Op 1 been de Hel winnen en de meest memorabele finishers van de Hel van Kasterlee 2021

In de Hel van Kasterlee heeft elke finisher zijn eigen verhaal en dat is meteen wat deze zwaarste winterduatlon ter wereld zo legendarisch maakt. Voor we een dezer dagen over de verhalen van de toppers schrijven, willen we eerst graag wat aandacht geven aan de Helden van de Hel. Dit gaat over atleten die zichzelf overwinnen, die een bijzonder verhaal schrijven, die emoties losweken en die, ook al vinden ze vaak zelf dat dit echt niet hoeft, oververdiend een keer in de spotlights mogen staan. En door hieronder deze atleten op te sommen, beseffen we maar al te goed dat we er nog veel anderen vergeten te vermelden, maar weet dat zij het zijn die van de Hel van Kasterlee de meest unieke en mooie race ter wereld maken!

Bart Driesen wint de Hel op 1 been

“Op één been winnen” is een typische uitdrukking in de Kempen om aan te duiden dat iets gemakkelijk ging. Misschien dachten een paar mensen dat Seppe Odeyn dankzij zijn voorsprong van een paar minuten de Hel op één been heeft gewonnen, maar niks is minder waar. Er was maar 1 man die de Hel op 1 been heeft gewonnen: de geweldige Bart Driesen. Hij liep op zijn blade naar de overwinning bij de paratriatleten. Het was volgens onze info de allereerste keer dat een atleet op een prothese meedeed aan de Hel van Kasterlee. Tussen alle atleten die het al enorm lastig hebben om de Hel te overleven, is de prestatie van Bart Driesen nog indrukwekkender. Zelf zal hij het ongetwijfeld relativeren, zoals hij ook niemand op voorhand liet weten dat hij als paratriatleet de Hel zou doen. Maar hij deed het, hij deed hem uit en hij finishte met een brede glimlach en met heel veel dankbaarheid voor zijn twee begeleiders. En voor ons was dat hét kippenvelmoment van de Hel 2021! Met dank ook aan Leg’s Go, de organisatie van para-triatleet Luc Huberty die het materiaal mogelijk maakte.

What’s in a name, he Peter Van Hellemont?

In elke andere wedstrijd zou Peter Van Hellemont wellicht een redelijk anonieme finisher zijn. In de Hel van Kasterlee deed hij zijn achternaam alle eer aan en daardoor kreeg hij ook een extra eervolle vermelding. Met zo’n naam verwachten we hem en zijn familie de komende jaren nog meermaals aan de start. En meneer Van Hellemont werd nog knap 195ste in 9u33 🙂

Laurent Servais winnaar van het omgekeerde klassement

De Waalse atleet Laurent Servais is er eentje van hetzelfde postuur als onze hoofdredacteur, al ziet die laatste het voorlopig nog helemaal niet zitten om zelf eens aan de Hel mee te doen, speakeren is al mooi genoeg. Maar Laurent Servais dus, supersympathieke atleet, met hopen karakter. In het mountainbiken doet hij het verre van slecht, maar in het lopen gooit hij te veel gewicht in de schaal en dat maakt dat het soms een struggle is om de limiettijden van een wedstrijd te halen. Aan de start riep hij nog naar ons dat hij deze keer de finish zou halen. En Laurent hield woord. In 12u40’36 werd hij de winnaar van ons omgekeerde klassement. In ons typisch interview met de laatste finisher nodigde hij overigens zijn vrienden uit om de volgende keer zelf maar eens te komen meedoen. En dan nog eens zien dat ze onder de 13 u. finishen, ha! Knap gedaan alweer Laurent!

Jos Willems en de miraculeuze heropstanding

Een van de laatste voorbereidingswedstrijden voor de echte Hel van Kasterlee was de Hel van Beringen, een cross duatlon op en rond de mijnterril van Beringen. Het parcours was in niks te vergelijken met dat van de echte Hel, met veel hoogtemeters en veel spectaculaire, technische passages. Bij één van die technische passages kwam Jos Willems hard ten val. Toen hij naar het ziekenhuis werd afgevoerd, leek een deelname aan de Hel van Kasterlee heel ver weg. Maar als je de Stonebrixiaman kan finishen in juli, dan kan niks je uit de zwaarste winterduatlon ter wereld houden. En dus stond Jos op 19 december aan de start. 10 uur en 40 minuten later haalde de Lommelse triatleet de finish.

