Subscribe Now
Trending News
By using our website, you agree to the use of our cookies.
Uncategorized

Wedstrijdverslag GP Chateauroux (Kris Coddens)

Gegokt maar geen geluk gehad…

Op deze wedstrijd moest ik een top 5 halen. Dan kon ik nog aanspraak maken op een EK selectie. (hoewel dat voor de bond een financieel probleem zou zijn)

De wedstrijd was eigenlijk een mooie generale repetitie voor het EK. Ongeveer alle atleten waren er. De afstand was gelijk, een plat parcours en meer dan warm genoeg. Gezien de brede vlakke wegen was wegrijden wellicht heel moeilijk maar ik had niets te verliezen. Op het 2de lopen gokken leek me een groter risico. M’n team wilde me ook ondersteunen dus ging ik voor de fietsproef en was ik een van de weinigen die wisselde van schoenen.

Het eerste lopen ging zoals verwacht meer dan snel genoeg. Ik zat behoorlijk op mijn limiet maar wilde de kopgroep niet lossen. Ik telde de kilometers af maar kon blijven volgen. Ook m’n 3 teamgenoten van Mulhouse waren mee. We zaten dus meteen goed op schema en doken met een man of 15 de wissel binnen.

Op de fiets ging ik vlug in de voorste rangen rijden om geen ontsnapping te missen. Er werd veel geprobeerd, ik sprong veel mee maar niemand geraakte echt weg. Op die manier woekerde ik wel wat met m’n krachten. (ik had er ook in het eerste lopen genoeg verbruikt) De derde van de 6 ronden probeerde ik me wat gedeisd te houden omdat er wellicht toch niemand zou weggeraken. Zoals we wat afgesproken hadden organiseerden we ons om mij in de 4de ronde zelf nog eens te laten proberen. Rob die ook al wat pogingen had ondernomen had ik op de hoogte gesteld en hij zou mee gaan. Jammer genoeg konden we ons niet genoeg lostrekken van het peloton. Toen we het voor bekeken
hielden werd er meteen opnieuw gesprongen en daar kon Yoann Vincent van ons team op reageren. Met drie probeerden ze en omdat ze elk van een andere ploeg waren hielden we met 3 ploegen de benen stil. Dit was dan ook de goede ontsnapping. Meespringen had geen zin, want het evenwicht verstoren zou ervoor zorgen dat er meteen achtervolgd werd. Marville ontbrak nog aan de ontsnapping en dat had Jurgen Dereere begrepen. Hij sprong naar de vluchters toe en kreeg ook vrijgeleide.

De laatste 2 ronden werd er dan ook niet meer hard gereden en zo kwamen we met een 12 tal atleten achter de 4 vluchters de wisselzone binnen. Ik had ondertussen de benen goed vermoeid en moest ook nog wisselen van schoenen. Zo begon ik redelijk achteraan de groep aan het 2de lopen en kon nog een paar atleten inhalen om 11de te worden.

Jurgen Dereere won de wedstrijd voor onze ploegmaats Vincent (2de), en Silva (3de). De andere Belgen: Joerie 8ste, Rob 10de net voor me. Bart Aernouts was niet mee in het eerste lopen en werd 37ste. Hopelijk vergaat het hem beter op het EK. Als ploeg functioneerden we terug uitstekend en we konden ook deze 2de Grand Prix winnen.

Mijn verdere ambities zullen nu op de lange afstand gericht zijn.  Een grote doelstelling wordt de wereldbekerwedstrijd Memorial Benny Vansteelant in Torhout (1 juni) met tussendoor de niet-stayer duatlon in Wevelgem op 18mei. Dit wordt echter een trainingswedstrijd in functie van Torhout.

Sportieve groeten, Kris
http://sporter.topsporters.net/coddensk