De laatste races en eerste lockdowns en quarantaines, stilstaan bij De Phil… Terug naar maart 2020

We waren met heel veel goesting begonnen aan ons immer persoonlijk getinte en verre van volledige maar hopelijk toch redelijk amusante jaaroverzicht, maar deze derde aflevering vloeit iets minder vlot uit de pen… We wisten het op voorhand dat het moeilijk zou worden, de donkere schaduw die een van onze favoriete triatleten aller tijden over de maand maart heeft geworpen en bij uitbreiding over het hele jaar 2020. Op 10 maart stond onze wereld en die van veel mensen even helemaal stil. Het leek wel een keerpunt te zijn in 2020. Vlak daarvoor hadden we de laatste wedstrijden, vlak erna de eerste lockdown en de eerste quarantaines. Maar er waren ook hoogtepunten, zoals het EK duatlon dat nog net kon doorgaan en er was Nico Delneffio die met Ultrakid Johannes een topprestatie neerzette in Israël.

Ineens was De Phil er niet meer

Kasper Lagae zou in 2020 de stap zetten naar de lange afstand en dat zou ongetwijfeld met de nodige flair en de betere West-Vlaamse zinssneden gebeuren, daar waren we zeker van. En dus keken wij uit naar een nieuw seizoen met onze favoriete trucker/triatleet. Maar in plaats daarvan besliste De Phil in maart om eeuwig jong te blijven, ons achter te laten met veel vragen en vooral een enorm gemis. Zelfs nu zorgde hij voor een absoluut record. Nog nooit hadden meer dan 50.000 mensen hetzelfde artikel gelezen op 3athlon.be, tot we op 10 maart het enorm droeve nieuws van zijn overlijden moesten brengen. En we wisten toen al dat vanaf dan niets meer hetzelfde zou worden.

We vragen ons nog steeds af wat de altijd scherpe Kasper Lagae had gevonden van dit corona-seizoen, het menselijk gedrag en de politiek er rond, de afgelaste wedstrijden en de alternatieve uitdagingen van zijn collega-sporters. Een van de zwaarste gevolgen van de eerste lockdown was het feit dat we met zijn allen geen afscheid zouden kunnen nemen van De Phil. Dat zou pas veel later volgen, een indrukwekkende minuut stilte toen in de zomer de competitie hervatte in Hazewinkel. Wat een gitzwarte maand was maart toch…

Nico en Ultrakid Johannes

Ook voor Nico De Neef zou 2020 gaandeweg een gitzwart jaar worden toen in juli zijn Sandina bij een vliegtuigongeluk om het leven zou komen. Maar hopelijk kan hij zich in deze tijden wat optrekken aan die fantastische prestatie die hij samen met Ultrakid Johannes in maart neerzette in de The Ultraman Challenge in Israël. Nico Delneffio legde er de dubbele triatlon op 3 dagen af samen met Ultrakid Johannes. 10 km zwemmen in het meer van Galilea en 145 km fietsen de eerste dag en de tweede dag 275 km fietsen in 39 graden (wat ze door een ongeval op de weg helaas niet helemaal konden afleggen) en tot slot op de derde dag nog 84 km een dubbele marathon lopen waarin Nico de rolstoel met Ultrakid Johannes voortduwde. Een inspirerende prestatie van een mooie mens.

De laatste wedstrijden

The Ultraman Challenge in Israel kon nog gewoon doorgaan, maar vanuit het buitenland kwamen meer en meer berichten binnen over het oprukkende corona-virus. Vooral Italië had er hard mee te kampen. In Punta Umbria in Spanje kon nog wel het EK duatlon doorgaan, waar Angelo Vandecasteele het opnam tegen Alistair Brownlee en waar Laura Swannet en Arnaud Dely voor Belgische medailles zorgden.

In eigen land was er nog de triatlon van Diksmuide waar Sander Heemeryck en Jonie Vanhoutte zich als echte Flandriens tot winnaars kroonden van een wedstrijd in barre weersomstandigheden. Gelukkig was het zwemmen er wel in binnenbad. In de cross-duatlon van Retie won Tim Van Hemel, die op dat moment nog helemaal geen idee had dat het meteen voor een lange tijd de laatste Belgische wedstrijd zou worden in 2020.

Marten in quarantaine, Diego in lockdown

Een week later was corona overal, ook in België. Wij spraken nog over een lockdown-light en waren benieuwd of jullie bleven trainen. In het buitenland slaagden Seppe Odeyn en Frederik Van Lierde er in om tijdig hun stage te beëindigen en naar België terug te keren. Marten Van Riel keerde even later ook terug en ging zelf twee weken in quarantaine. Diego Van Looy was ondertussen gestrand op Lanzarote en beleefde de lockdown in Spanje van dichtbij.

Voor de rest van de maand beheersten alleen maar afgelaste wedstrijden het nieuws op 3athlon.be. Liesbeth Leysen en Wim De Voeght maakten in Mexico persoonlijk mee hoe de lokale bewoners met vreemde ogen de triatleten uit het besmette Europa bekeken. Toen in de tweede helft van maart ook bekendraakte dat de Olympische Spelen uitgesteld zouden worden, beseften we allemaal dat 2020 een vreemd jaar zou worden. Ook voor Frederik Van Lierde. Die had eerder aangekondigd in 2020 afscheid te zullen nemen. In een interview met 3athlon.be bevestigde Fre dat 2020 inderdaad zijn laatste jaar zou zijn en hij in 2021 al andere plannen had. Toen droomden we nog samen met Fre over een zesde overwinning in de Ironman van Nice, mogelijk later dat jaar. Boy, were we wrong…

En ondertussen is Hanne De Vet bezig aan haar tweede Nieuw-Zeelandse quarantaine, terwijl ze het in maart nog had over haar eerste lockdown down under.

De 300 km van Joe Skipper

Wij begonnen ons ondertussen ook nog wat extra zorgen te maken. Want waar zouden we in ’s hemelsnaam over blijven schrijven? Over alle straten van Hasselt al fietsend inkleuren voor een smurfentaartje? Of over Joe Skipper die online ruzie kreeg door een fietstocht van 300 km? In april zou blijken dat er nog heel wat alternatieve, sportieve uitdagingen zouden volgen. Maar dat is voor morgen, in aflevering vier van dit jaaroverzicht.

Vorige afleveringen jaaroverzicht 2020

Terug naar februari 2020

Terug naar januari 2020