Subscribe Now
Trending News
By using our website, you agree to the use of our cookies.
Triatleten reageren tevreden na tweede test met anti-drafting systeem Raceranger in Challenge Wanaka
Het Raceranger systeem op de Scott triatlonfiets van Sebastian Kienle in de Challenge Wanaka (foto: Raceranger RR)
Nieuws

Triatleten reageren tevreden na tweede test met anti-drafting systeem Raceranger in Challenge Wanaka

De Challenge Wanaka was na de Taurange Half triatlon de tweede wedstrijd waarin het anti-drafting systeem Raceranger in competitie werd uitgetest en met succes blijkbaar. Een aantal triatleten, waaronder wereldtopper Sebastian Kienle, waren uiterst tevreden met de toepassing van Raceranger. “Ik ben zelf een drietal keer binnen de drafting zone gekomen, wanneer je aan het afdalen bent of wanneer je mensen voorbij gaat op een klim. Als het licht rood wordt, weet je dat je moet opletten, en als het blauw wordt, betekent dat je je moet terugtrekken,” aldus Kienle. Opvallend detail: in Challenge Wanaka werd een niet-stayer zone van 20 meter aangehouden.

“Voor mij werkte het absoluut perfect. Ik ga het zeker promoten. Het is het perfecte middel voor de perfecte tijd,” vertelde Sebastian Kienle aan Tri247.com. “Weet je, het veld wordt steeds dichter, en ik denk dat veel atleten echt niet vals willen spelen. Ze weten soms gewoon niet precies wat 20 meter is. Als je dit neutrale systeem krijgt, waar je het licht voor je ziet, en voor mij werkte het elke keer. Ik ben zeker twee of drie keer in de draft zone geweest als ik er voorbij ging in een afdaling, en dan bergop, werd het rood en dan weet je ‘hé, rustig aan’, en als het blauw wordt, dan is het ’terug naar af’,”aldus Kienle.

Els Visser: “Leidt tot een eerlijke race”

Ook de Nederlandse Els Visser, die tweede werd achter Grace Thek, was onder de indruk van het Raceranger systeem. “Toen ik achter Lotte reed, kon ik het echt zien. Ik naderde haar en het stond nog op rood, en toen het binnen de 20 meter zone naar blauw ging, wist ik: oké, nu moet ik erlangs. Het was super handig. Op de terugweg kon ik het licht een keer niet zien, maar verder zou ik zeggen dat als het werkt, het echt nuttig is voor ons om een eerlijke race te rijden, en ook om te weten hoe ver we achter moeten blijven,” aldus Els Visser. Ook andere pro’s zoals winnares Grace Thek en runner-up Mike Phillips waren zeer te spreken over de toepassing van Raceranger.

Sebastian Kienle hoopt dat er meer organisaties inzetten op het gebruik van Raceranger. “Het is ook goed voor de buitenwereld om te zien, want iedereen kan het licht zien. Ik denk dat het een zeer waardevol instrument is, ook voor de scheidsrechters om het te zien, dus ik denk dat er echt een enorm potentieel is met zoiets als een datalog, dat het werk zoveel makkelijker maakt. Er is meer geld in de sport, en het deelnemersveld wordt steeds groter, dus ofwel staan we drafting toe – wat volgens mij de sport op de lange en middellange afstand volledig zou ruïneren – ofwel voeren we dit soort systemen in. Dus ik hoop dat niet alleen Challenge het oppikt, maar ook IRONMAN en vooral PTO. Ik denk dat het een perfect hulpmiddel is, vooral voor PTO-races,” aldus nog Kienle.

10, 12 of 20 meter?

Het systeem werkt dus, al koos Raceranger er voor om in Wanaka met slechts twee kleuren te werken en dat had af en toe zijn nadelen. Alles had te maken met de grotere niet-stayer zone van 20 meter die Challenge toepast. In de Ironman Taupo over een paar weken moet het systeem weer aangepast worden naar 12 meter. Het zou alleszins gemakkelijker zijn moesten alle wedstrijden een vaste non-drafting afstand hanteren. En in Wanaka leek het er opnieuw op dat er bij 20 meter veel minder discussies zijn dan bij 10 of 12 meter. Maar de langere afstand had ook zo zijn gevolgen voor de gevoeligheid van het systeem.

“Daarom werkten we met twee in plaats van drie kleuren,” vertelt James Elvery, de CEO van Raceranger. “Normaal zie je drie kleuren: je bent buiten de drafting zone, je komt in de buurt van de drafting zone en je bent binnen de drafting zone. Nu gebruikten we rood wanneer je in de buurt kwam en blauw wanneer je effectief aan het stayeren was. Dat werkte vrij goed en daarmee hebben we een goeie basis voor de Ironman Taupo, al moeten we daar terug naar 12 meter. In Wanaka hebben we een probleem gezien met de zone tussen 25 en 30 meter, daar reflecteerde het signaal blijkbaar op de weg en gaf het af en toe een verkeerde kleur. Verder dan 30 meter en binnen 20 meter werkte het perfect, dus daar kunnen we aan werken,” aldus Elvery.