Wannes Wylin met regenboogvlag

Wannes Wylin is een atleet met een missie, met een bijzondere missie. Waar anderen beperkingen zien, ziet Wannes mogelijkheden. Hij is de mede-stichter van Triple Challenge en in de Hel zette hij dat nog even extra in de verf met een sterke prestatie én een finish mét regenboogvlag. Zijn boodschap aan alle supporters en deelnemers: sport for inclusion, sport for the planet and sport for good. ZIjn finish droeg hij op aan atleten met mogelijkheden en inclusief sporten.

De Hel is plezant, alleszins voor Joke Haemhouts

Als je alle verhalen hierboven leest, dan lijkt het wel alsof de Hel de ultieme beproeving is. En in principe is het dat ook en is elke finisher een winnaar op zich. Maar afzien kan ook plezant zijn blijkbaar. Dat bleek toch uit elke passage en vooral de finish van Joke Haemhouts. Deze debutante had zich duidelijk voorgenomen om van elk moment van deze 19de Hel van Kasterlee te genieten. Bij de wissel, na elke mountainbike ronde, tijdens het laatste lopen én bij de finish zagen we de hele tijd een brede glimlach op het gezicht van Joke. 10u34’57 lang heeft ze genoten… en afgezien. En ook dat verdient respect!

Debby Gabriels met de steun van Marten Van Riel

De speaker die in de kleedkamer komt vragen wat je naam is als je in de kopgroep naar binnen loopt, vervolgens drie keer als Debbie Verstraeten worden aangesproken, maar dan toch met heel veel ambiance en animo binnengehaald worden als zesde van de tien vrouwen in de Hel van Kasterlee, het was het dagje wel van Debby Gabriels. Alleen al om ons speakerwerk goed te maken, verdient ze hier een plekje, maar ook door de inzet van haar buddy (en ook triatlete) Els Goris. Die kreeg Marten Van Riel zo ver om een boodschap mee te geven en dat heeft duidelijk geholpen. Dus ere wie ere toekomt, voortaan word je elke keer als de enige echte Debby ‘helleveeg’ Gabriels afgeroepen door ondergetekende 😉

Ward Vander Meiren alweer door de Hel voor Victor

Ward Vander Meiren, zegt u? Was dat niet die atleet die de laatste jaren zich meldde als één van de outsiders voor het podium in de komende jaren? Jawel, maar diezelfde Ward Vander Meiren heeft in juli 2020 de wedstrijd van zijn leven gedaan, door terug te knokken na een horrorcrash met een landbouwvoertuig. Ward zweefde een tijdje tussen leven en dood, maar vocht terug en op zondag 10 december stond hij opnieuw aan de start van de Hel. Deze keer ging het niet meer om de podiumplaatsen of de top-10 maar om de finish te halen voor het goed doel. Ward ging door de Hel voor Victor, een vzw die personen met autisme begeleidt. Ook Seppe Odeyn gaf Ward nog kudoo’s in de Jogclub Podcast. Elke finish van Ward in de Hel is een overwinning op zich. Sterk alweer, man!

Frederik Van Dijck een vat vol verhalen

Misschien kent u Frederik Van Dijck wel van zijn reeks EK’s en WK’s waar hij in de nationale kleuren vaak één van de ambassadeurs was van en voor de Belgische age group atleten. Misschien kent u hem van zijn leuke blog-verhalen die 3athlon.be eerder al postte. Misschien kent u hem als de karaktervolle triatleet die geen uitdaging uit de weg gaat. En in heel Kasterlee gaan ze hem nu ook kennen als die inwijkeling die de Hel gedaan heeft en daarvoor eeuwige roem verdient. Frederik is een vat vol verhalen en één dezer dagen leest u hier ook zijn volledige verhaal over zijn eigen Hel die hij in 11u40’48 tot een goed einde bracht.

Geen finish, wel 6.000 euro voor Jeroen Broeckx

Afsluiten doen we met een atleet die helaas geen finisher werd, maar er wel alles aan deed en daarmee heel wat geld ophaalde voor het goede doel. Jeroen Broeckx haalde de finish net niet, na 15 km lopen, 117 km mountainbiken en 15 km lopen, hield het avontuur helaas op voor de atleet die met Hell For Life de vzw Gielsbos wou steunen. Hij haalde 6.000 euro binnen en zelfs zonder finish kan dat tellen en vraagt dat enorm veel respect. En laten we afspreken dat als hij volgend jaar finisht er nog wat bij mag komen bij dat bedrag 🙂