Van piste naar podium – Vlaanderen Triatlonland

Trainen in Vlaanderen. Het vergt soms de nodige creativiteit. Atleten uit landelijke gebieden hebben vrijheid en weidsheid voor fiets- en looptrainingen. Het vinden van zwemwater vereist dikwijls wel een lange verplaatsing. Ook het vinden van geschikte (en toegelaten) locaties om openwater zwemsessies te voltrekken lijkt een groeiend probleem te worden. Desondanks heeft onze regio parels van locaties, al dan niet geschikt voor te trainen, maar meer dan geschikt om te bezoeken in trio met onze huisfotograaf en een atleet.

Voor de derde aflevering van Vlaanderen Triatlonland trokken we naar Moerzeke, in de monding van de Durme en de Schelde. Angelo Vandecasteele en hond Shivas waren onze gids langs turfputten, cyclocross parcours en rustieke landschapselementen.

Angelo Vandecasteele is al een aantal jaar een begrip binnen het Belgische, Europese en mondiale duatlon wereldje. Met een bronzen medaille op het Wereld en het Europees Kampioenschap van dit jaar, de overall overwinning op het Nederlands kampioenschap en verschillende podia op Franse Grand Prix wedstrijden is het geen overstatement om hem tot de Groten van de Belgische multisport te rekenen. Enkel de Belgische kampioenentrui ontbreekt nog, maar gezien het élan zit dit er zeker nog aan te komen.

Amai is dit nu echt de grote Rob Woestenborghs? Dacht nu toch wel dat die echt beter was…

Zijn verhaal begon niet in de multisport wereld, maar op een atletiekpiste. Wanneer hij in 2014 gedurende lange tijd sukkelde met een blessure kwam pas de fiets in het spel. Zowaar één plus één twee wordt, wordt een atletieker met een koersfiets een duatleet. In 2015 maakte Angelo zijn debuut te Geel en wist daar met overmacht te winnen van enkele grote namen. Zijn naam was gemaakt, hij werd opgeraapt door zowel ATRIAC als door Gonfreville, een Franse Grand Prix ploeg.

“De derde duatlon waar ik aan deelnam was te Elsegem. Plots verscheen daar een zekere Rob Woestenborghs aan de start. Als snotneus en nieuweling wist ik uiteraard wel wat voor een kanon Rob was, maar ik wist duidelijk niet wat zijn sterkte of zwakte was. Ik herinner mij nog heel goed dat ik verschillende malen tijdens de eerste run, waar Rob de kop trok en ik heel makkelijk kon volgen, dacht: ‘amai is dit nu echt de grote Rob Woestenborghs? Dacht nu toch wel dat die echt beter was…’ We wisselden naar de fiets waar ik vol zelfvertrouwen de kop mee overnam en dacht eens rustig mee rond te rijden. Tot de tweede bocht, waar Rob bewees waarom ze hem tot op de dag van vandaag nog steeds het beest op de fiets noemen binnen duatlon. Hij snelde weg met een demarrage die 5km/u hoger lag dan het maximum wat ik kon. Ik kon wel nog tweede worden, maar de voetjes stonden wel terug even op de grond. Blijkbaar had ik toch indruk nagelaten, want Rob stelde voor om bij Gonfreville – één van de sterkste teams ter wereld (Red.) – zijn plaats in te nemen aangezien hij er na dat jaar mee stopte. Tot op vandaag ben ik hem daar nog steeds dankbaar voor, want de plaatsjes daar zijn duur.”

Onderweg met gezelschap

Lopen doet Angelo zelden alleen, als hij van thuis vertrekt is Shivas zijn vaste compagnon. “Lopen doe ik het liefste van thuis uit, we wonen ook ideaal ver van de beschaving. Na een kilometer heb ik het dorp achter me gelaten en zit ik volledig in de velden, van daaruit kan ik eenvoudig mijn weg banen naar de dijken. De dijken zelf mijd ik liever, met goed weer kan het soms hinderlijk druk zijn. Onder de helling ligt een grindpad dat door fietsers gemeden wordt, ideaal om te lopen.

Werken bij Runners Lab, een zaak voor loopschoenen en kledij heeft ook zijn voordelen. De verschillende evenementen waar Runners Lab zijn schouders mee onder steekt bieden de mogelijkheid om te trainen in een competitiesfeer.” Als duiding bij dat laatste vonden we in onze archieven de overwinning van Angelo in de Sportevents Enclusa Trail in 2018 terug en, nog meer impressionant, de overwinning in Dwars Door Dendermonde van dit jaar, waar hij Belgisch kampioen 1500m Ali Hamdi achter zich wist te laten.

Geen fan van dijken

De meeste recreatieve fietsers zouden Moerzeke een ideale uitvalsbasis vinden om hun trainingen aan te zetten. Bij Angelo is dit niet het geval: “de dijken mijd ik als de pest. In het weekend, en telkens het goed weer is, is het er ondragelijk druk. Ook leer je daar geen bochten nemen zoals het stayerwedstrijden op niveau betaamd.

Het liefste van al rijd ik gewoon op de baan, de interactie met het ander verkeer kan je integreren als een soort wedstrijdervaring: ogen op je rug en reactiviteit. De meeste van mijn ritten zijn richting Brussel, dit heeft als voordeel dat het landschap meer glooiend wordt naarmate we meer naar het zuiden gaan. Vlak trainen is vlak racen; dat is geen ideale uitgangspositie.”

Nogmaals lopen

Dat is redactioneel het voordeel van een duatleet. Er vallen slechts twee sporten te coveren ;-).

Wil je weten waar en wat Angelo echt traint? Check dan snel zijn Strava profiel.

Herlees hier de vorige aflevering van Katrien Verstuyft.
Herlees hier de vorige aflevering van Chantal Blockx.