Hanne Peeters stopt met triatlon “Mentaal debat: triatlon of studies of allebei”

Hanne Peeters stopt met triatlon. Dat kondigde de drievoudige Belgische jeugdkampioene deze week aan in een zeer persoonlijke boodschap over de moeilijke combinatie van triatlon (op topniveau), trainen en studeren. “Ik nam grondig de tijd om de pros en cons van triatlon naast elkaar te leggen en een sportieve planning uit te stippelen. Veel frustraties, gepeins, tranen en gesprekken later heb ik besloten om een punt te zetten achter triatlon.”

Hanne werd in 2015 voor het eerst Belgisch kampioene bij de Jeugd B. Als triatlete uit het Hageland die papa en nonkel moest zeggen tegen triatleten-hardrijders Peter en Benny Peeters was dat destijds geen verrassing. Ze groeide op korte tijd uit tot een absolute topper bij de jeugd en pakte in 2017 en 2018 twee jaar na elkaar de Belgische titel bij de Jeugd A. In oktober mocht ze Belgie vertegenwoordigen op de Youth Olympic Games. Drie weken geleden won ze nog de sprinttriatlon voor eigen volk in Aarschot, maar dat wordt haar laatste wapenfeit.

“Na de Youth Olympic Games in oktober 2018, was dé grote vraag hoe ik het aankomende seizoen zou aanpakken en waar ik eigenlijk heen wil met triatlon op lange termijn,” vertelt Hanne. “De voorbije maanden (en zelfs jaren) had ik immers slechts één groot doel; me kwalificeren voor die jeugdspelen.”

“Ik ben er altijd van uit gegaan dat triatlon een hobby zou zijn zolang ik op de schoolbanken van de secundaire school zit. Eens ik verder zou gaan studeren zou de puzzel triatlon-studie behoorlijk ingewikkeld worden. En… studies zullen nu eenmaal enorm belangrijk zijn op dat moment.”

“Op een bepaald ogenblik merkte ik dat triatlon veel meer geworden was dan een hobby. De twaalfjarige Hanne had nooit gedacht ooit een topsportster te worden. Ze had helemaal geen idee hoeveel prachtige momenten haar sport haar zou brengen. En ik kan niet dankbaar genoeg zijn hierom.”

“Anderzijds maken deze momenten de evidentie die het eerst leek om na het secundair onderwijs de focus volledig te leggen op de studies, toch wat minder vanzelfsprekend.”

“Na nieuwjaar kwam ik in een mentaal debat terecht. Enerzijds wilde ik me doodgraag verder zien evolueren in triatlon en wilde ik me gerust wagen aan de combinatie met de studies. Anderzijds moest ik eerlijk zijn met mezelf en de keerzijde van de medaille ook eens grondig bekijken; als ik verdere (en grotere) sportieve stappen zou willen nemen, zal dat ook steeds meer tijd en energie kosten.”

“Ik besloot toen om me een laatste seizoen in triatlon te gooien en plande een stage in de krokusvakantie met het nationale team in Portugal, een tweede in de paasvakantie met NLT in Fuerteventura en ook wat wedstrijden.”

“Maar… natuurlijk moest ik ook al eens beginnen nadenken over een studiekeuze. In het tweede middelbaar leerde we over de tandjes en sindsdien wil ik graag tandarts worden. Ondertussen had ik al wat verdere research gedaan en is mijn studieplan ontzettend veel veranderd om uiteindelijk terug bij tandheelkunde uit te komen. En dat betekent uiteraard ook dat ik eerst nog moet slagen voor dat ingangsexamen.”

“Ik startte voorbereidingscursussen en merkte na een tijdje dat ik te veel hooi op mijn vork aan het nemen was. Ik moet toegeven dat ik onderschat had hoeveel tijd en energie deze voorbereiding kostte en kreeg het niet volledig gebolwerkt om ook nog voor de volle 100% te sporten.”

“Na overleg met Mia kortten we de trainingsuren wat in. Dat zorgde voor meer ademruimte. Ik nam wel nog deel aan de twee stages, het BK duatlon en de sprinttriatlon in Geel waar ik overigens enorm van genoten heb.”

“Al leek het deze keer dat ik veel meer tijd nodig had dan gewoonlijk om te recupereren van de stages. Ook in België ervaarde ik de trainingen wat lastiger dan normaal en werd ik ook vaker ziek. Het waren signalen dat ik wat gas zou moeten terugnemen.”

“Het weekend voor het BK sprinttriatlon werd me alles even te veel, wat resulteerde in een (tijdelijke) triatlonstop. Ik bleef wel sporten, maar alles aan lage intensiteit.”

“Ondertussen waren het examens op school, studeerde ik af en nam ik deel aan het ingangsexamen waar ik helaas niet voor geslaagd ben. De teleurstelling was enorm groot, zeker omdat ik slechts een paar puntjes te kort kwam. That’s life I guess. Het belangrijkste is dat ik in ieder geval enorm veel geleerd heb uit zowel de voorbereiding als het examen an sich.”

“Na de toelatingsproef nam ik grondig de tijd om de pros en cons van triatlon naast elkaar te leggen en een (sportieve) planning uit te stippelen. Veel frustraties, gepeins, tranen en gesprekken later heb ik besloten om een punt te zetten achter triatlon.”

“Wel zal ik blijven lopen en hoop me te amuseren op pistewedstrijden, veldlopen en joggings. Ook zwemmen en fietsen zal ik blijven doen, maar minder frequent en eerder recreatief. Dit vooral omdat het goed is het lichaam eens op een andere manier te belasten én ook simpelweg omdat ik er enorm van kan genieten.”

“Volgend jaar zal ik hoogstwaarschijnlijk biomedische wetenschappen studeren, waar ik trouwens ook enorm naar uitkijk. En… dan probeer ik wellicht binnen een jaartje het ingangsexamen opnieuw. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe dankbaar ik alle mensen ben die me door dik en dun zijn blijven steunen. Al ben ik er ook zeker van dat er talloze prachtige momenten op ons te wachten staan,” aldus Hanne.