“We hebben een voortdurende drang naar verbetering” – 3VL-voorzitter Schouwaerts blikt terug en vooruit

Wat brengt 2022 op triatlon- en duatlon-vlak in Vlaanderen? Wij vroegen het aan Michaël Schouwaerts, voorzitter van Triatlon Vlaanderen, die de Vlaamse triatlon en duatlon federatie in 2021 tot ongeziene hoogte zag groeien. Met meer dan 6.000 gelicentieerde atleten is de triatlon- en duatlonsport populairder dan ooit. En net op dat hoogtepunt kondigde directeur Tom Schippers zijn ontslag aan, maar met Simon Plasschaert werd ondertussen een opvolger gevonden. “En samen met een sterke bestuursploeg hebben we er sowieso voor gezorgd dat de continuïteit blijf,” vertelt Michael Schouwaerts in een uitgebreid interview.

3athlon.be: Het klinkt al bijna hetzelfde als wat we vorig jaar bij de terugblik op 2020 vertelden: terwijl veel andere sporten probeerden om de schade van de Covid-19 pandemie te beperken, is Triatlon Vlaanderen blijven doorgroeien, ook in 2021. Hoe verklaar je de populariteit van de triatlonsport en wat is het geheim van het succes van Triatlon Vlaanderen?

Michaël Schouwaerts: Bij onze aanstelling in 2019 hebben we binnen de federatie bewust ingezet op een aantal kernpunten die ons essentieel leken voor het welzijn van onze leden en de toekomst van onze federatie, na het rechtzetten van een aantal geschiedkundige probleemsituaties en financiële onduidelijkheden hebben we een aantal aandachtspunten bepaald die allemaal moeten bijdragen aan de evolutie richting een servicegerichte organisatie die ten dienste staat van alle leden, of het nu clubs, organisatoren of individuele atleten zijn.  Met specifieke aandacht voor een laagdrempelig aanbod aan evenementen, projecten voor de jeugd, de verschillende onderdelen van onze multisport community proberen we stap per stap een grotere meerwaarde te bieden aan al onze leden zodat betrokkenheid bij de federatie een evidentie- en geen frustratie wordt.  We komen van ver en hebben nog veel werk maar de stijgende ledenaantallen, zowel in clubs als in atleten, het groeiende aantal organisaties en nieuwe inititiatieven dat zichtbaar is of voorbereid wordt maar vooral de sfeer binnen de federatie en haar leden geeft aan dat er waardering is voor de ingeslagen weg én de resultaten en dat geeft dan weer motivatie om door te zetten en nóg verder te groeien, in kwaliteit en in grootte.

Ons team van medewerkers, zowel de vaste medewerkers als de vele vrijwilligers, werkt bijzonder hard en geeft dagelijks vorm aan die groei ondanks de grote uitdagingen van de voorbije 2 jaar, de motivatie van honderden “zichtbare” en “minder zichtbare” drijvende krachten is indrukwekkend en verdient veel meer lof dan wat we ze ooit zullen kunnen geven.  Ik kijk dan naar onze eigen werking maar ook verder dan enkel ‘de federatie’ en denk dan aan de vele gepassioneerde medewerkers in alle clubs en organisaties die er elke dag opnieuw staan om onze sporten te ondersteunen en uit te dragen en hoop oprecht dat iedereen evenveel voldoening als mezelf blijft halen uit die evolutie en groei en uit de gemeenschappelijke passie voor onze mooie sport.

Het ‘Wat Als?’ gevoel na de Spelen

Als je terugkijkt op 2021, wat vind je dan de belangrijkste realisaties van 3VL?

Ik vind dat een bijzonder moeilijke vraag omdat ik een beetje bang ben van ‘tevredenheid’.  De ambitie in onze bestuursploeg ligt bijzonder hoog en dat zorgt voor een voortdurende drang naar verbetering wat niet altijd even eenvoudig is door de voortdurende kritische benadering maar voor ons de brandstof is naar evolutie en groei.  We mikken hoog en beseffen dat de lat op ambitieniveau zo hoog ligt dat we onze voldoening moeten zoeken in het traject er naartoe en de stappen die we vooruit zetten, de makkelijke oplossing zou zijn om die lat wat lager te leggen maar dan doen we onszelf en onze federatie te kort en dat willen we niet.

