Subscribe Now
Trending News
By using our website, you agree to the use of our cookies.
Glooiend, zig-zag bochten en toch snel… Zo ziet het parcours eruit van de olympische triatlon
Claire en Valerie over de brug op het fietsparcours van Tokio (foto: World Triathlon/Wagner Araujo)
Nieuws

Glooiend, zig-zag bochten en toch snel… Zo ziet het parcours eruit van de olympische triatlon

We hebben er heel lang op moeten wachten, maar eindelijk is het zover: de triatlonwedstrijden op de Olympische Spelen in Tokio. Zondagavond om 23u30 Belgische tijd begint Marten Van Riel aan de individuele olympische triatlon bij de mannen over de kwartafstand. Na 1.500 meter zwemmen, waarin we Marten in de top-10 mogen verwachten, volgt 40 km fietsen op een parcours dat Marten moet liggen. Keep It Riel houdt wel van een technisch en snel parcours. Bovendien is het in Tokio nergens echt vlak. Benieuwd naar wat Marten en andere triatleten straks voor de wielen krijgen? Volg dan mee deze video waarmee je elke meter van het parcours kan volgen. Nu alleen maar duimen dat Marten kan aanvallen én rechtblijft, want we kregen al te horen dat hij deze week bij de parcoursverkenning even is weggeschoven, zonder veel erg gelukkig…

Het parcours in Tokio is niet meteen heel glooiend te noemen, al is het ook nergens volledig vlak. De grootste hindernis is een bultje met een stijgingspercentage van maar liefst 20%, maar dat duurt maar 1 meter. Een paar keer stevig door blijven trappen en het is achter de rug. Maar nadien blijft het een lastig parcours met een 2 à 3 U-turns, waarbij ze dus een volledig keerpunt moeten nemen. Er zitten een paar haaks 90 graden-bochten in het parcours en hét spectaculairste zijn de twee zig-zag bochten die je met de nodige snelheid wel wat voordeel kunnen opleveren.

De gevaarlijkste sectie is de brug waar de triatleten over moeten en waar vooraan en achteraan ijzeren roosters liggen die sommige atleten al jumpend nemen. En bij elke van de acht ronden van 5 km passeren ze een kunstmatig platform die de triatleten langs de wisselzone en de finish leidt. Ook daar ligt in het begin van het platform nog een ‘bump’ waar veel triatleten over springen.

Al bij al is het niet echt een moeilijk parcours en er kan zeker snelheid gemaakt worden, zeker door de betere fietsers. Het blijft wel duimen voor goed weer, want als het parcours nat ligt, is het een heel ander verhaal…