Boardman Bientje en de Nisramaantje

Wij bij 3athlon.be geloven in het ondersteunen van jong talent, zeker als het gaat om de nu nog voor het grote publiek nobele onbekende, maar binnenkort ongetwijfeld in de voetsporen van andere Westvlaamse triatlonlegendes als Bink en Fre tredende, Robin ‘Bientje’ Schuermans gaat. Om zijn nooit aflatende strijd met Glenn ‘Groene columnist’ Valentin, Carl Ik moet nog een ronde’ Salomez en Donavan ‘Bandencentrale’ Leyn met gelijke wapens te laten verlopen, besloten we om het prettig gestoord alter Ego (met hoofdletter ‘E’ inderdaad) van Robin een Boardman Air TT 9.2 te bezorgen in de aanloop naar het BK halve triatlon in Deinze. En zo ontstond ‘Boardman Bientje’.

De komende dagen verblijdt hij ons met een aantal hilarische columns, gekruid met een vleugje ironie, een snuifje sarcasme en vier eetlepels inside jokes op een bedje van Lolz… Geniet ervan en neem het vooral niet te serieus 😉 Vandaag de proloog: de Nisramaantje…

O Grote Glenn
Uw grootse , rasse schreden deden Bientjes harkpasjes verbleken toen je Bientje voorbij raasde. Maar toch blijf je voor mij een talentloze potvis die per ongeluk op het droge ook vooruit geraakt.

O Grote Donny ‘DNF’ Leyn
Jouw uitslagen blijven in 2015 kleyn. Hoe al jouw banden schreeuwen dat je deze sport moet vaarwel moet zeggen en hoe je toch blijft doorzetten is gewoon… zielig.

O grote Carfl
Hoe jij het water streelt, hoe jij het asfalt verwarmd met jouw rubberen banden, hoe jij de singletracks zowel met je mottenbaajk als met je trailschoenen omploegt, het is een ware streling voor het oog.

De Nisraman
Het hele seizoen was eigenlijk een gestage opbouw richting deze climax, met onderweg enkele kleine piekjes in Hosingen (BK Duatlon) en de La Roche 111 triatlon. Al heel het seizoen sta ik ook met een zeer geringe hoeveelheid stress aan de start. Want stress is zelden gunstig en stressen is een keuze. Maar deze keer had Bientje het heel lastig om niet te kiezen voor stress. Ik wou hier de merknaam ‘Bientje’ nog wat extra promoten zodat een beursnotering weldra realistisch wordt.

Aan degenen die nu nog altijd niet weten wat de Nisraman is: waar leven jullie? Wie zijn jullie en wat drijft jullie? Bende randmongolen. Lolz.

(Nisraman: Belgiums toughest (lees: toffest) triathlon = 1km zwemmen, 42km tijdrijden, 17km mountainbiken en 10 trailrunnen in de Ardennen. En voor de mensen die niet weten wat de Ardennen zijn: respect)

De zoektocht naar volledig stresseloosheid
Een 20-tal minuten voor de start was ik de autosleutel van Dona kwijt. Die zat namelijk in mijn loopschoenen verstopt en deze stonden dan weer in de wisselzone. Na een stevig sprintje om deze weer bij de rechtmatige eigenaar te brengen, reden we met z’n allen met de fiets richting het zwembad (lees: de barrage van Nisramont). Daar aangekomen bleek dat mijn chronometrage-chip, badmuts en zwembril verstopt zaten in een plastiek zak. Deze laatste bevond zich dan weer in de auto. Dit vehicle bevond zich dan weer niet aan de barrage. Misschien was dit wel eens een goed moment om matig tot sterk te panikeren. Maar Bientje bleef ijzig kalm (lees: ik beet bijna de vingers van mijn nagels, teennagels). Maar toen kwam de vrouw van mijn leven opdraven met deze wondermooie plastiek zak. Ik was klaar!

De zoektocht naar het zwemtalent
Zoals altijd is Bientjes tactiek om de kopstart te pakken en deze niet meer af te staan. Het eerste deel van die tactiek lukt zowaar altijd, het tweede deel blijkt niet zo eenvoudig te zijn. Bientje stond dus met andere woorden helemaal vooraan. Zo kon hij wederom zoveel mogelijk in de weg zwemmen van betere zwemmers. Waarom willen die mannen altijd achter mij starten? Lolz. Over dat zwemmen gesproken… Bientje vindt dit eigenlijk ongehoord. Je organiseert dan de prachtigste duatlon van het land, maar voor één of andere reden vergeten de organisatoren dat zwemmen geen onderdeel van een duatlon is. Absurd! Maarwithout further ado: met z’n 152 sprongen we de barrage in richting die eerste boei. Daar werd ik bijna verdronken door Glenn Valentin. Hierbij geef ik mijn fans de goedkeuring om deze laffe potvis in het openbaar te kietelen in diens anus met een schuurborsteltje. Om een lang verhaal kort te maken (lolz, dit wordt de langste blogtekst ooit): Bientje zwom voor zijn doen redelijk goed. Ik kwam als 46e uit het water en drink melk voor later. Wat?