Vanzelfsprekend zijn er zaken waar ik tevreden naar kijk, zowel voor als achter de schermen.  De weerbaarheid van onze clubs, organisatoren, vrijwilligers en technische verantwoordelijken om in moeilijke omstandigheden te blijven organiseren, het behoud- en de uitbreiding van een aantal wedstrijdcircuits in verschillende vormen, de trainingen en evenementen die onze gemeenschap dichter bij elkaar brengt en die de laagdrempelige ondersteuning vanuit de federatie zichtbaar en tastbaar maakt, de prestaties van onze atleten en omkadering op internationale wedstrijden,….  maar ook de werking van onze medewerkers binnen de federatie en de stabiliteit die de voorbije 2 jaar ontstaan is met als resultaat een behoud van ervaring en competentie op alle niveau’s die gebouwd is op een visie naar de toekomst en een sterkere financiêle basis.

Minder tastbaar maar mogelijk de grootste bron van tevredenheid is de “vibe” en sfeer binnen alle geledingen van de federatie die bijzonder positief is, velen onder ons weten dat dat ooit anders is geweest. Eigenlijk zijn het zoveel zaken om op te noemen dat het bijna een zekerheid is dat ik dingen ga vergeten en initiatieven of mensen te kort ga doen maar over het algemeen ben ik heel tevreden en trots, al moet ik er aan toevoegen dat al onze initiatieven ook voorzien zijn van een evaluatie en een lijstje met de volgende stappen en zaken die we mogelijk nog kunnen- of moeten verbeteren.

Was Tokio 2020 één van de hoogtepunten van de sport voor jou?

Zoals gezegd is het moeilijk om er één zaak als hoogtepunt uit te halen maar de Belgian Hammers zijn natuurlijk één van de belangrijkste speerpunten van onze sport en we beschikken met de huidige generatie over een uitzonderlijke lichting die internationaal meetelt én meedoet voor de hoogste prijzen. Ik vind dat onze Hammers het schitterend gedaan hebben in Tokio en hun status als wereldtoppers bevestigd hebben, door de situatie rond Jelle blijf ik net als zovelen rondlopen met een ‘wat als….’ vraag maar daar kom je uiteraard niet mee vooruit.  Respect trouwens voor de manier waarop Jelle maar ook zijn ploeggenoten en entourage met heel de situatie zijn omgegaan en hoe er tot het laatste moment naar oplossingen is gezocht om het team in volledigheid aan de start te krijgen en toch nog een topprestatie te leveren.  We hebben van Claire, Valery, Jelle en Marten het laatste nog niet gezien en kunnen zeker nog een tijdje genieten van dit unieke team maar we moeten ons met de lessen uit Tokio ook voorbereiden zodat we in Parijs ’24 en Los Angeles ’28 voor verbreding en opvolging kunnen zorgen.   

Geen leden van 3VL binnen bestuur BE3

Mogen wij daar een klein puntje van kritiek bij geven? Terwijl er vanuit Vlaanderen veel aandacht was voor de Belgian Hammers bleef het vanuit de nationale BE3 federatie wel heel erg stil

Goh….. Op dat vlak zijn de Belgian Hammers een iets moeilijker onderwerp…….   De werking en communicatie rond de Hammers en bij uitbreiding alle overkoepelende programma’s en internationale contacten zijn de bevoegdheid van de nationale federatie BE3 en dus niet 3VL, wij maken ook geen deel uit van de bestuursploeg van BE3.  Wij ondersteunen vanuit Triatlon Vlaanderen de volledige internationale topsportwerking zoals dat de voorbije jaren altijd al gebeurd is en zowel de technisch directeur als de bondscoach worden vanuit Triatlon Vlaanderen betaald net als een groot aantal algemene kosten rond stages en wedstrijden zodat de atleten de optimale ondersteuning krijgen maar achterliggend zijn we al lang met BE3 en de Franstalige Liga LF3 in gesprek over een meer evenwichtige verdeling van de kosten op nationaal- en internationaal niveau maar voorlopig zonder resultaat.  Ook op BE3 bestuursniveau hebben wij gevraagd om een aantal zaken uit het verleden opnieuw te bekijken en meer evenwichtig te verdelen zodat we de rechten en financiële middelen van 3VL correct kunnen blijven bewaken maar ook daar wenste men bij de nationale federatie niet op in te gaan waardoor we met 3VL ook geen leden hebben binnen het bestuur van BE3.  Vanzelfsprekend blijven we de gesprekken daarover voeren en hopen we een streep te kunnen trekken onder de financiële uitdagingen binnen BE3 zodat er meer middelen op een evenwichtige manier beschikbaar komen voor de algemene werking. 

