijn studies. In 2016 ging ik afstuderen. Hetzelfde jaar van de Olympische Spelen in Rio. Ondersteuning door de federatie was er 200% voor twee dames en twee heren. Mijn ondersteuning voor internationale wedstrijden viel helaas weg. Als bambi op ijs moest ik ‘klaar’ zijn, om mijn eigen leven te starten. Weg uit het financieel ondersteunende nest -thuis- startte ik met werken en ging ik samen wonen met mijn vriendin (ondertussen mijn vrouw).”

“Triatlon is geen groot verdienende sport dus parttime werken in combinatie met sporten neemt momenteel het grootste deel van mijn tijd in beslag. Mijn vrouw traint ook op hoog niveau. Oshin (Derieuw – redactie) is wereldkampioene boksen bij de superlichtgewichten. Onze dagen zijn altijd goed gevuld. We hebben ook nog “ons kindje”… onze hnd Marcel die wat tijd en aandacht vraagt. Gelukkig loopt hij graag mee met ons.”

Als ik eens een slechte dag heb, duwt zij mij uit de zetel en motiveert ze mij om die training toch af te werken. Voor wedstrijden ben ik een totaal andere persoon, dat was wel aanpassen voor haar…

“We proberen onze beste vrienden toch zeker 1 keer per maand te zien. Dit is vaak een last minute operatie, als onze dag een aangename tijdwending neemt, en er plots wat extra vrije tijd is. Gelukkig zijn onze vrienden heel ondersteunend en hebben ze een grote waardering voor wat we doen. Dat doet deugd. Het zijn ook onze trouwste supporters tijdens onze wedstrijden.”

Je vond bij Oshin je soulmate, hoe hebben jullie elkaar leren kennen? Vinden jullie voldoende steun? Hoe zit het met jullie “life balance “?

“Oshin en ik hebben elkaar leren kennen op ons vorig werk. Ik had een lastige periode met mijn toenmalige partner, met mijn ouders, mijn toekomstvisie etc… We zijn aan de praat geraakt en het was alsof we elkaar al jaren kenden. Voor de eerste keer in mijn leven had ik het gevoel dat iemand me gewoon verstond. Zonder mezelf te moeten verantwoorden. Het feit dat ze zelf ook sport is een grote plus. Dagelijks rijdt ze 150 km om op training te geraken. Doorzetting heeft ze zeker. Ik houd daarvan.”

Charlotte Deldaele op het podium in Veurne (foto: Sandman Events)

“Op mijn niet werkende dagen ga ik vaak mee om de route en bijhorende files wat minder eenzaam en mentaal lichter te maken. Ik ga dan vaak lopen in Henin Beaumont. Als ik eens een slechte dag heb, duwt zij mij uit de zetel en motiveert ze mij om die training toch af te werken. Voor wedstrijden ben ik een totaal andere persoon, dat was wel aanpassen voor haar. Ook de sport op zich moest ze leren kennen. Ze kent mijn concurrenten ondertussen en uiteraard ook mijn sterktes en zwaktes. Dat is leuk!”

Ik heb altijd al een winnaarsmentaliteit gehad. Ik train dagelijks twee keer, in combinatie met mijn werk. Ik wil mezelf overstijgen. Mezelf uit moeilijke en zware situaties sleuren…

“Ik breng haar rust voor haar wedstrijden. Ik ben een heel rustig persoon vanbinnen, zeker op zo’n momenten. En zij pept mij op voor die van mij. Al vier jaar lang hebben we een perfecte balans. Zowel in het huishouden, want dat moet ook nog eens gebeuren tussen ons werk en het trainen door, als in onze sport. Ik zou me geen sportleven meer kunnen voorstellen zonder de steun van Oshin, dé belangrijkste persoon in mijn leven.”

Je hebt al een hele weg afgelegd. Ben je het nog niet beu? Wat maakt dat je telkens opnieuw de kracht vindt om er opnieuw te staan?

“Ik denk dat ik in die 20 jaar al een paar keer in een rollercoaster heb gezeten. Puur voor de fun kan je het niet meer noemen. Al kan ik momenteel zeker niet zonder leven. Ik hou van de wedstrijden. Ik heb altijd al een winnaarsmentaliteit gehad. Ik train dagelijks twee keer, in combinatie met mijn werk. Ik wil mezelf overstijgen. Mezelf uit moeilijke en zware situaties sleuren. Een leven waar alles altijd op wieltjes loopt en alles in de schoot geworpen wordt, zou alleszins niet voor mij zijn. Sportieve hoogtepunten zijn een must om mij dag in dag uit te blijven motiveren, nu al 20 jaar lang.

Luister naar je lichaam, maar wees geen watje. Je kunt meer dan je denkt en dit leer je gaandeweg!

Hoeveel uren per week neemt triatlon in beslag en hoe train je? Ben je een groepsmens of liever een einzelganger?

“Met een gemiddelde van 20 uren per week zal ik niet liegen. Als je zes jaar gewoon bent van in groep te trainen en dan plots bijna vier jaar alleen traint, ga je op zoek naar trainingspartners. Ik kan ook wel nog genieten van alleen trainen, maar met leuk gezelschap gaat het gewoon een stuk beter. Ook heb ik een zalig team waar ik elke zondag mee fiets en ook wel eens mee afspreek om samen een andere training te vervolledigen.”

Heb jij wat gouden tips voor onze lezers?

“Zoek leuke mensen om samen je hobby en passie mee te delen. Triatlon is mentaal. Heb geen schrik om mensen te zoeken die de kneepjes van het vak kennen als je voelt dat je met bepaalde dingen moeite hebt. Luister naar je lichaam maar wees geen watje. Je kunt meer dan je denkt en dit leer je gaandeweg!”