De zoektocht naar eeuwige roem
(en Lorenz, Glenn en Donavan)
Eens op het droge, kon de duatlon eindelijk beginnen. Maar zoals altijd had ik het gevoel dat ik eerst een halfuurtje op 30 graden in de wasmachine gezeten had en dat ik vervolgens op 1000 toeren enkele uurtjes drooggezwierd was. Ik reed die eerste klim (côte de Filly) dus al zigzaggend omhoog.
Op de volgende klim (Mur de Maboge) kreeg ik te horen dat ik in 22e positie reed. Ik kon nu beginnen aftellen, niemand zou mij nog inhalen en ik zou iedereen nog minstens 2 keer dubbelen. Tijdens de 2e beklimming van de côte de Filly kreeg ik de blitse oranje helm van Lorenz Claeys in het vizier. Toen ik op het punt stond om die jongeheer voorbij te snellen, zie ik hem de remmen dichtknijpen om een andere jongeman met een oranje helm te helpen. Guess what? Dona ‘DNF’ Leyn heeft nog altijd last van chronische bandisweerplat. Voor Bientje betekende dit maar één ding: 2 vliegen in 1 klap. Nu nog die derde vlieg kapot meppen dus. Glenn ‘de potvis’ Valentin. Maar na de laatste klim zag ik hem nog nergens in de verte en ik reed toen al in 10 positie. Dus hoogstwaarschijnlijk heeft hij een ronde te weinig gereden. Dit is de meest plausibele verklaring voor diens prestatie. Kindergeld is een synoniem voor alimentatie. Welke drugs?

De zoektocht naar de finish
(en Glenn)
Bientje startte als 10e aan zijn beste onderdeel. Het mottenbaajken. Één na één haalde ik nog enkele rivalen in. Maar zelfs toen ik al 7e zat was die Glenn nog nergens te bespeuren. Tot ik aan een technische afdaling begon. Toen was ik zeker dat hij ofwel ergens tegen een boom ging plakken of dat hij met een pamper rond de bips naar beneden aan het bibberen was. Het was de minst gunstige optie, het pamperbipsscenario dus. Ik sloot aan en niet veel later probeerde ik weg te rijden. Dit lukte verdorie nog niet ook. Maar de tweede keer was het raak, ik sloeg een gaatje en na een tweede technische afdaling had ik de kloof uitgediept tot een 30 tal seconden en terwijl had ik ook nog enkele andere atleetjes achtergelaten. Met nog een kleine kilometer te gaan kreeg ik te horen dat ik 3e lag. Welke doping?

De zoektocht naar de finish 2.0
Met nog 10 helse kilometers voor de boeg wist ik eigenlijk diep vanbinnen hoe laat het al was. Die potvis kan echt wel een stukje lopen. Na 4km was hij daar en in zijn spoor liep er nog iemand iets te snel voor mij. Het moet gezegd zijnde: mijn spier- en hersenmassa wegen door op deze steile klimmetjes. Hier ben ik dus enorm in het nadeel in vergelijking met die blanke Kenianen. De laatste ronde wou DNF-Dony nog eens tonen hoe goed hij wel was. Ook hier moet ik in alle eerlijkheid toegeven dat ik moeite had om hem er af te lopen. Achterwaarts. Op 1 been. In een jutezak. Geblinddoekt. Geketend aan een boom. Onder narcose.
Ik finishte dus als 5e in de mooiste duatlon met zwemstart van het land.
(46e zwemtijd, 6e fietstijd, 3e mtb-tijd en 7e looptijd)
Glenn werd f*kking 3e!
Carfl werd yolo 36e!
Wie is Donavan? (ondertussen heb ik al meermaals mijn medeleven betuigd in voorgaande blogs, nu is het tijd voor serieus mentaal gedreun).
Lorenz werd swaggend 10e!
En zo werden alle concurrenten kapotgetriatlond. Behalve die ene potvis.

De zoektocht naar de triatlonfiets
Zoals de echte fans wel weten was Bientje zo welwillend genoeg om iemands tijdritfiets te willen lenen om het parcoursrecord van het BK halve triatlon te Deinze te halveren. Niemand minder dan Hans Cleemput himself kwam met de oplossing. Ik mag dus vanaf nu aangesproken worden als Boardman Bientje. Met die Boardman tijdritfiets zal ik waarschijnlijk zelfs nog eens rapper zwemmen ook. Het enige wat ik in ruil voor deze prachtige cadeau moet doen, is de wereld spammen met mijn gezever en geleuter over mijn sportieve spasten. Hetgeen ik zelfs wil doen met pen, papier, enveloppes en postzegels als het moest. Hou u dus vast, want Bientje zal verdomme reclame maken!

Salu en bedankt dat u nog steeds niets nuttiger gevonden hebt dan het lezen van deze blog.