Onze leden hebben daar uiteraard geen enkele boodschap aan maar ook voor hen is het belangrijk dat de middelen binnen 3VL correct aangewend worden voor de werking en ondersteuning binnen de Vlaamse clubs 

Voorzitter en triatleet, in oktober in Kona aan de start

Op persoonlijk vlak was er ook een hoogtepunt voor jou. We zien het nog niet elke voorzitter van een sportfederatie doen: zelf een Ironman vervolledigen én je kwalificeren voor Kona. Hoe kijk je nu terug op de finish in Ironman Kopenhagen en hoe lig je op schema voor Kona, want je doet toch mee in oktober en niet in mei, he?

Het mooie aan triatlon is dat het naast een grote uitdaging ook een persoonlijke uitdaging is en dat iedereen kan meedoen op zijn of haar niveau.  Wat begint met een kortere afstand en door de combinatie van sporten op zich al heroïsch klinkt groeit bijna altijd naar een volgende afstand en een volgende uitdaging.  De ondersteuning en de “gunfactor” die er binnen onze sporten en tussen onze atleten heerst is uniek en vind ik niet terug in andere sporten.

Het is een understatement om te stellen dat ik niet de meest getalenteerde atleet ben maar mijn liefde voor deze sport is zo groot dat ik tegen beter weten in blijf volhouden en telkens de volgende stap opzoek, ik probeer me bij wijze van compensatie dan wel te omringen met de beste begeleiding, de beste materialen en de beste ondersteuning op alle gebied.  Na 9 70.3 Ironmans, elk met een eigen lijdensweg, was het mijn droom om eens een volledige Ironman te doen met als enige ambitie om de finish te halen en ook daar ben ik op zoek gegaan naar de beste omkadering die ik kon vinden.  Binnen Ironman is er een programma voor bedrijfsleiders die streng geselecteerd worden op basis van het type bedrijf, de betekenis voor triatlon, omzet, enz……. Hun belofte is de “ontzorging” van de deelnemer door alles uit handen te nemen, van transport over verblijf tot de opvang van de gezinsleden en dat op een aantal specifieke wedstrijden maar ook met de mogelijkheid voor de winnaar van elke wedstrijd om deel te nemen in Kona met een groep van 40 atleten. 

Door de omstandigheden rond Covid waarbij meerdere wedstrijden niet zijn kunnen doorgaan en meerdere atleten in deze categorie niet hebben kunnen deelnemen waren er meerdere plaatsen beschikbaar in Kopenhagen (de laatste wedstrijd voor kwalificatie) en ik ben er in geslaagd om bij die groep van 40 Kona deelnemers te komen.  Op een heel onverwachte manier vielen alle puzzelstukjes juist en hoewel ik er lang over heb nagedacht en met veel mensen over heb gesproken kan en wil ik deze uitzonderlijke kans niet laten voorbijgaan.  Afgaand op de reacties in de vele gesprekken hierover zou ook iedereen, een uitzondering niet in beschouwing genomen, mij gek verklaren om deze unieke kans te laten gaan, het is een voorbeeld dat effectief alles mogelijk is.

In 2019 ambitie uitgesproken van 7.500 leden

De Vlaamse federatie telt ondertussen meer dan 6.000 leden, waar wil je in 2022 naartoe?

In 2019 stonden we op een laag punt en zakten we onder de 4.000 aangesloten leden met een vermindering aan clubs, na overname van het beleid van de federatie zijn we beginnen werken aan een aantal meerjarenplannen en daar hebben we het toen onbereikbaar gewaande aantal van 7.500 uitgesproken als illustratie van onze doelstellingen.  Toen klonk dat absurd maar ondertussen denk ik dat we dat aantal echt kunnen bereiken.

Vanzelfsprekend staat of valt die groei met de tevredenheid van de leden die vandaag al aangesloten zijn dus daar blijft onze eerste prioriteit liggen, een groei in leden volgt dan vanzelf

Wat zijn belangrijke thema’s dit jaar voor Triatlon Vlaanderen?

Wat ons betreft blijven de focuspunten gelijk aan die van de vorige 2 jaren alleen hopen we die te kunnen nastreven zonder rekening te moeten houden met gezondheidsbeperkingen of een pandemie.  We hebben grote stappen vooruit gezet maar deze hadden groter kunnen zijn in meer normale omstandigheden en die komen er nu hopelijk aan.   De nieuwe zaken zijn enthousiast onthaald maar kunnen nog uitgebreid worden, daarnaast zijn er verschillende zaken zoals het nieuwe informaticaplatform, jeugdondersteuning, de webshop voor de organisatoren, de trainingsmomenten en de extra evenementen die klaar staan maar echt hun nut zullen bewijzen in 2022.  

Nieuwe algemene directeur

We moeten het ook nog even hebben over het vertrek van Tom Schippers. Al hebben we begrepen dat Tom betrokken blijft bij de triatlonsport? En hoe loopt het met de nieuwe directeur Simon Plasschaert?

