Hoe zou het nog zijn met Sofie Goos? “Noem het alsjeblieft niet de grote comeback”

Hoe zou het nog zijn met ex-toptriatlete Sofie Goos, die na haar topsportcarriere twee keer mama werd, onder andere in het onderwijs werkte, maar nu weer volle bak aan de slag is, samen met partner Jef, in hun fietsenwinkel Amici Di Bici in Antwerpen? Wij trokken naar het hippe Zuid in Antwerpen om het met Sofie te hebben over haar grote comeback dit weekend in het BK Ploegentriatlon, al wil ze het zelf niet zo benoemen. Langs de andere kant zit de competitiedrang er nog altijd in bij Sofie. “Dat winnaars instinct zit er nog altijd in. Waarom zouden wij gaan voor de titel bij de masters met onze Atriac-ploeg, we gaan gewoon voor een goed resultaat in het algemene klassement,” aldus Sofie.

“Pas 3 maanden weer aan het trainen”

“Ik was een ex-triatlete, maar bij Atriac hebben ze mij kunnen strikken om mee te doen met het BK Ploegentriatlon. Dat vond ik vroeger ook al tof, die ploegentriatlon. Ik ben altijd een ploegspeelster geweest in het volley vroeger. Het is een goeie manier om terug ‘in de wiggel te geraken’ want na 4 à 5 jaar niks doen, is het leuk om een doel te hebben en een motivatie om te trainen. De laatste drie maanden lukt het wel om weer wat te trainen, dus dat is wel goed,” vertelt Sofie.

“Zwemmen was vroeger ook al het moeilijkste”

Sofie is na haar topsportcarriere twee keer mama geworden. Door onder andere de kinderen kwam er van sporten niet veel meer in huis. “Ik vond dat OK, ik vond dat helemaal niet erg. Ik had er mij ook bij neergelegd dat ik even voltijds ‘gemoederd’ heb. Maar nu is de goesting er wel om er terug een beetje in te vliegen.” Al is het nog niet volle bak de drie sporten trainen. “Nee, ik kijk een beetje hoe het weer is en hoe mijn dag er uitziet. Het zwemmen schiet er een beetje over. Fietsen is natuurlijk gemakkelijk, met de winkel. Lopen vraagt ook niet zoveel tijd, maar zwemmen, dat is toch het moeilijkste. Maar dat was vroeger ook al zo,” lacht Sofie.

“13 mooie jaren gehad in de sport”

Ze volgt de triatlonsport nog altijd van dichtbij. “Er zijn zeker wel een aantal atleten die ik volg. Ik volg ook de verschillende circuits en zeker de interessante nieuwe circuits die er nu zijn. Er zijn natuurlijk nog altijd veel meisjes die nog altijd meedoen waartegen ik vroeger ook wedstrijd heb gedaan. Het is fijn om hen nog te volgen. Sommigen van hen zijn ook moeder. Ik vind het knap dat zij dan nog aan topsport doen. Dus ja, ik volg het nog wel.” Spijt dat de nieuwe circuits met extra prijzengeld zoals de T100 en de Ironman Pro Series in haar tijd niet bestonden, heeft Sofie niet. “Ik ben heel blij voor de meisjes nu, het is echt wel ongelofelijk. Maar het is, wat het is, he… Ik heb me heel goed geamuseerd, ik heb 13 mooie jaren gehad in de sport waar ik met heel veel warmte en liefde op terugkijk. En het is mooi geweest. Dat geld was natuurlijk leuk geweest, maar ik ben heel blij met hoe het gelopen is,” legt Sofie uit.

“Eenmalige comeback”

Wij spreken graag over de ‘grote comeback’ van Sofie in Viersel op het BK Ploegentriatlon, maar het lijkt er op dat het een eenmalige comeback wordt. “Noem het alsjeblieft niet de grote comeback,” lacht Sofie. “Ik vermoed dat het een eenmalige comeback wordt. Ik ga me niet meer wagen aan individuele wedstrijden, ik zou anderen en mezelf alleen maar teleurstellen, want het niveau van vroeger ga ik niet meer halen, ook al denk je bij jezelf soms wel dat het nog altijd kan. Het winnaarsinstinct zit er nog wel altijd in. We hebben een heel tof team voor de ploegentriatlon. De meisjes zeiden dat we moeten gaan voor de overwinning bij de Masters. En ik denk dan, waarom bij de Masters? We doen toch gewoon in het algemeen klassement mee? Het wordt sowieso een leuke dag,” aldus Sofie.