In mijn ogen is het vertrek van Tom een perfecte illustratie van de “nieuwe” federatie die we willen zijn, dat klinkt misschien eigenaardig maar is makkelijk uit te leggen.  Tom heeft een hele belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van de federatie van de voorbije jaren en was de ideale connectie tussen de noodzaak van onze leden, de dagelijkse werking en de Raad van Bestuur.  Tom heeft op vele niveau’s vertrouwen gekregen en heeft dat vertrouwen wat mij betreft optimaal ingevuld.  Het feit dat dat ook externe organisaties niet ontgaan is toont op welke manier de buitenwereld naar de kwaliteiten binnen onze federatie kijkt, de spijtige prijs die we daarvoor moeten betalen is dat één van die externe partijen voor Tom een unieke kans is om zich te tonen in een wereld die hem al heel lang interesseert, na de eerste ontgoocheling over het vertrek van Tom moeten we ook trots zijn dat Tom de federatie enkel verlaat voor een absolute passie.  Vanuit een respect voor onze samenwerking en gezien zijn waarde hebben wij vanuit de Raad van Bestuur aan Tom de vraag gesteld om bestuurder te worden, het feit dat hij die vraag positief heeft beantwoord is ook weer tekenend voor de stabiliteit in het bestuur.

Voor de zoektocht naar een opvolger hebben we ons geënt op dezelfde procedure als tijdens de aanwerving van Tom, mét externe assessments en verschillende selectierondes, opvallend is het niveau en de achtergrond van de kandidaten die zich hebben aangediend wat dan weer aantoont dat we als federatie een positieve aantrekking uitstralen naar de buitenwereld.  Met Simon, die nu wordt ingewerkt in ondersteuning van Tom, hebben we de ideale man gevonden om de ingeslagen weg verder te zetten en uit te breiden met zijn ervaring en inzichten opgedaan in meerdere grote organisaties binnen en buiten de sport.

Opvallend is trouwens dat we in 2021 ook spontane nieuwe kandidaten voor de Raad van Bestuur hebben gekregen waar we met Hans Feryn en Niki Devoldere twee nieuwe collega’s hebben wat de breedte en de werking van een bestuur uiteraard alleen maar sterker maakt, met Niki hebben we trouwens voor het eerst sinds lang een vertegenwoordiger met specifieke aandacht voor duatlon binnen het beheersorgaan van de federatie waarmee onze belofte om meer aandacht te schenken aan alle onderdelen van onze sporten ook letterlijk een gezicht heeft.

De vibe van een service gedreven federatie

Als jij nog 1 ding zou kunnen veranderen, wat dan?

Ik sprak eerder al over de lopende gesprekken met de nationale federatie BE3 en hoop dat we daar het verleden eindelijk achter ons kunnen laten en een nieuwe weg kunnen inslaan.  Alle bestuurders binnen Triatlon Vlaanderen zijn nieuw als bestuurder van een federatie maar hebben stuk voor stuk een uitgebreide ervaring in hun club maar vooral in hun professionele leven, dat zorgt voor nieuwe inzichten, voor een nieuwe werkwijze en soms ook voor een nieuwe aanpak.  Die nieuwe aanpak zorgt al eens voor spanningsvelden met de manier waarop de zaken vroeger in de federatie werden aangepakt maar de resultaten, de stabiliteit en vooral de “vibe” vandaag bewijzen het nut van die servicegedreven federatie en dus van de nieuwe aanpak.  Ik hoop oprecht dat we in die samenwerking stappen vooruit kunnen zetten en samen invulling kunnen geven aan een nieuwe vorm van samenwerking.

Wat mogen we jou toewensen in oktober? De finish halen in Kona en heb je een eindtijd in gedachten?

Ik ga in eerste instantie vooral genieten van de weg richting Kona want sport en beweging is echt belangrijk voor mij en een essentieel onderdeel als evenwicht tegen mijn dagelijkse verantwoordelijkheden.  Ik kijk er met veel zin maar ook met wat voorzichtinge angst naartoe maar besef ook het unieke van deze mogelijkheid.  Een eindtijd heb ik niet voor ogen maar ik vermoed dat het dicht tegen middernacht zal zijn (lacht) en zoals ik de laatste keren zelf heb mogen zien worden de laatste atleten niet alleen ontvangen door een grote en uitzinnige menigte maar ook door de winnaar….. Ik heb er geen probleem mee om als laatste ontvangen te worden door de winnaar en dat mag van mij Bart zijn. Dat klinkt als een droom maar een deelname aan Kona leek voor mij op zich al een droom en kijk nu,” aldus Michaël.